 |
|
|  Πέμπτη 25/1
ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΕΡΡΙΨΕ ΤΟ ΙΛΙΟΥΣΙΝ;
Η Ρωσία κατηγορεί την Ουκρανία πως κατέρριψε το μεταγωγικό αεροσκάφος με τούς 65 Ουκρανούς αιχμαλώτους πολέμου,ενω ο Ζελένσκι ζητεί διεθνή έρευνα
AΠΕ-ΜΠΕ
Η Μόσχα κατηγόρησε το Κίεβο πως κατέρριψε χθες Τετάρτη μεταγωγικό αεροσκάφος Ιλιούσιν Il-76 της πολεμικής αεροπορίας της στον εναέριο χώρο της παραμεθόριας περιφέρειας Μπιέλγκοροντ, με αποτέλεσμα να μην επιζήσει κανένας από τους 74 επιβαίνοντες, συμπεριλαμβανομένων 65 ουκρανών αιχμαλώτων πολέμου που επρόκειτο να ανταλλαχθούν.
Στο βραδινό διάγγελμά του, ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι απαίτησε να διενεργηθεί διεθνής έρευνα για το συμβάν. «Είναι προφανές ότι οι Ρώσοι παίζουν με τις ζωές των ουκρανών αιχμαλώτων, τα συναισθήματα των δικών τους και της κοινωνίας μας», υποστήριξε, χωρίς να επιβεβαιώσει ούτε να διαψεύσει πως στο μεταγωγικό επέβαιναν ουκρανοί στρατιωτικοί.
Ο επικεφαλής της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας Μικόλα Όλεστσουκ παράλληλα κατηγόρησε τη Μόσχα πως «θέλει να μειώσει τη διεθνή υποστήριξη προς τη χώρα μας», κάτι «που δεν θα καταφέρει», προσθέτοντας μέσω Telegram πως «η Ουκρανία έχει δικαίωμα να αμύνεται και να καταστρέφει τα μέσα των αεροπορικών επιθέσεων του εχθρού» και διαμηνύοντας πως οι δυνάμεις του «θα συνεχίσουν να πλήττουν τον εχθρό όπου κι αν βρίσκεται».
Από την πλευρά της η ουκρανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών ανέφερε πως «δεν διαθέτει αξιόπιστες πληροφορίες» για τους επιβάτες του Ιλιούσιν, παραδεχόμενη πως πράγματι «προβλεπόταν» ανταλλαγή αιχμαλώτων, η οποία τελικά δεν έγινε.
Νωρίτερα, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανέφερε πως το Κίεβο «γνώριζε» ότι οι αιχμάλωτοι θα μεταφέρονταν αεροπορικώς στην Μπιέλγκοροντ και από εκεί στο σημείο του ραντεβού όπου θα γινόταν η ανταλλαγή. Η ουκρανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών αντιθέτως ανέφερε πως η Μόσχα «δεν είχε ενημερώσει» τις ουκρανικές αρχές για τη μεταφορά. Ο ουκρανικός στρατός δεν είχε ενημέρωση «για τον αριθμό των οχημάτων, τη διαδρομή και τον τρόπο μεταφοράς των αιχμαλώτων», επέμεινε, προσάπτοντας στη Μόσχα ότι τους έθεσε, εσκεμμένα κατ’ αυτήν, «σε κίνδυνο».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
