Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Ελλάδα ουραγός στην Ευρώπη σε δωρεές οργάνων

Θεσσαλονίκη

Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρώπης στις δωρεές οργάνων ενώ το νομικό πλαίσιο για τις μεταμοσχεύσεις υστερεί πολύ σε σχέση με το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Τα παραπάνω ανέφερε ο διοικητής του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ και υπεύθυνος του Συντονισμού Μεταμοσχεύσεων Β. Ελλάδας, Γεώργιος Βέργουλας, με αφορμή συνάντηση υπευθύνων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και Τοπικών Συντονιστών, με θέμα την προώθηση της ιδέας της δωρεάς οργάνων, την αύξηση των δοτών και των περιορισμό της απώλειας μοσχευμάτων μέσα στις ΜΕΘ. Ο κ Βέργουλας απέδωσε το γεγονός αυτό στην έλλειψη ενημέρωσης που υπάρχει στη χώρα μας. Ανέφερε ακόμη ότι λόγω των ελλείψεων που υπάρχουν στο νομικό πλαίσιο για τις μεταμοσχεύσεις στην Ελλάδα δεν επιτρέπονται μεταμοσχεύσεις οργάνων που προέρχονται από δωρεά ζωντανού δότη με βαθμό συγγένειας πέραν του 2ου βαθμού. Όπως εξήγησε ο κ. Βέργουλας, σε όλη την Ευρώπη οποιοσδήποτε θελήσει μπορεί να δωρίσει ένα όργανό του σε όποιον επιθυμεί και όχι κατ΄ ανάγκη σε κάποιον στενό του συγγενή. «Εξάλλου σε όλο τον κόσμο μπορεί να γίνεται ανταλλαγή οργάνων από ζώντες δότες κατά ζεύγη, ενώ αυτό δεν μπορεί να γίνει στη χώρα μας. Για παράδειγμα στη χώρα μας δεν μπορεί να γίνει ανταλλαγή μοσχευμάτων στην περίπτωση που π.χ. υπάρχουν δύο ασθενείς, ένας στη Θεσσαλονίκη και ένας στην Καλαμάτα και έχει βρεθεί για τον καθένα ένας δότης, αλλά αυτός που έχει βρεθεί για τον ασθενή στην Καλαμάτα δεν είναι συμβατός και είναι συμβατός με τον ασθενή στη Θεσσαλονίκη, ενώ ο δότης της Θεσσαλονίκης είναι συμβατός με τον ασθενή της Καλαμάτας. Αυτό είναι κάτι που εφαρμόζεται παγκοσμίως και αν εφαρμοζόταν στη χώρα μας θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν οι ασθενείς το συντομότερο και με το μικρότερο κόστος», εξήγησε ο κ. Βέργουλας. Παράλληλα επισήμανε ότι πολλά μοσχεύματα από νεκρούς δότες «χάνονται» καθώς οι συγγενείς του νεκρού, επειδή βιάζονται να τον κηδέψουν, δεν μπορούν να περιμένουν να έρθει το συνεργείο των γιατρών που θα αφαιρέσουν το μόσχευμα και ανακαλούν τη δωρεά. Ο κ Βέργουλας τόνισε ακόμη την ανάγκη θεσμοθέτησης ενός ανεξάρτητα αμειβόμενου συντονιστή ιατρού ο οποίος θα επισκέπτεται τις ΜΕΘ και θα συντάσσει αναφορές σχετικά με τους ασθενείς που βρίσκονται σε φάση επικείμενου εγκεφαλικού θανάτου ώστε, σε περίπτωση που θα υπάρξει δωρεά οργάνων, οι μεταμοσχεύσεις να γίνονται στο συντομότερο δυνατό. Ακόμη , ο κ Βέργουλας επισήμανε το πρόβλημα που υπάρχει στις ΜΕΘ όλης της χώρας λόγω έλλειψης προσωπικού και κλινών.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία