Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δύο Ελληνοαμερικανίδες διεκδικούν θέσεις ανωτάτων δικαστών στη Νέα Υόρκη και το Λονγκ ’ιλαντ



Νέα Υόρκη

 

  Δυο Ελληνοαμερικανίδες διεκδικούν θέσεις ανωτάτων δικαστών, στις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Πρόκειται για την Κέιτ (Κατερίνα) Χριστοφοράτου στην περιφέρεια του Κουίνς της Νέας Υόρκης και την Κάρμεν Μαρκάκη στην κομητεία Νάσο του Λονγκ 'Αιλαντ.

    Η Κέιτ Χριστοφοράτου διετέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού Δικηγορικού Συλλόγου της Νέας Υόρκης, κατάγεται από την Κεφαλλονιά και διατηρεί γι' αρκετά χρόνια δικηγορικό γραφείο στην Αστόρια. Στο ενεργητικό της έχει αρκετές διακρίσεις και επαγγελματικές επιτυχίες.

    H ομογενής δικηγόρος διεκδικεί το αξίωμα του ανώτατου δικαστή και υποστηρίζεται από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Θα αναμετρηθεί με έντεκα άλλους υποψηφίους (έξι Δημοκρατικούς και πέντε Ρεπουμπλικανούς), από τους οποίους θα εκλεγούν οι έξι.

    Σε δηλώσεις της  η κ. Χριστοφοράτου εξέφρασε τη ικανοποίησή της για τη "μεγάλη και ενθουσιώδη" ανταπόκριση της Ομογένειας, υπογραμμίζοντας τη συγκίνηση που νιώθει ως παιδί Ελλήνων μεταναστών. "Η διεκδίκηση ενός τέτοιου αξιώματος αποτελεί για μένα δικαίωση των κόπων και των μόχθων των γονέων μου" επισήμανε χαρακτηριστικά, θεωρώντας την υποψηφιότητά της υπερκομματική, γιατί "αν εκλεγώ θα υπηρετήσω τη δικαιοσύνη, με βάση την υπεράσπιση της αλήθειας για όλους τους πολίτες", όπως είπε.

    Η διακεκριμένη δικηγόρος σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Φόρνταμ και στη συνέχεια αποφοίτησε με άριστα από τη Νομική Σχολή του St. John's University. Ξεκίνησε να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου πριν 27 χρόνια και καταπιάστηκε κυρίως με υποθέσεις Οικογενειακού, Αστικού και Ποινικού Δικαίου, ενώ υπερασπίστηκε αφιλοκερδώς υποθέσεις Ελληνοαμερικανίδων, οι οποίες ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης και επαγγελματικής εκμετάλλευσης.

    Η Κάρμεν Μαρκάκη, η οποία διεκδικεί θέση περιφερειακού δικαστή της κομητείας Νάσο στο Λονγκ 'Αιλαντ, στηρίζεται από το Δημοκρατικό Κόμμα και διάφορους φορείς. Για μια 6ετία διετέλεσε βοηθός εισαγγελέας του Κουίνς, καθώς και για μια 4ετία ήταν επίτροπος της κομητείας Νάσο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

    Η ομογενής υποψήφια έχει επίσης στο ενεργητικό της αρκετές επιτυχίες. Την τελευταία δεκαετία, υπήρξε νομικός αναλυτής μεγάλων αμερικανικών τηλεοπτικών σταθμών. "Από μικρή ονειρευόμουν να γίνω δικαστής και πιστεύω πως αυτή τη φορά, με την βοήθεια της Ομογένειας, το όνειρό μου θα γίνει πραγματικότητα", ανέφερε χαρακτηριστικά. Αν εκλεγεί θα είναι η δεύτερη Ελληνοαμερικανίδα δικαστής της κομητείας Νάσο. Πέρσι, στο ίδιο αξίωμα εκλέχτηκε η Ελένη Βουτσινά.

    Η κ. Μαρκάκη γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, αλλά σε ηλικία 11 μηνών εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα με τους γονείς της. Όταν έγινε έντεκα ετών επέστρεψε στην Αμερική. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου St. Johns και στη συνέχεια αποφοίτησε με άριστα από το Πανεπιστήμιο Φόρνταμ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία