Μία νέα θέση ακμαίου οικισμού, με σημαντικά ευρήματα της Εποχής του
Χαλκού, έρχονται να προσθέσουν οι αρχαιολόγοι στις ήδη γνωστές
περιοχές της Θάσου (’γιο Ιωάννη, Σκάλα Σωτήρος, Καστρί Θεολόγου), με
την ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε κατά τη διετία 2009-2010 στο λόφο
του Αγίου Αντωνίου στον Ποτό της Θάσου.

Τα κτιριακά κατάλοιπα που ερευνήθηκαν, συγκροτούν ένα σύνολο εννέα
κτισμάτων με λίθινα θεμέλια, ανωδομή από πλίνθους και πηλοκατασκευές
στο εσωτερικό και στις αυλές τους, ενώ η άμεση γειτνίαση των κτιρίων
και η χρήση μεσοτοιχίας μαρτυρούν τους ισχυρούς ενδοκοινοτικούς
δεσμούς των κατοίκων.

Η κεραμική διακοσμείται με εγχάρακτη και εμπίεστη διακόσμηση της
3ης και της 2ης χιλιετίας πΧ, ενώ η ύπαρξη μυκηναϊκής κεραμικής
μαρτυρά τις έντονες εμπορικές σχέσεις του οικισμού με τη Νότια Ελλάδα
κατά την Ύστερη Εποχή Χαλκού.

Για πρώτη φορά διαπιστώθηκε η παρουσία Μινυακής κεραμικής της
Μέσης Εποχής Χαλκού, που δεν είχε μέχρι σήμερα εντοπιστεί σε θέσεις
ανατολικά της Χαλκιδικής. Εντυπωσιακότερο εύρημα αυτής της εποχής
είναι ένας τριποδικός υποστάτης με συμβολικά εγχάρακτα θέματα. Τα
κινητά ευρήματα προδίδουν έντονη νηματουργική αλλά και μεταλλουργική
δραστηριότητα.

Εντοπίστηκε επίσης προϊστορική ελεύθερη ταφή με το νεκρό
τοποθετημένο σε συνεσταλμένη στάση μέσα σε λάξευμα του βράχου, και
δίπλα του αγγείο τοποθετημένο, επίσης, σε κοιλότητα του εδάφους.

Στο βόρειο τμήμα του οικισμού εντoπίστηκαν τάφοι που ανήκουν σε
νεκροταφείο του 2ου, 3ου και 4ου αιώνα μ.Χ.

Οι τάφοι είναι στην πλειονότητά τους κιβωτιόσχημοι, οι οποίοι
κτερίζονται με αγγεία και κοσμήματα, ενώ σε μία από τις ταφές βρέθηκε
λάγηνος (αγγείο με κυλινδρικό σώμα και επικλινή ώμο) με 22 αργυρά και
χάλκινα νομίσματα. Εντοπίστηκαν επίσης δύο εντυπωσιακοί, σε μέγεθος
και τρόπο δόμησης, κτιστοί οικογενειακοί τάφοι σκαμμένοι μέσα στο
βράχο και εν μέρει χτιστοί. Ήταν ακτέριστοι αλλά με σκελετικά λείψανα
ενήλικων σε εξαιρετική κατάσταση διατήρησης.