 |
|
|  Πέμπτη 22/2
ΒΙΑΣΤΗΣ ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΑΡ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΑ
Σε ποινή φυλάκισης 4,5 ετών καταδικάσθηκε ο βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής,Ντάνι Άλβες
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Δικαστήριο τής Βαρκελώνης έκρινε ένοχο τον Ντάνι Άλβες για τον βιασμό 23χρονης σε νυχτερινό κέντρο στην Ισπανία, τον Δεκέμβριο του 2022, και τον καταδίκασε σε φυλάκιση 4,5 ετών.
Ο Ντάνι Άλβες τιμωρήθηκε επίσης με 150.000 ευρώ πρόστιμο, ενώ για 9,5 χρόνια δεν θα μπορεί να έχει καμία επαφή με το θύμα. Παράλληλα, αφού ολοκληρώσει την ποινή του στη φυλακή, ο Άλβες θα είναι υπό παρακολούθηση από τις ισπανικές αρχές για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Οι δικαστές του 21ου τμήματος της Βαρκελώνης θεώρησαν αξιόπιστη την αφήγηση του θύματος για τα γεγονότα, και θεώρησαν πως αποδείχθηκε ότι ο πρώην παίκτης της Μπαρτσελόνα «εισήλθε κολπικά σε αυτήν χωρίς τη συγκατάθεσή της», όπως ανέφεραν. Το θύμα του βιασμού έλαβε την είδηση της καταδίκης, η οποία δεν είναι τελεσίδικη και μπορεί να ασκηθεί έφεση εναντίον της, στο γραφείο της δικηγόρου της.
Η εισαγγελία ζήτησε αρχικά εννέα χρόνια φυλάκισης για τον Βραζιλιάνο πρώην αθλητή. Το δικαστήριο, ωστόσο, εκτίμησε μια ελαφρυντική περίσταση που βοήθησε τον Άλβες να δει την ποινή φυλάκισης μειωμένη. Αυτή ήταν η «αποκατάσταση», καθώς κατέβαλε την αποζημίωση των 150.000 ευρώ που ζητούσε η εισαγγελία. Εκτός από τα 4,5 χρόνια - εκ των οποίων έχει ήδη εκτίσει ένα χρόνο και έναν μήνα σε προφυλάκιση - του επιβλήθηκε ποινή πέντε ετών με αναστολή, η οποία θα εφαρμοστεί μετά την έκτιση της ποινής φυλάκισης. Του απαγορεύεται επίσης να πλησιάσει σε απόσταση ενός χιλιομέτρου το σπίτι ή τον τόπο εργασίας του θύματος και διατάσσεται να καταβάλει 150.000 ευρώ για την ηθική βλάβη και τις κακώσεις που προκάλεσε στη νεαρή γυναίκα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
