 |
|
|  Σάββατο 13/6
------------------------------------------
Βόλεϊ-Μεξικό-World League 2015
------------------------------------------
Μεξικό-Ελλάδα 2-3
------------------------------------------
ΤΕΠΙΚ/ΜΕΞΙΚΟ.-
Η Εθνική βόλεϊ έπαθε αγωνιστικό "τζετ λαγκ" για δυο σετ, αλλά μόλις συνήλθε και βρήκε ο Δρίκος το σχήμα της εξάδας , άλλαξε ταχύτητα και κέρδισε 3-2 το Μεξικό στο Τέπικ, στο πρώτο παιχνίδι της στο Παγκόσμιο Λιγκ, μετά την δεκάχρονη αποχή της από τη σπουδαία διοργάνωση.
Στο πρώτο σετ η Εθνική ξεκίνησε με Φιλίποφ, Κοκκινάκη, Φράγκο, Αρμενάκη, Τζιουμάκα, Πετρέα και προηγήθηκε 6-9, αλλά μετά άρχισαν τα λάθη και οι απανωτές αλλαγές που δεν απέδωσαν, για να πάρει προβάδισμα 15-14 το Μεξικό με άουτ του Τζιουμάκα. Ο ... κατήφορος δεν είχε τελειωμό για να φτάσουμε στο 25-20 , ενώ ίδια εικόνα παρουσιάσαμε και στο δεύτερο σετ με σχήμα δυο κοντών (Κοκκινάκη, Πρωτοψάλτη). Ακολουθήσαμε στο σκορ ως το 19-18 χάρη στη ζωντάνια του Τακουρίδη, αλλά τα λάθη του Κοκκινάκη έκαναν το 22-19 και άουτ του Τακουρίδη το 25-21.
Ε, απο εκεί και πέρα άρχισε να συνέρχεται η Εθνική, ο Φιλίποφ έβρισκε πλέον τους ακραίους και στο 12-12 με την είσοδο του Κουμεντάκη στη θέση του Φράγκου, φτάσαμε στην αρχή του τέλους. Η ελληνική ομάδα βρήκε ρυθμό, πίεσε το Μεξικό που επιδόθηκε σε σωρεία λαθών και φτάσαμε εύκολα στο 21-25. Η Εθνική άρχισε πλέον να πιστεύει στον ... εαυτό της και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε στο 11-11, με τον Αρμενάκη στο ταραφλέξ αντί του Παλέντζα. Με δυο άσους ο νεοεισελθών έκανε το 11-14 και έδωσε ...παράσταση ισοφάρισης, με τους Πρωτοψάλτη, Κουμεντάκη να έχουν καλά ποσοστά ευστοχίας.
Με ηρεμία μπήκε η Εθνική στο ται μπρεικ, το σώου του Πρωτοψάλτη έφερε το 7-11 , αλλά ένας εφησυχασμός στο 10-13 και τρία συνεχόμενα μπλοκ σε Αρμενάκη, Κουμεντάκη, Αρμενάκη έκαναν το 13-13 και τυχερός άσος(έπεσε η μπάλα από το φιλέ) το 14-13. Ο Δρίκος, αλλά και η ομάδα αντέδρασαν ψύχραιμα(αλλαγή καθυστέρησης Παλέντζα-Αρμεν΄ςκη) και ανάγκασαν τον Γκαράι να χάσει το σερβίς(επανήλθε ο Αρμενάκης), για να φτάσουμε στο τελικό 14-16 με επίθεση του Κουμεντάκη και αστοχία του Βάργκας.
Η υποδοχή ήταν το καλύτερο στοιχείο της Εθνικής και στα 5 σετ με οποιοδήποτε σχήμα κι αν έπαιζε, ενώ ο πιο σταθερός και κορυφαίος ήταν ο Κώστας Ταμπουρατζής, στην πρώτη επίσημη εμφάνιση του με την Εθνική.
Τα σετ: 20-25,21-25, 25-21, 25-19, 16-14
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
