 |
|  |  |  |
Γιώργος Τσέτης,Oμογενής τής Ολλανδίας
Μιά πετυχημένη ιστορία άνω τού 1 δισ. με την πώληση θεραπείας για την
τριχόπτωση στον κολοσσό Unilever
Πηγή Newmoney
Eλληνας, που μεγάλωσε στην Ολλανδία , έγραψε μια ενδιαφέρουσα πορεία
αφου κατάφερε να δημιουργήσει μαζί με τους συνεργάτες του μια
πετυχημένη εταιρεία για την αντιμετώπιση της τριχόπτωσης και να μπει
έτσι στη λίστα Forbes με τους πιο δυναμικούς νέους επιχειρηματίες,
καθώς πούλησαν την ιδέα τους σε πολυεθνική για 1 δισ. 25 εκατομμύρια
δολάρια!!!
Ο Γιώργος Τσέτης είναι ο συνιδρυτής της Nutrafol, του κορυφαίου brand
περιποίησης μαλλιών που προτείνουν οι δερματολόγοι, η οποία
εξαγοράστηκε από την Unilever και μάλιστα σε αστρονομικό αντίτιμο.
Πρώην μοντέλο που έγινε επιχειρηματίας, λάνσαρε τη Nutrafol από
προσωπική ανάγκη, αφού πάλεψε με την τριχόπτωση και τις σκληρές
παρενέργειες των θεραπειών. Με γνώσεις μηχανικής και πάθος για την
ολιστική αντιμετώπιση της υγείας, πρωτοστάτησε σε μια επιστημονικά
τεκμηριωμένη προσέγγιση την οποία πλέον εμπιστεύονται εκατομμύρια
συνάνθρωποι μας.
Η αρχή της ιστορίας…
Γεννημένος στα Χανιά της Κρήτης, με μισή ολλανδική και μισή ελληνική
καταγωγή, ο Γιώργος Τσέτης γαλουχήθηκε με ένα μείγμα πολιτισμών και
κουλτούρας. Στα επτά του χρόνια, η οικογένειά του μετακόμισε στην
Ολλανδία επιλέγοντας ένα ήσυχο χωριό, ενώ ο ίδιος άρχισε να
παρακολουθεί μαθήματα σε τοπικά σχολεία αναπτύσσοντας την αυξημένη
οξυδέρκεια που είχε από παιδί.
Ως έφηβος είναι ανήσυχος. Είναι ευφυής, ευρηματικός και σπουδάζει
μηχανολόγος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της
Χάγης.
Θέλοντας να είναι ανεξάρτητος και για να μην επιβαρύνει τους γονείς
του εκμεταλλεύεται το good looking του κι αρχίζει να εργάζεται ως
μοντέλο. Η επιτυχία ξεκινά στον λαμπερό χώρο της μόδας.
Φωτογραφίσεις, editorial μόδας και πολυδιαφημισμένες επιδείξεις
μπαίνουν στο portfolio του.
Εκείνη την εποχή πετά από Παρίσι, Μιλάνο, Λονδίνο, σε Κέιπ Τάουν και
ΗΠΑ πρωτοστατώντας σε επιδείξεις μόδας και καμπάνιες όπως αυτές των
John Galliano, Versace Yves Saint Laurent κλ. Βρίσκεται ανάμεσα σε
σχεδιαστές, διάσημα μοντέλα και προσωπικότητες όπως η Αννα Γουίντουρ.
Ενώ το μόντελινγκ χρηματοδοτούσε τις σπουδές του, η μηχανική παρέμεινε
το μεγάλο του πάθος. Η επιτυχία του στη μόδα κορυφώθηκε με την
υπογραφή συμβολαίου με την Wilhelmina Models στη Νέα Υόρκη το 2009.
«Λέγανε ότι αν μπορείς να τα καταφέρεις στη Νέα Υόρκη, μπορείς να τα
καταφέρεις οπουδήποτε. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο!», αναφέρει σήμερα.
«Ήταν δύσκολο να επιβιώσεις εκείνη την εποχή, καθώς υπήρχε πολύ
σκληρός ανταγωνισμός». Όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση, η Νέα Υόρκη
δοκιμάστηκε σκληρά σε πολλούς τομείς. Ο Γιώργος συνέχισε να εργάζεται
ως μοντέλο ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη μηχανική, στέλνοντας δεκάδες
βιογραφικά που όμως δεν έβρισκαν ανταπόκριση.
Απτόητος, επέστρεψε στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης αποκτώντας
ειδικότητα στη δομική μηχανική και βρίσκοντας δουλειά λόγω της
κατασκευαστικής άνθησης της πόλης.
Η επιμονή του απέδωσε καρπούς καθώς χάρη στην ευφυΐα του και την
επιμονή του δημιούργησε τελικά τη δική του εταιρεία. «Ήμουν πολύ
χαρούμενος και τυχερός που έκανα μόντελινγκ και μηχανική εκείνη την
εποχή», αναφέρει. «Στην Ευρώπη, μπορεί να φαινόταν ένας παράξενος
συνδυασμός, αλλά στη Νέα Υόρκη, οι άνθρωποι κατάλαβαν τι χρειάζεσαι
για να επιβιώσεις».
Αυτό βέβαια δεν αρκούσε στον δυναμικό Ελληνα. Ονειρευόταν να
δημιουργήσει κάτι με διαρκή και διεθνή αντίκτυπο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2020 ο Γιώργος Τσέτης αρχίζει να χάνει τα
μαλλιά του, σημαντικό πλήγμα στην καριέρα του αλλά και στην ψυχολογία
του. Επισκέπτεται τον έναν γιατρό μετά τον άλλο. Στην Ολλανδία,
εμπιστεύεται μια απλή συνταγογραφούμενη θεραπεία που όμως δημιουργεί
παρενέργειες στην σεξουαλική ζωή.
Είναι προβληματισμένος, πιάνει το κενό που υπάρχει στην αγορά και
συνεργάζεται με ένα πολύ καλό επιστήμονα που είναι φίλος του
αναζητώντας μια καλύτερη λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν
εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο. Ανακάλυψαν ότι τα τυπικά συμπληρώματα
διατροφής δεν αντιμετώπιζαν τους πραγματικούς παράγοντες που προκαλούν
τριχόπτωση, άγχος, φλεγμονή, ορμονικές ανισορροπίες, παράγοντες του
σύγχρονου τρόπου ζωής. Αναγνωρίζοντας ότι η υγεία των μαλλιών είναι
πολυπαραγοντική, επένδυσαν με τις οικονομίες τους στην έρευνα και την
ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής εναλλακτικής λύσης.
Και τα κατάφεραν....
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|