Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Έλληνας επιχειρηματίας δίνει νέα πνοή στην παλιά Κούβα



Aβάνα.-

Ένα ταξίδι αναψυχής στην πλανεύτρα Κούβα έμελλε να μετατρέψει την
αγάπη του για την Καραϊβική με την «αναγέννηση» της παλιάς Αβάνας.
Τώρα στη χώρα του Κάστρο και του Τσε Γκεβάρα αναπαλαιώνει παλιά
αρχοντικά προσδίδοντάς τους την παλιά αίγλη της Habana Vieja.
Τα πάντα ξεκίνησαν πριν από 12 χρόνια στην Καραϊβική και συγκεκριμένα
στην εξωτική Κούβα σε ένα τυπικό ταξίδι αναψυχής. «Ενθουσιάστηκα από
τον πολιτισμό και την αρχιτεκτονική του νησιού και άρχισα πλέον να
καταλαβαίνω ότι η Κούβα δεν ήταν απλά ένας τόπος αναψυχής αλλά τρόπος
ζωής που ταιριάζει απόλυτα στον χαρακτήρα και την αισθητική μου»
αναφέρει ο Έλληνας επιχειρηματίας που εκτός από άλλες επιχειρήσεις
διατηρεί και εταιρεία αναπαλαίωσης παλαιών κτιρίων και interior.
Η πρώτη του επαφή με την Κούβα έγινε πριν πολλά χρόνια όταν οι
ιθύνοντες της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας στην Αβάνα τον πλησίασαν
προκειμένου να αναλάβει την αναπαλαίωση ενός ιδιόκτητου ιστορικού
κτιρίου της. «Η αναπαλαίωση σταμάτησε για γραφειοκρατικούς λόγους,
αλλά εγώ συνδέθηκα με το τόπο που αν μη τι άλλο είχε υπέροχους
ανθρώπους και μοναδική ατμόσφαιρα. Είχα όραμα και όρεξη για
δημιουργία» εξομολογείται ο Σάκης Κυριακίδης,με καταγωγή απο την
Ορεστιάδα, στο Lemon Social Eye.
Μετά από ενδιαφέρουσες επαφές του στην πόλη της Αβάνας ξεκίνησε να
αναπαλαιώνει κτίρια και να δίνει ψυχή σε παλιά αρχοντικά της
πανέμορφης Havana Vieja.
Αυτή την στιγμή μάλιστα αναπαλαιώνει στην περιοχή του αριστοκρατικού
Vedado μια παλιά κατοικία του 1900, βυθισμένη σε έναν τροπικό κήπο με
εξωτικούς φοίνικες. Παράδεισος!
Πρόκειται για αποικιακή έπαυλη – παλιά ιδιοκτησία – επιχειρηματικής
οικογένειας στην οποία ανήκε η μεγαλύτερη γαλακτοβιομηχανία της
Κούβας, την πασίγνωστη Nela.
Το επιβλητικό ύψος των 5 μέτρων στα 12 ευρύχωρα δωμάτια και σαλόνια
αναδεικνύει την αρχοντιά, την αρχιτεκτονική και την αύρα του κτιρίου.
«Λόγω της κακής κατάστασης που προϋπήρχε έγινε νέα στατική μελέτη ενώ
γίνεται αντικατάσταση όλων των παλαιών διακοσμητικών στοιχείων,
εσωτερικά και εξωτερικά (κιανόκρανα, γύψινα, κολώνες, κουφώματα,
πατώματα) σεβόμενοι την προϋπάρχουσα αισθητική που είναι μοναδική».
Παράλληλα ο Σάκης Κυριακίδης έχει αναπαλαιώσει ένα διαμέρισμα που
βρίσκεται πάνω στην παραλιακή Μαλεκόν, τον δρόμο όπου ο κόσμος
βολτάρει, φλερτάρει και απολαμβάνει το απέραντο γαλάζιο. Στον δρόμο
αυτό πηγαίνουν οι Κουβανοί να περάσουν το βράδυ τους κοιτάζοντας τη
θάλασσα, πίνοντας και τραγουδώντας. Κάνουν βουτιές και ψαρεύουν. Είναι
ένας δρόμος όλο γέλιο και χαρά.
Μετά την αναπαλαίωση του διαμερίσματος από τον Σάκη Κυριακίδη μια
ελληνική σημαία κοσμεί μόνιμα το μπαλκόνι. Ο Έλληνας επιχειρηματίας
κάθε φορά που επισκέπτεται την Κούβα, μένει εκεί.
Πηγή newmoney



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία