|
| | | |
Γερμανικό μουσείο διατίθεται να μας επιστρέψει αρχαιότητες που
αφαιρέθηκαν την περίοδο της Κατοχής
Δώστε πίσω τούς αρχαιολογικούς θησαυρούς μας
Αθήνα
Οι εκκρεμότητες της χώρας μας με τη Γερμανία δεν είναι μόνο για τα
θέματα των οικονομικών επανορθώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού
δανείου. Σύμφωνα με έγγραφο του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης
Δημήτρη Ρέππα, «ανοιχτές» παραμένουν και οι εκκρεμότητες της
επιστροφής αρχαιολογικών θησαυρών που αφαιρέθηκαν βιαίως και παρανόμως
από την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-1944).
Όπως μάλιστα αναφέρεται σε έγγραφο του υπουργού Διοικητικής
Μεταρρύθμισης, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή, οι περιοχές που
επλήγησαν περισσότερο από τη δράση των δυνάμεων της κατοχής είναι η
Κρήτη, η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Σάμος και η Θεσσαλία.
Πρόσφατα, το 2010, η Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας
Πολιτιστικών Αγαθών ενημερώθηκε από τον επιστημονικό υπεύθυνο του
Pfahlbaumuseum της Γερμανίας, ότι στο συγκεκριμένο μουσείο φυλάσσονται
αρχαιότητες, προερχόμενες από την παράνομη ανασκαφή νεολιθικού
οικισμού στη Θεσσαλία, η οποία διεξήχθη κατά τη διάρκεια της Κατοχής
από τους Γερμανούς. Η Διεύθυνση επικοινώνησε άμεσα με το εν λόγω
Μουσείο και τα αρχαία θα επαναπατρισθούν αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η
καταγραφή τους, επισημαίνεται στο έγγραφο του κ. Ρέππα.
Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης θυμίζει ότι, τα προηγούμενα
χρόνια, εκδόθηκαν δύο εγκύκλιοι από τη Διεύθυνση Προϊστορικών και
Κλασικών Αρχαιοτήτων προς τις Εφορείες Προϊστορικών και Κλασικών
Αρχαιοτήτων για την καταγραφή των απωλεσθεισών αρχαιοτήτων, καθώς και
όσων επαναπατρίσθηκαν.
Από τις απαντήσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του υπουργείου
Πολιτισμού και Τουρισμού, διαφαίνεται ότι μικρός μόνο αριθμός αρχαίων
επεστράφη. Για τα περισσότερα δεν κατέστη δυνατός ο εντοπισμός τους,
αφού δεν υπήρχε η αναγκαία φωτογραφική ή σχεδιαστική τεκμηρίωση.
Από τις επιστροφές, στο έγγραφο του κ. Ρέππα, γίνεται ενδεικτική
μνεία στο μαρμάρινο γυναικείο άγαλμα, κλαπέν από το Αρχαιολογικό
Μουσείο Θεσσαλονίκης, επιγραφές από την Αμφίπολη, το άγαλμα της
Φιλίππης, μια λακωνική κύλικα και τρία κιβώτια με αρχαία από τη Σάμο
(Μουσείο Βαθέως), χάλκινος τράγος (μουσείο Θέρμου), ανάγλυφο με
παράσταση θράκα ιππέα (Έδεσσα), μαρμάρινη κεφαλή θεραπαινίδος από το
επιτύμβιο μνημείο (Παιανία).
Το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού δια της αρμόδιας Διεύθυνσης
Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών επιχείρησε, το 2011, να
αποσαφηνίσει ποιες αρχαιότητες έχουν επαναπατρισθεί και να καταγράψει
αναλόγως και ποια βυζαντινά/μεταβυζαντινά μνημεία είχαν αρπαγεί ή
καταστραφεί. Οι απαντήσεις των αρμοδίων Εφορειών Βυζαντινών και
Μεταβυζαντινών συγκεντρώθηκαν και δημιουργήθηκε ένας κατάλογος
μνημείων, τα οποία είχαν υποστεί λεηλασίες ή καταστροφές.
Στο έγγραφο του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης αναφέρονται ενδεικτικά:
*Στο νομό Ιωαννίνων, οι πυρπολήσεις των μοναστηριών
Μολυβδοσκέπαστου, Κοίμησης Γρεβενιτίου, Αγίου Δημητρίου Γρεβενετίου,
Θεοτόκου Ασπραγγέλων, Αγίου Νικολάου Τριστένου, Γεννήσεως Θεοτόκου
Τριστένου, Αγίου Αθανασίου Τριστένου, Αγίου Αθανασίου Καστανώνα,
Προφήτη Ηλία Δόλιανης, Κοίμησης Θεοτόκου Ανθρακίτη.
*Στο νομό Τρικάλων, το μοναστικό συγκρότημα Μετεώρων, ο Ι. Ν.
Αγίων Θεοδώρων, η Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Γκούρας, Ι. Ν. Τιμίου
Σταυρού Δολιανών, Παναγία Λιμποχόβου.
*Στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας, το Κάστρο Βόνιτσας, η Κοίμηση Θεοτόκου
Ακαρνανίας, Γενέσιο Θεοτόκου Ρέθα Βάλτου, Εισόδια Θεοτόκου Μυρτιάς
Θέρμου, Παντοκράτορας Αγγελοκάστρου, Γενέσιο Θεοτόκου Κατερινούς,
'Αγιος Συμεών Μεσολογγίου.
Η πλειονότητα των προαναφερθέντων μνημείων αποκαταστάθηκαν
μεταπολεμικώς, αναφέρει ο κ. Ρέππας επισημαίνει όμως ότι έχουν
αφαιρεθεί εικόνες, χειρόγραφα και εκκλησιαστικά κειμήλια από διάφορες
Μονές και ιερούς ναούς: Μονή Ταξιαρχών Γκούρας, Μονή Βελλάς στην
Κόνιτσα και Ι.Μ. Ρουσάνου στο Καλπάκι.
Το έγγραφο του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τη
διεκδίκηση Γερμανικών Αποζημιώσεων, το Κατοχικό δάνειο και την
επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών, διαβιβάστηκε στη Βουλή προς
απάντηση ερώτησης του βουλευτή της Δημοκρατίας Συμμαχίας Λευτέρη
Αυγενάκη που είχε καλέσει τα αρμόδια υπουργεία να απαντήσουν αν θα τα
διεκδικήσουν άμεσα.
«Η εν προκειμένω εκκρεμότητα υφίσταται και διατηρούμε πάντα το
δικαίωμα και τις δυνατότητες για τον χειρισμό και την ικανοποιητική
εξέλιξή της. Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεων της»,
ξεκαθαρίζει ο υπουργός και ενημερώνει ότι «η ελληνική κυβέρνηση θα
αξιολογήσει την πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης
σχετικά με τη διαφορά μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας στην οποία παρενέβη
και η χώρα μας, υπό το φως της σταθερής και διαχρονικής θέσης ότι το
ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει ανοιχτό».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|