Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Ελλάδα στην εποχή τής Τρόϊκας
-----------------------------------------------

Πιο εκτεθιμένα στους κινδύνους της φτώχειας τα παιδιά 
 



Αθήνα

Μεγάλα θύματα της κρίσης "αναδεικνύονται" τα παιδιά. Όπως αναφέρεται σε έγγραφο του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργου Κουτρουμάνη το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή, ο αριθμός των ανήλικων παιδιών που διαβιούν σε φτωχά νοικοκυριά παρουσιάζει αυξητική τάση. Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) το 2009 ανήλθε σε 23,7%, ποσοστό υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή και έρευνα της για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης των Νοικοκυριών, ανήλθε στο 19,7% (με περίοδο αναφοράς το εισόδημα του 2008).

    Το έγγραφο του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης διαβιβάστηκε στη Βουλή προς απάντηση ερώτησης του βουλευτή της ΝΔ Θεόδωρου Καράογλου για την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό για τις ελληνικές οικογένειες.

    Ο κ. Κουτρουμάνης επικαλείται ειδικότερα τα αποτελέσματα της δειγματοληπτικής έρευνας εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης νοικοκυριών του έτους 2009 (European Union-Statistics on Income and Living Conditions), με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το 2008 τα οποία είχαν ανακοινωθεί από την Ελληνική Στατιστική Αρχή και δείχνουν ότι:

    Το 19,7% του συνολικού πληθυσμού της χώρας απειλείται από φτώχεια. Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες, 20,2% και 19,1% αντίστοιχα.

    Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 23,7% και είναι υψηλότερος κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες από το αντίστοιχο ποσοστό του συνολικού πληθυσμού.

    Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών υπολογίζεται σε ποσοστό 21,4%.

    Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας των ανέργων ανέρχεται σε 38,1%.

    Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ιδιόκτητη κατοικία απειλούνται από φτώχεια κατά 18,5% ενώ αυτά που διαμένουν σε ενοικιασμένη κατοικία κατά 25,1%. Επίσης τα ποσοστά κινδύνου φτώχειας ανά βαθμό πυκνότητας πληθυσμού είναι 32,% για τις πυκνοκατοικημένες περιοχές, 8,8% για τις περιοχές ενδιάμεσης πυκνότητας και 58,3% για τις αραιοκατοικημένες περιοχές.

                                                    Οι υλικές στερήσεις

    Ως προς τις υλικές στερήσεις λόγω οικονομικών δυσκολιών, το 49,2% του φτωχού πληθυσμού ηλικίας, κάτω των 18 ετών, αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες σε τουλάχιστον τρεις από εννέα συνολικά διαστάσεις της υλικής στέρησης (δυσκολίες πληρωμής παγίων λογαριασμών ή αδυναμία πληρωμής μιας εβδομάδας διακοπών ή αδυναμία για διατροφή που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη μέρα κοτόπουλο, ψάρι, κρέας, λαχανικά ή αδυναμία κάλυψης εκτάκτων αναγκών ή έλλειψη τηλεφώνου ή έλλειψη τηλεόρασης ή έλλειψη ΙΧ αυτοκινήτου ή αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση).

    Στο έγγραφο του υπουργού περιλαμβάνεται μάλιστα και η επισήμανση ότι η εκτίμηση της παιδικής φτώχειας είναι χαμηλότερη από την πραγματική δεδομένου ότι οι στατιστικές έρευνες καλύπτουν ιδιωτικά νοικοκυριά και συνεπώς δεν περιλαμβάνονται σε αυτές παιδιά άστεγα ή παιδιά που ζουν σε ιδρύματα.

    Τέλος, και αναφορικά με τους στόχους Ευρώπη 2020 για τη μείωση της φτώχειας, η έρευνα την οποία υπενθυμίζει ο υπουργός στο έγγραφο του αναφέρει ότι στην Ελλάδα το ποσοστό των παιδιών (0-17 ετών) που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό για το 2009 είναι 30% ενώ για παιδιά 11-15 ετών φτάνει το 34,1%, ποσοστά σαφώς αυξημένα σε σχέση με παλαιότερα έτη.

    Ο κ. Κουτρουμάνης αναφέρει ότι στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης έχει δρομολογηθεί η συγκρότηση "Ομάδας για την Καταπολέμηση της Παιδικής Φτώχειας και την Προστασία των Δικαιωμάτων του Παιδιού". Στόχος, όπως εξηγεί, είναι ο εντοπισμός και η καταγραφή των προβλημάτων που σχετίζονται με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και η συνεργασία του Υπουργείου με κρατικούς φορείς, φορείς της Αυτοδιοίκησης, φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα και μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται γύρω από το παιδί. Εκτός από την ευθύνη της καταγραφής των προβλημάτων, η συγκεκριμένη Ομάδα θα έχει υποχρέωση να διατυπώσει προτάσεις για πολιτικές και δράσεις προς τη διαμόρφωση Εθνικής Στρατηγικής για την για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

    Ο υπουργός παραθέτει στην απάντησή του τους βασικούς άξονες του εθνικού επιχειρησιακού σχεδίου για τη στήριξη της εργασίας με την κοινωνική εργασία και τα Τοπικά Ολοκληρωμένα Προγράμματα Στήριξης της Απασχόλησης. Αναφέρεται επίσης στα μέτρα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και τις προσπάθειες για τη βελτίωση της πρόσβασης στην απασχόλησης για όλες τις ευπαθείς ομάδες.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία