Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μη τους αφήνετε μόνους!

Ηλικιωμένοι με άνοια εξαφανίζονται, ενώ άλλοι γονατίζουν από την οικονομική κρίση 



Θεσσαλονίκη

 

 Στις 12 Απριλίου του 2011, η Μαρίκα Παπαοικονόμου, κρατώντας δύο πλαστικές σακούλες στα χέρια, άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της, στην πλατεία Αντιγονιδών, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και εξαφανίσθηκε.

Εκτοτε, η 70χρονη γυναίκα που πάσχει από άνοια, δεν έχει δώσει σημεία ζωής, έχοντας δημιουργήσει μια ανοιχτή πληγή στην οικογένειά της, που δεν γνωρίζει καν αν ζει ή έχει πεθάνει, μόνη και παρατημένη σε κάποια απόμερη περιοχή.

"Τη μητέρα μου πρόσεχε μια γυναίκα, η οποία, από τραγική απροσεξία, φεύγοντας από το σπίτι, ξέχασε να κλειδώσει την πόρτα. Έτσι, η μαμά μου, αντιδρώντας με το διαταραγμένο της μυαλό, έβαλε το τζιν παντελόνι του αδερφού μου, μια μπλούζα και ένα παλτό, πήρε δύο πλαστικές τσάντες και βγήκε έξω" λέει ταραγμένη η κόρη της εξαφανισμένης γυναίκας, Γιούλη Παπαοικονόμου.

Η 37χρονη οργάνωσε μεγάλη κινητοποίηση για να βρει τη μητέρα της. Τύπωσε, μέσα σε λίγες ώρες, αφίσες που κολλήθηκαν σε όλη τη γειτονιά και ευρύτερα, ενώ ζήτησε να ενεργοποιηθεί το Εθνικό Συντονιστικό Πρόγραμμα έγκαιρης και έγκυρης ειδοποίησης των πολιτών σε περιστατικά εξαφάνισης ηλικιωμένων, Silver Alert, που προέβαλε τηλεοπτικά την εξαφάνιση, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

"Η αδιαφορία των ανθρώπων συνετέλεσε στην εξαφάνιση της μαμάς μου. Οι γείτονες την είδαν και δεν αναρωτήθηκαν πού πάει και φαντάζομαι, θα προσπάθησε να μιλήσει με κάποιον στο δρόμο, που θα αδιαφόρησε. Ήλπιζα, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες, να λιποθυμήσει από την εξάντληση στο δρόμο και να τη μεταφέρουν στο νοσοκομείο απ΄όπου θα μπορούσαμε να τη βρούμε, αλλά δυστυχώς, τίποτα" εξηγεί η 37χρονη.

Για την ανεύρεση της γυναίκας "επιστρατεύθηκαν" και δύο γραφεία ιδιωτικών ερευνών, μια τηλεοπτική εκπομπή που ασχολείται με θέματα εξαφανίσεων και ως ύστατο μέσο, προσφέρθηκε και αμοιβή 3000 ευρώ σε όποιον δώσει πληροφορίες, αλλά η γυναίκα παραμένει έως σήμερα άφαντη.

Όπως αναφέρει η Πελίνα Θεοδοσίου,

υπεύθυνη Τύπου και επικοινωνίας της ΜΚΟ Γραμμή Ζωής, από την έναρξη του συναγερμού μέχρι και σήμερα, έγιναν στην εθνική γραμμή 10-65, 26 κλήσεις- μαρτυρίες πολιτών που δήλωσαν πως είδαν την κ.Παπαοικονόμου.

Οι επτά από τις μαρτυρίες αναφέρονται στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και οι υπόλοιπες στη περιοχή την Αττικής, χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνονται.

"Τη δεύτερη μέρα προβολής του Silver Alert δεχθήκαμε σημαντική κλήση-μαρτυρία, που αναφερόταν σε πάρκο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, Αττικής. Ενημερώθηκε η οικογένεια και η ΕΛΑΣ, αλλά ύστερα από εξακρίβωση στοιχείων απεδείχθη ότι δεν επρόκειτο για την εξαφανισθείσα, αλλά για άλλη ηλικιωμένη" αναφέρει.

Μέσα στους 8 μήνες λειτουργίας του συστήματος, εκδόθηκαν συνολικά μέχρι σήμερα 34 Silver Alerts, βρέθηκαν 24 ηλικιωμένοι, από τους οποίους οι 9 ήταν νεκροί και εκκρεμούν ακόμη 10 αναζητήσεις.

Παράλληλα, η υπηρεσία ενημερώθηκε για 79 ευρέσεις ηλικιωμένων πριν από τη δημοσιοποίηση Silver Alert, καθώς, όπως διευκρινίζει η κ.Θεοδοσίου, για να εκδοθεί τηλεοπτικό σήμα εξαφάνισης, απαιτούνται δικαιολογητικά γιατρού που να πιστοποιούν πρόβλημα άνοιας και χρειάζεται χρόνος για να εκδοθούν.

"Προσφέρουμε τροφή σε εκείνους που ... μας ανέθρεψαν!"

Η Γραμμή Ζωής είναι η μοναδική ΜΚΟ στην Ελλάδα που δραστηριοποιείται για πρακτικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι.

Ιδρύθηκε το 2006 από μια ομάδα ανθρώπων με επιστημονική γνώση και εμπειρία στο χώρο της κοινωνικής μέριμνας, της σωματικής και ψυχικής υγείας, ευαισθητοποιημένους από τα υπάρχοντα προβλήματα στην οργανωμένη και ουσιαστική στήριξη των ηλικιωμένων.

Στο πλαίσιο των δράσεών της και με αφορμή τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην Ελλάδα και έχουν επηρεάσει όλους και ακόμα περισσότερο την ευπαθή ομάδα των ηλικιωμένων, οι οποίοι είδαν τις συντάξεις τους να μειώνονται δραματικά, ξεκινάει πιλοτικά ένα επισιτιστικό πρόγραμμα (διανομή προϊόντων), με το μήνυμα: "Προσφέρουμε τροφή σε εκείνους που ... μας ανέθρεψαν!"

Η δράση θα υλοποιηθεί στις 23 & 30 Δεκεμβρίου 2011, στις περιοχές Ελευσίνας, Μεγάρων, Αγίας Μαρίνας και Κορωπίου με το προσωπικό της ΜΚΟ Γραμμή Ζωής, εθελοντές, αλλά και με τη συνδρομή των κοινωνικών λειτουργών των δήμων & των ΚΑΠΗ στους οποίους απευθύνεται.

"Θα ήθελα να τονίσω ότι στην εθνική γραμμή SOS 1065 δεχόμαστε πλέον παρά πολλές κλήσεις ηλικιωμένων οι οποίοι μας τηλεφωνούν απελπισμένοι από την οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει , ζητώντας βοήθεια, υλικά ή ψυχολογική" καταλήγει η κ.Θεοδοσίου.

Στις υπηρεσίες της Γραμμής Ζωής συγκαταλέγεται και "Τηλεειδοποίηση", που δίνει τη δυνατότητα στους ηλικιωμένους να επικοινωνούν άμεσα με το Συντονιστικό Κέντρο Διαχείρισης Κλήσεων, αμφίδρομα και με ανοιχτή ακρόαση, πατώντας απλά το κόκκινο κουμπί, 24ώρες το 24ωρο και όλες τις ημέρες του χρόνου, χωρίς να χρειάζεται να μετακινηθούν από τη θέση τους ή να επιλέξουν οποιοδήποτε αριθμό.

Οι ηλικιωμένοι που εξυπηρετούνται μέχρι σήμερα με το "κόκκινο κουμπί" σε όλη την Ελλάδα ανέρχονται στους 872, ενώ η λίστα αναμονής των ηλικιωμένων που χρήζουν των υπηρεσιών του "κόκκινου κουμπιού" αριθμεί πάνω από 3500 άτομα.


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία