 |
|
|  Kυριακή 3/12
Αποκάλυψη τής «Handelsblatt»
Δύο Ρώσοι διπλοί πράκτορες "κάρφωσαν" στην γερμανική κυβέρνηση ,σχέδιο τού Πούτιν να προκαλέσει ενεργειακό χάος στην χώρα,διακόπτοντας ξαφνικά την παροχή φυσικού αερίου
Bild,protothema.gr
Στις 4 Απριλίου του 2022, ο υπουργός Οικονομίας και αντικαγκελάριος της Γερμανίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ δήλωνε σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο ότι η θυγατρική του ρωσικού ενεργειακού γίγαντα «Gazprom Germania» θα κρατικοποιηθεί, όπως γράφει η εφημερίδα «Bild».
Τι δεν είχε αποκαλύψει τότε ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας; Οτι μεγάλη επίθεση του Πούτιν στη Γερμανία είχε «αναχαιτιστεί» από την κυβέρνηση του Βερολίνου, την 39η ημέρα του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία, όπως αποκαλύπτει η γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt».
Η ατμομηχανή της Ευρωζώνης θα είχε βυθιστεί σε ενεργειακό χάος εάν δεν υπήρχαν δύο Ρώσοι να διαρρεύσουν στην κυβέρνηση του Βερολίνου το μυστικό σχέδιο του ισχυρού άνδρα του Κρεμλίνου. Όπως είχαν επιβεβαιώσει έγκυρες πηγές στην εφημερίδα Handelsblatt, το Κρεμλίνο είχε δώσει εντολή για ενεργειακό πόλεμο «κόβοντας» το φυσικό αέριο προς την Γερμανία.
Το τρομοκρατικό «όπλο» του Βλάντιμιρ Πούτιν ήταν η «Gazprom Germania», η θυγατρική του ρωσικής Gazprom στη «καρδιά» του Βερολίνου. Μέσα σ΄ένα 24ωρο, τη Δευτέρα 4 Απριλίου του 2022, η Γερμανία επρόκειτο να αποκοπεί από το ρωσικό φυσικό αέριο. Το κεντρικό πρόσωπο της μεγάλης επίθεσης του Πούτιν δεν ήταν κάποιος ολιγάρχης, όπως θα περίμενε κανείς αλλά ο αμφιλεγόμενος «DJ »της Μόσχας, Dmitrij Zepljaew («DJ Five»).
Ο «DJ» ήταν ο άνθρωπος που διηύθυνε ξένες εταιρείες, στις οποίες η Gazprom της Γερμανίας (με κέρδη 1 δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως και 1.500 εργαζομένους) διοχέτευε κρυφά το ρωσικό χρήμα για να κάνει τις δουλειές της. «Βασικός στόχος της επίθεσης του Ρώσου προέδρου ήταν 500 μεγάλοι πελάτες της Gazprom: σχεδόν 250 δημοτικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, εκατομμύρια Γερμανοί , εταιρείες θέρμανσης και ζεστού νερού », επισημαίνει το σχετικό δημοσίευμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στη Γερμανία, σχεδόν 700 σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής ενέργειας λειτουργούν με ρωσικό αέριο. Την ίδια ώρα, 250 εταιρείες και βιομηχανικές εταιρείες εξαρτώνται από την στρόφιγγα που έχει την δυνατότητα να ανοιγοκλείσει το Κρεμλίνο: συμπεριλαμβανομένων κολοσσών χημικών και χάλυβα.
Ο επικεφαλής του Συνδικάτου Δήμων και Κοινοτήτων Gerd Landsberg μίλησε στη Bild για το μυστικό σχέδιο του Πούτιν και τις επιπτώσεις που θα είχε στην καθημερινότητα των πολιτών:
«Εκατομμύρια πολίτες θα τουρτούριζαν σε κρύα διαμερίσματα. Τα γραφεία δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και τα καταστήματα δεν θα λειτουργούσαν εξαιτίας του ψύχους. Εκατομμύρια εργαζόμενοι δεν θα μπορούσαν να πάνε στη δουλειά γιατί πολύ απλά οι εταιρείες δεν θα είχαν θέρμανση αφού θα είχαν ξεμείνει από φυσικό αέριο. Και φυσικά η τιμή του φυσικού αερίου θα είχε εκτιναχθεί στα ύψη. Ωστόσο, την Παρασκευή 1η Απριλίου του 2022, δύο Ρώσοι «πρόδωσαν» το σχέδιο του Πούτιν στη γερμανική κυβέρνηση», όπως υπογραμμίζει το σχετικό δημοσίευμα.
Μέχρι σήμερα, οι δύο «ήρωες» κρύβονται γιατί φοβούνται για τη ζωή τους! Η κυβέρνηση του Βερολίνου είχε μόνο 50 ώρες στη διάθεσή της για να σώσει την κατάσταση. Μια ολιγομελής ομάδα αξιωματούχων χτύπησε την πόρτα του γραφείου του υπουργού Οικονομίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ , και κατέληξε σε ένα σχέδιο. Η λύση ήταν μία: η θυγατρική Gazprom του Κρεμλίνου να υπαχθεί σε κρατικό έλεγχο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
