 |
|
|  Δευτέρα 5/10
----------------------------------------
Βρετανία
----------------------------------------
Καθηγήτρια φέρεται οτι ...βίασε μαθητή της πάνω από 50 φορές...-Μαθήματα "κάμα σούτρα" αντί για μαθηματικά..
----------------------------------------
ΛΟΝΔΙΝΟ.-
Η εμπειρία με την καθηγήτριά του, του σημάδεψε για πάντα τη ζωή. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίστηκε ένας έφηβος στις διωκτικές αρχές που επιλήφθηκαν του θέματος, όταν αυτό αποκαλύφθηκε και έλαβε διαστάσεις.
Ο νεαρός, όπως κατήγγειλε, εξαναγκαζόταν σε σεξουαλικές συνευρέσεις με την καθηγήτριά του η οποία του είχε πει μάλιστα ότι είχε μείνει και έγκυος. Το θύμα ήταν τότε μόλις 15 ετών και η καθηγήτρια είναι η 30χρονη Caroline Berriman, η οποία έκανε στον νεαρό ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών και μαθηματικών.
Ο νεαρός ανέφερε ότι έκανε σεξ με την 30χρονη τουλάχιστον 50 φορές και πως οι συνευρέσεις τους ήταν συχνές και χωρίς προφύλαξη. Η νεαρή καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση με αναστολή, κάτι που εξόργισε τον νεαρό: «Αν ήταν άντρας και εγώ κορίτσι, τότε η ποινή θα ήταν πιο αυστηρή», είπε στην Sun.
Το αγόρι είπε πως γνώρισε την Berriman στο σχολείο του και πως άρχισαν να μιλάνε μέσω των social media, τον Ιανουάριο του περασμένου έτους. «Μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ανταλλάσσαμε μηνύματα και σιγά σιγά εξελίχθηκε σε κάτι που έμοιαζε με σχέση. Με τον καιρό, έγινε πιο σοβαρό», είπε και τόνισε «με σύστησε στη δίχρονη κόρη της η οποία με αποκαλούσε μπαμπά. Της έλεγα ότι δεν είμαι εγώ ο πατέρας της, αλλά φίλος της μητέρας της». Η σχέση τους αποκαλύφθηκε όταν ο μαθητής εξομολογήθηκε τα πάντα στον αδελφό του και αργότερα ενημερώθηκε και η μητέρα του. Επιπλέον, κατήγγειλε τα όσα είχε ζήσει, στη γραμμή sos για θύματα κακοποίησης, ChildLine.
Η 30χρονη αποβλήθηκε από το σχολείο όπου δίδασκε στο Μάντσεστερ και εκτός από την καταδίκη των δυο ετών, της επιβλήθηκε και κοινωνική εργασία 250 ωρών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
