 |
|
|  Τετάρτη 22/3
Υπό κράτηση 19 δημόσιοι λειτουργοί
«Σταυροφορία» κατά της διαφθοράς στη Βενεζουέλα
AΠΕ-ΜΠΕ
Τουλάχιστον 19 δημόσιοι λειτουργοί έχουν συλληφθεί στη Βενεζουέλα στο πλαίσιο της επιχείρησης κατά της διαφθοράς που οδήγησε στην παραίτηση του υπουργού Πετρελαίου, ανακοίνωσε χθες Τρίτη ο Χόρχε Ροδρίγκες, ο πρόεδρος του κοινοβουλίου, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του σώματος αφιερωμένης στην υπόθεση.
«Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί 19 πρόσωπα και είμαι σίγουρος πως θα ακολουθήσουν κι άλλα», είπε κ. Ροδρίγκες καθώς η εθνική αντιπροσωπεία της χώρας της Λατινικής Αμερικής εξέφραζε με ψηφοφορία της την υποστήριξή της στη διεύθυνση της αστυνομίας που είναι αρμόδια για την καταπολέμηση της διαφθοράς στη «σταυροφορία» της, που αφορά κυρίως τη δημόσια επιχείρηση πετρελαίου της Βενεζουέλας ( PdVSA).
Η Βουλή ενέκρινε ομόφωνα με ψηφοφορία της την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Χούγκμπελ Ρόα, ο οποίος τέθηκε υπό κράτηση την Κυριακή διότι κατηγορείται πως ενέχεται σε κύκλωμα διαφθοράς.
Πρόκειται για πολιτικό προσκείμενο στον πρώην υπουργό Πετρελαίου Ταρέκ Ελ Αϊσάμι, που υπέβαλε την παραίτησή του προχθές Δευτέρα, στο πλαίσιο της επιχείρησης. Ο κ. Ελ Αϊσάμι, σε βάρος του οποίου είχαν επιβληθεί κυρώσεις από τις ΗΠΑ, θεωρείτο ως τώρα από τους ισχυρότερους πολιτικούς στη χώρα, άνθρωπος-κλειδί στον τομέα του πετρελαίου.
Ο κ. Ρόα, ο πρώην υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης, Επιστημών και Τεχνολογίας, ήταν ανάμεσα στους αρχιτέκτονες του κρυπτονομίσματος της Βενεζουέλας, του Petro, συνδεδεμένου με τα πελώρια αποθέματα αργού της χώρας, τα οποία συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα στον κόσμο.
Πηγή ενήμερη για την υπόθεση είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως ανάμεσα στους «αχυρανθρώπους» του ήταν ο Αλεχάντρο Αρόγιο, «ιδιοκτήτης έκτασης στο Country Club (σ.σ. πλούσια συνοικία του Καράκας), τεράστιου στόλου αυτοκινήτων και ποδοσφαιρικών ομάδων».
«Το σοβαρότερο, ήταν επικεφαλής δικτύου πορνείας που προσλάμβανε νεαρά κορίτσια ως συνοδούς», κατά την ίδια πηγή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
