 |
|
|  Tετάρτη 26/4
Ελληνική Λύση
Μετά τον Μυλωνάκη και η βουλευτής Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοπούλου κατήγγειλε «μαύρο χρήμα» στο κόμμα τού Βελόπουλου – «Δίναμε 500 ευρώ κάθε μήνα»
Open,newsbeast.gr
Μια ακόμη καταγγελία, η δεύτερη, για χρήματα που δίνονταν «μαύρα» στην Ελληνική Λύση, έγινε την Τετάρτη το πρωί από τη βουλευτή Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοπούλου, η οποία αποχώρησε από το κόμμα. Παρόμοια καταγγελία είχε κάνει το προηγούμενο 24ωρο ένας ακόμη πρώην βουλευτής του κόμματος του Κ. Βελόπουλου,ο Αντώνης Μυλωνάκης.
«Το κόμμα κρατούσε 1.000 ευρώ από τη μισθοδοσία. Δίναμε, επίσης, 500 ευρώ για έξοδα του κόμματος, τα δίναμε κάθε πρώτη του μηνός δίναμε τα λεφτά που ξέραμε ότι βοηθάμε το κόμμα» δήλωσε στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδας» του Open.
Η κ. Αλεξοπούλου αναφέρθηκε και στο παρασκήνιο της αποχώρησής της. «Εγώ δέχθηκα να πάω σε άλλη περιφέρεια, είπα συγκεκριμένα αφού ο Μυλωνάκης θα φύγει από ανατολική Αττική θα παω εγώ. Από τη στιμή που η επιτροπή δεοντολογίας στην απάντηση που έδωσε γράφει ότι μπορώ να πάω σε οποιαδήποτε άλλο τομέα της επιλογής μου, γιατί δεν το δέχθηκαν; Δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από την κυρία Κρητικού και μου είπε “ο κ. Αβδελάς πήγε Γρεβενά, εσύ που θα πας;” και όταν εγώ της είπα στην ανατολική Αττική μου είπε “όχι, όχι αυτό αποκλείεται” και μετά αναγκάστηκα να αποχωρήσω γιατί κατάλαβα όλη τη σκευωρία».
Όταν ρωτήθηκε αν η σκευωρία, την οποία επικαλέστηκε, στήθηκε από το ίδιο το εσωτερικό της Ελληνικής Λύσης, απάντησε: «Δεν ξέρω, μπορεί και να είναι από το κόμμα, μπορεί και να μην είναι». Επιπλέον τόνισε πως ο Κυριάκος Βελόπουλος δεν της απάντησε ποτέ στο μήνυμα που το έστειλε, αν και η ίδια «τον στήριξε… κερί αναμμένο».
Όπως είπε στο μήνυμά της προς τον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης ανέφερε πως θα έπρεπε να ζητηθούν αποδείξεις για κατηγορίες και ισχυρισμούς σε βάρος του κόμματος. «Προστάτευσέ μας πρόεδρε, θίγουν το κόμμα όταν λένε ότι οι πληροφορίες βγήκαν από το κόμμα άρα υπάρχουν συκοφάντες, ρουφιάνοι που πρέπει να εντοπιστούν, να πιεστούν να φέρουν αποδείξεις για αυτά που διέδωσαν και σπήλωσαν βουλευτές, δεν γίνεται να τρέπομαι εγώ για την κακοήθεια άλλων, μιλάμε για την αξιοπρέπεια του κόμματος».
Κατά την ίδια «όλο αυτό το σκηνικό έγινε επειδή αν ήμουν εγώ δεν θα έβγαιναν άλλοι και ο κ. Μυλωνάκης έπρεπε να αποχωρήσει οπωσδήποτε».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
