 |
|
|  Σάββατο 18/2
Aίσιο τέλος σε 20μηνη μυστική έρευνα τής αμερικάνικης DEA και τής ΕΛ.ΑΣ
Συνελήφθη ύστερα απο ραντεβού-παγίδα στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης , 45χρονος καταζητούμενος Βρετανός,που μεθόδευε να πουλήσει 400 κιλά κοκαίνη στις ΗΠΑ!!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ήταν η κορύφωση μίας μυστικής έρευνας που βρισκόταν σε εξέλιξη εδώ και 20 μήνες από την Αμερικανική Δίωξη Ναρκωτικών (DEA): Το απόγευμα της περασμένης Τρίτης, Έλληνες αστυνομικοί με πολιτικά συνέλαβαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έναν γεροδεμένο άντρα, μετρίου αναστήματος. Ο 45χρονος Βρετανός φαίνεται πως είχε έρθει στην πόλη από το Λονδίνο για να συναντήσει κάποιον με τον οποίο υποτίθεται πως θα συζητούσε για « μια δουλειά», τουλάχιστον έτσι πίστευε.
Στην πραγματικότητα όμως επρόκειτο για ραντεβού - «παγίδα» που του είχαν στήσει μυστικοί αστυνομικοί - την πραγματική ταυτότητα των οποίων βέβαια αγνοούσε - και με τους οποίους διαπραγματευόταν το προηγούμενο διάστημα, όπως τον κατηγορούν οι Αμερικανικές διωκτικές αρχές, τη μεσολάβησή του στην εισαγωγή φορτίου 400 κιλών κοκαϊνης προς τις ΗΠΑ, μέσω Μεξικού, εξασφαλίζοντας στους μεταφορείς οπλισμό, προκειμένου το παράνομο εμπόρευμα να φτάσει ασφαλές στον υποτιθέμενο προορισμό του.
Ο 45χρονος, καταζητούμενος με διεθνές ένταλμα, οδηγήθηκε ένα 24ωρο μετά τη σύλληψή του στην Εισαγγελία Εφετών Θεσσαλονίκης, όπου του γνωστοποιήθηκαν οι κατηγορίες για τις οποίες οι ΗΠΑ ζητούν την έκδοσή του. Οι Αμερικανοί τον κατηγορούν για «συνωμοσία για εισαγωγή ναρκωτικών ουσιών» και «συνωμοσία και κατοχή πολυβόλων και καταστροφικών μηχανισμών». Ο ίδιος αρνήθηκε τις πράξεις και ο εισαγγελέας Εφετών διέταξε την κράτησή του μέχρι το Συμβούλιο Εφετών Θεσσαλονίκης να κρίνει το αίτημα έκδοσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
