|
| | | |
Ένωση Καταναλωτών Ποιότητα Ζωής
Αγωγές κατά των εισπρακτικών εταιρειών
Ζητείται και παρέμβαση τής κυβέρνησης
Αθήνα
Αγωγές ετοιμάζει η "Ένωση Καταναλωτών Ποιότητα Ζωής" για τις πιεστικές ενοχλήσεις που δέχονται οι καταναλωτές από εισπρακτικές εταιρείες, ενώ ζητά από την κυβέρνηση να καταθέσει το νομοσχέδιο που αφορά στην προστασία των οφειλετών από αθέμιτες εισπρακτικές μεθοδεύσεις και να παρατείνει από τώρα την αναστολή των πλειστηριασμών κατοικίας υπερχρεωμένων νοικοκυριών για τα επόμενα τρία έτη.
Μέχρι σήμερα, η Ένωση Καταναλωτών Ποιότητα Ζωής- ΕΚΠΟΙΖΩ (Αθήνας- Θεσσαλονίκης- Πάτρας), όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, χειρίζεται 6.144 φακέλους υπερχρεωμένων οφειλετών, οι οποίοι αυξάνονται κάθε μέρα με γεωμετρική πρόοδο και σημειώνει ότι οι τράπεζες όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στα αιτήματα των οφειλετών με ρεαλιστικές ρυθμίσεις, αλλά προκαλούν την κοινωνία με τις αναίσχυντες πρακτικές τους.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η ΕΚΠΟΙΖΩ, οι εισπρακτικές εταιρίες των τραπεζών συνεχίζουν να ενοχλούν καθημερινά ακόμα και όσους έχουν καταθέσει αιτήσεις ρύθμισης οφειλών στα αρμόδια Ειρηνοδικεία. "Τηλεφωνούν μέχρι και δέκα φορές σε μια μέρα, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα έχει ήδη εκδοθεί η απόφαση του Ειρηνοδικείου που απαλλάσσει τον οφειλέτη. Όταν οι οφειλέτες τούς αναφέρουν ότι περιμένουν τη συζήτηση της αίτησης ή την έκδοση της απόφασης, παίρνουν την απάντηση: και μετά την απόφαση εμείς θα συνεχίσουμε να σε παίρνουμε!".
Η ΕΚΠΟΙΖΩ αναφέρει, επίσης, ότι ορισμένες τράπεζες εκμεταλλεύονται το γεγονός πως τα επιδόματα ανεργίας του ΟΑΕΔ καταβάλλονται σε λογαριασμούς των ανέργων και έτσι παρακρατούν αυθαίρετα ληξιπρόθεσμες δόσεις δανείων και σημειώνει ότι έχει λάβει δεκάδες καταγγελίες από ανέργους που έμειναν χωρίς επίδομα για να περάσουν το μήνα. Επίσης, άλλη ιδωτική τράπεζα απαντά 8 ή 9 μήνες μετά από την πρόταση εξωδικαστικού συμβιβασμού και προτείνει "ρυθμίσεις" με επιτόκιο 14%, ενώ ένα άλλο πιστωτικό ίδρυμα αγνοεί παντελώς τις αιτήσεις των οφειλετών και δεν απαντά σε αυτές.
Ακόμα, δύο τράπεζες, κωλυσιεργούν να διεκπεραιώσουν αιτήματα επιμήκυνσης σε δάνεια δημοσίων υπαλλήλων που παρακρατούνται από τη μισθοδοσία τους, με αποτέλεσμα πολλοί οφειλέτες να περνούν το μήνα τους με 100 ή 200 ευρώ, ενώ υπογραμμίζεται ότι, οι όποιες επιμηκύνσεις είναι έντοκες και επιβαρύνουν με τόκους και ανατοκισμούς τον οφειλέτη, προς όφελος της ίδιας της τράπεζας.
"Ο κίνδυνος να μη λειτουργήσει στην πράξη ο Ν. 3869/2010, για τη ρύθμιση οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, είναι πλέον ορατός. Τα Ειρηνοδικεία, αβοήθητα, ορίζουν δικασίμους για 2 ή 2,5 χρόνια μετά, την ίδια στιγμή που ο κλοιός των τραπεζών σφίγγει γύρω από τους οφειλέτες. Τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει πλέον η πολιτεία, που έχει αφήσει αθωράκιστο το Ν. 3869/2010, δίνοντας το δικαίωμα στις τράπεζες να σαμποτάρουν την εφαρμογή του", αναφέρει η ΕΚΠΟΙΖΩ και καλεί την κυβέρνηση:
- Να καταθέσει το νομοσχέδιο που αφορά στην προστασία των οφειλετών από αθέμιτες εισπρακτικές μεθοδεύσεις.
- Να παρατείνει από τώρα την αναστολή των πλειστηριασμών για τα επόμενα τρία έτη.
- Να τροποποιήσει το Ν.3869/2010, καθιστώντας υποχρεωτική την απάντηση των τραπεζών στην αίτηση εξωδικαστικού συμβιβασμού και αναστέλλοντας αυτοδίκαια, με την κατάθεση της αίτησης, την αναγκαστική εκτέλεση κατά της κύριας ή μοναδικής κατοικίας μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης.
- Να επιβάλει την άτοκη αναστολή παρακράτησης δόσεων από τις μισθοδοσίες των δημοσίων υπαλλήλων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
- Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να παύσει να παρακρατά τις δόσεις από τις μισθοδοσίες όλων των δημοσίων υπαλλήλων.
- Να ληφθούν πρόσθετα μέτρα ιδίως για τα στεγαστικά δάνεια (κύρια κατοικία) που οι οφειλέτες αδυνατούν να εξυπηρετήσουν υπό τις παρούσες συνθήκες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|