 |
|
|  Τρίτη 4/7
Υπέκυψε στα τραύματά του ο δράστης τής επίθεσης στο αεροδρόμιο τού Κισινάου με δύο νεκρούς
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Υπέκυψε στα τραύματά του ο δράστης της επίθεσης από το Τατζικιστάν, που σκότωσε δύο ανθρώπους στο διεθνές αεροδρόμιο του Κισινάου την Παρασκευή, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση αργά χθες Δευτέρα που επικαλείται την αστυνομία της Μολδαβίας.
Ο 43χρονος άνδρας συνελήφθη αφού άρπαξε το όπλο ενός φρουρού ασφαλείας και πυροβόλησε και σκότωσε ένα μέλος της αστυνομίας συνόρων και ένα άλλο μέλος των δυνάμεων ασφαλείας, όταν του απαγορεύθηκε η είσοδος στη χώρα.
Οι ειδικές δυνάμεις που παρενέβησαν τον τραυμάτισαν σοβαρά -- έφερε δέκα τραύματα από σφαίρες-- και έκτοτε νοσηλευόταν σε κωματώδη κατάσταση και «πέθανε τη Δευτέρα το βράδυ», σύμφωνα με την ανακοίνωση η οποία δεν δίνει άλλες διευκρινίσεις.
Ο άνδρας συνελήφθη μόλις έφτασε στο Κισινάου «διότι δεν μπορούσε να εξηγήσει με σαφήνεια τους λόγους του ταξιδιού του», εξήγησε ο γενικός εισαγγελέας Ίον Μουστεάτα μία ημέρα μετά την επίθεση.
Η Μολδαβία, που συνορεύει με την Ουκρανία, έχει ενισχύσει τους ελέγχους στα σύνορά της τους τελευταίους μήνες, με τις φιλοευρωπαϊκές αρχές να ανησυχούν ότι η Μόσχα οργανώνει πραξικόπημα στη χώρα.
Αν και αρχικά οι εισαγγελείς είχαν χαρακτηρίσει το περιστατικό απόπειρα τρομοκρατικής ενέργειας, έπειτα από έλεγχο που διενεργήθηκε αποκαλύφθηκε ότι εναντίον του δράστη έχει εκδοθεί διεθνές ένταλμα σύλληψης «για την απαγωγή στελέχους τράπεζας».
Ο άνδρας αυτός έχει ταυτοποιηθεί ως ο Ρουστάμ Ασούροφ, γεννημένος στις 25 Μαρτίου 1980. Είχε φτάσει στη Μολδαβία μέσω της Τουρκίας «με σκοπό να καταφύγει σε χώρα της ΕΕ», σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Σε ξεχωριστή ανακοίνωση η εισαγγελία του Τατζικιστάν διευκρίνισε ότι ο 43χρονος άνδρας ενεπλάκη μαζί με άλλα μέλη εγκληματικής οργάνωσης στην απαγωγή του πρώτου αντιπροέδρου της Orienbank στις 23 Ιουνίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
