 |
|
|  Τετάρτη 28/6
Αδιανόητη ενέργεια μάνας στις ΗΠΑ
Άφησε 16 μηνών βρέφος μόνο στο σπίτι και πήγε... διακοπές,με αποτέλεσμα αυτό να πεθάνει!!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μια 31χρονη γυναίκα στο Κλίβελαντ των ΗΠΑ παράτησε μόνο στο σπίτι το 16 μηνών μωρό της για να πάει διακοπές.
H Kristel Candelario αποφάσισε να πάει διακοπές για δέκα ημέρες στο Ντιτρόιτ και στο Πουέρτο Ρίκο, αφήνοντας την κόρη της Jailyn μέσα στο πάρκο του σπιτιού, όπου και τη βρήκε νεκρή όταν επέστρεψε.
Δεν φρόντισε καν να αφήσει το παιδί της σε κάποιον γείτονα, όπως είχε πράξει και στο παρελθόν όταν χρειάστηκε, σύμφωνα και με τις μαρτυρίες των ανθρώπων που μένουν κοντά της.
«Είναι αδιανόητο μια μητέρα να αφήνει μόνο του το 16 μηνών παιδί της χωρίς καμία επίβλεψη για 10 μέρες για να πάει διακοπές. Ως γονείς, υποτίθεται ότι προστατεύουμε και φροντίζουμε τα παιδιά μας. Το να φανταζόμαστε τα βάσανα αυτού του παιδιού, τις τελευταίες μέρες της ζωής του και μόνο, είναι πραγματικά φρικιαστικό και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να αναζητήσουμε δικαιοσύνη για λογαριασμό της» τόνισε ο εισαγγελέας της κομητείας Cuyahoga, Michael O'Malley.
Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή της κομητείας, το παιδί ήταν «εξαιρετικά αφυδατωμένο» τη στιγμή του θανάτου του, ενώ σύμφωνα με την έκθεση της Αστυνομίας, βρέθηκε μέσα στο πάρκο, με τα σεντόνια και το στρώμα να είναι γεμάτα ούρα και κόπρανα. Ο θάνατος του μωρού επήλθε, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή στις 16 Ιουνίου, ενώ η μάνα επέστρεψε στο σπίτι και ειδοποίησε την Αστυνομία στις 18 Ιουνίου.
Η Kristel Candelario συνελήφθη και κατηγορείται για τον φόνο του παιδιού της, ενώ σήμερα αναμένεται να της απαγγελθούν και νέες κατηγορίες.
Στο παρελθόν φαίνεται να είχε αφήσει ξανά το μωρό της για εβδομάδες, αλλά υπό την επίβλεψη γειτόνισσας, η οποία ανέφερε ότι η Kristel της είχε ζητήσει να φροντίσει τη μικρή για το Σαββατοκύριακο. Οι δύο ημέρες έγιναν βδομάδες, με την Kristel να μην απαντά στο κινητό όταν την καλούσε η γειτόνισσα.
Κάποια στιγμή, όταν τη βρήκε στο κινητό, της είπε: «Κοίτα, χρειάζομαι γάλα. Χρειάζομαι χρήματα. Δεν έχω χρήματα να αγοράσω γάλα για το μωρό σου. Τι πρέπει να κάνω;», με τη μάνα να επιστρέφει τελικά έπειτα από έξι εβδομάδες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
