|
| | | |
Νο1 πρόβλημα η ανεργία
Η οικονομική κρίση βλάπτει σοβαρά την υγεία
Και έρευνα τού Κέμπριτζ για την Ελλάδα
Θεσσαλονίκη
Οι οικονομικές κρίσεις χαρακτηρίζονται από δραματική αύξηση των αυτοκτονιών , των ανθρωποκτονιών και των θανάτων. Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα ερευνών για τις επιδράσεις που είχαν στην υγεία οι οικονομικές κρίσεις που έπληξαν τον περασμένο αιώνα τις ΗΠΑ (1929) , τις πρώην σοβιετικές χώρες και την Ασία (δεκαετία 1990). Εξάλλου οι δείκτες των οικονομικών αλλαγών και της θνησιμότητας σε 26 ευρωπαϊκές χώρες κατά τη διάρκεια της περασμένης τριακονταετίας έδειξαν ότι με κάθε αύξηση κατά 1% της ανεργίας υπάρχει αύξηση κατά 0,8 % των αυτοκτονιών και κατά 0,8% των ανθρωποκτονιών. Όταν η αύξηση της ανεργίας είναι μεγαλύτερη από 3% παρατηρείται ακόμη μεγαλύτερη επίδραση στις αυτοκτονίες , η αύξηση των οποίων ξεπερνά το 4%.
«Γενικά μια οικονομική κρίση έχει ως αποτέλεσμα την ανεργία , τη μείωση του εισοδήματος , διαδεδομένη αβεβαιότητα και μείωση της δημόσιας δαπάνης συμπεριλαμβανομένης και της δαπάνης για την υγεία. Οι περισσότερες από τις έρευνες για τις επιπτώσεις των οικονομικών κρίσεων στην ποιότητα ζωής έχουν δείξει συσχετισμό της ανεργίας ή άλλων οικονομικών δεικτών με τα επίπεδα της γενικής θνησιμότητας, κατάθλιψης, θνητότητας και αυτοκτονικότητας. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η οικονομική υποχώρηση και το οικονομικό χρέος συνδέονται με την κατάθλιψη. Μια Αγγλική μελέτη έδειξε ξεκάθαρη σχέση ανάμεσα στο χρέος και στη φτωχή ψυχική υγεία. Επίσης παρατηρήθηκε μια ισχυρή σχέση μεταξύ της μείωσης του εισοδήματος και των περιστατικών ψυχιατρικής δυσλειτουργίας με την έναρξη των πρώτων συμπτωμάτων 6 μήνες μετά τη μείωση του εισοδήματος» ανέφερε στη διάρκεια του 5ου Διεθνούς Συνεδρίου Εγκεφάλου και Συμπεριφοράς, ο ψυχίατρος- διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του 414 Στρατιωτικού Νοσοκομείων ,Ορέστης Γιωτάκος.
Επικαλούμενος στοιχεία μελέτης επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ για τις επιπτώσεις που έχει στην υγεία η οικονομική κρίση στην Ελλάδα , η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό «Τhe Lancet», ανέφερε ότι σημειώθηκε μία μείωση 40% στο προϋπολογισμό των νοσοκομείων και αύξηση των εισαγωγών στα δημόσια νοσοκομεία κατά 24% το 2010 σε σχέση με το 2009 και αύξηση κατά 8% το πρώτο μισό του 2011 σε σχέση με το 2010. Επίσης παρατηρήθηκε αύξηση κατά 14% στο ποσοστό των Ελλήνων πολιτών που ανέφεραν ότι η υγεία τους είναι κακή έως πολύ κακή στη διάρκεια του 2009 σε σχέση με το 2007.
Όσον αφορά τις πράξεις βίας , μεταξύ των οποίων οι ανθρωποκτονίες και οι ληστείες, σχεδόν διπλασιάστηκαν τη διάρκεια του 2009 σε σχέση με το 2007. Οι αυτοκτονίες παρουσίασαν μια αύξηση 17% στη διάρκεια του 2009 σε σχέση με το 2007 ενώ σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία υπήρξε μία αύξηση 25% στις αυτοκτονίες στη διάρκεια του 2010 σε σχέση με το 2009. Η δε αύξηση των αυτοκτονιών κατά το πρώτο μισό του 2011, σύμφωνα πάντα με ανεπίσημα στοιχεία, ήταν 40% σε σχέση με το 2010.
Εξάλλου σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν τη χρήση ηρωίνης και την ανάπτυξη νέων μολύνσεων σημειώθηκε αύξηση 20% το 2010 σε σχέση με το 2009 στη χρήση ηρωίνης. Συγκεκριμένα οι χρήστες ηρωίνης αυξήθηκαν από 20200 σε 24100 από το 2009 στο 2010 και παράλληλα τριπλασιάστηκαν οι μολύνσεις, ένα μεγάλο μέρος των οποίων σχετίζονται τη χρήση ηρωίνης και ενδοφλέβιων ουσιών.
«Τα μόνα ευχάριστα νέα, που είναι σύνηθες εύρημα σε άλλες περιόδους κρίσεων, είναι ότι μειώθηκαν κατά 1,4% τα τροχαία ατυχήματα και μειώθηκαν οι συλλήψεις από τοξικώσεις από αλκοόλ στους ελέγχους της τροχαίας» ανέφερε ο κ Γιωτάκος.
Εξάλλου σύμφωνα από στοιχεία έρευνας του κ Γιωτάκου και των συναδέλφων του Αλέξανδρου Κάφκα και Δημήτρη Καράμπελα με θέμα «Οικονομική κρίση και ψυχική υγεία στην Ελλάδα» προκύπτει ότι η αύξηση της ανεργίας σχετίζεται με αύξηση των επισκέψεων στα εξωτερικά ιατρεία του Αιγηνιτείου Νοσοκομείου. Σύμφωνα με τη ίδια έρευνα η μείωση του μέσου εισοδήματος σχετίζεται με την αύξηση του αριθμού των ατόμων που επισκέφτηκαν τα τμήματα επειγόντων περιστατικών στο Αιγηνίτειο, το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών και στις ψυχιατρικές κλινικές του Γενικού Κρατικού και του Ευαγγελισμού.
Όσον αφορά τις αυτοκτονίες, ο κ Γιωτάκος ανέφερε ότι η μείωση του μέσου εισοδήματος σχετίζεται με αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών. «Βρέθηκε επίσης ότι η ανεργία δε σχετίζεται με τον αριθμό των αυτοκτονιών αλλά με τον αριθμό των ανθρωποκτονιών» πρόσθεσε ο κ Γιωτάκος
Στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στη ψυχική υγεία αναφέρθηκε και ο καθηγητής ψυχιατρικής στο ΑΠΘ,Κώστας Φωκάς επισημαίνοντας ότι στη ψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης η πληρότητα από 80-85% που ήταν το καλοκαίρι σήμερα έχει φτάσει το 105%. Οι νοσηλευόμενοι στη συγκεκριμένη κλινική πάσχουν κυρίως από κατάθλιψη και ψυχώσεις. Σύμφωνα με τον κ Φωκά οι ψυχιατρικοί ασθενείς επηρεάζονται από το βιοτικό του επίπεδο το οποίο πέφτει λόγω της κρίσης με συνέπειες στο οικογενειακό περιβάλλον του ασθενούς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|