Δεν είναι άστεγοι καθώς έχουν σπίτι για να μείνουν ,ωστόσο τα
εισοδήματά τους δεν επαρκούν για να καλύψουν την θεμελιώδη ανάγκη της
θέρμανσης και έτσι πεθαίνουν. Τα θύματα της λεγόμενης «ενεργειακής
φτώχειας», του επίσημου όρου που περιγράφει το παραπάνω φαινόμενο,
αυξάνονται όλο και περισσότερο λόγω της οικονομικής κρίσης. Είναι
χαρακτηριστικό ότι τον περασμένο Σεπτέμβρη η επιστημονική επιτροπή του
Βρετανικού Κοινοβουλίου για θέματα ενέργειας είχε ήδη επισημάνει ότι
2.700 άνθρωποι θα πέθαιναν το χειμώνα στη χώρα επειδή δεν είχαν τα
χρήματα για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε θέρμανση. Αντίστοιχα στην
Ελλάδα, στοιχεία της Eurostat από το 2009, πριν ακόμη γίνουν έντονες
οι συνέπειες της κρίσης, ανέφεραν ότι το 12% των ελληνικών νοικοκυριών
δεν διέθεταν αρκετά χρήματα για θέρμανση.

Τα παραπάνω στοιχεία ανέφερε ο καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων
Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης, ’γις Παπαδόπουλος, μιλώντας στο πρώτο τοπικό φόρουμ για
την ενέργεια που διοργάνωσε ο Δήμος Θερμαϊκού στο πλαίσιο των δράσεων
του Συμφώνου των δημάρχων για την ενέργεια.

Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε σε ζητήματα ενεργειακής απόδοσης των
κτιρίων και τόνισε ότι μεγάλα προβλήματα αυτού του είδους εντοπίζονται
σε υποβαθμισμένες αστικές ή ημιαστικές περιοχές όπου ζουν οικονομικά ή
κοινωνικά ασθενείς ομάδες. «Κοινωνικές ομάδες που μπορούν να διαθέσουν
κάποια χρήματα για παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια στα
οποία ζουν, καταφέρνουν να μειώνουν το κόστος θέρμανσης το χειμώνα και
ψύξης το καλοκαίρι. Αντίθετα, οι άνθρωποι που δεν μπορούν να καλύψουν
ένα τέτοιο κόστος, υποφέρουν περισσότερο από το κρύο το χειμώνα και
από τη ζέστη το καλοκαίρι», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Τόνισε, παράλληλα, ότι το θέμα είναι πολιτικό και είναι
απαραίτητες παρεμβάσεις ώστε να δίνονται ισχυρά οικονομικά κίνητρα σε
ανέργους και οικογένειες που πλήττονται σφοδρά από την οικονομική
κρίση ώστε να θωρακίσουν τα σπίτια τους απέναντι στις ακραίες
κλιματολογικές συνθήκες.

Ένα άλλο ενεργειακό ζήτημα που απασχολεί τις σύγχρονες πόλεις και
είναι ενδεικτικό της ανάγκης παρεμβάσεων για την εξοικονόμηση
ενέργειας στα κτίρια είναι η μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας στα κέντρα
των πόλεων συγκριτικά με περιοχές που βρίσκονται εκτός του κύριου
αστικού ιστού. Σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο το αποκαλούμενο και
«φαινόμενο της αστικής νησίδας» οφείλεται στις μεγάλες επιφάνειες
ασφάλτου και τσιμέντου στις πόλεις που συσσωρεύουν θερμότητα το
καλοκαίρι και αργούν πολύ να την απελευθερώσουν. Ενδεικτικά ανέφερε
ότι μετρήσεις που διενεργήθηκαν από αέρος στη Θεσσαλονίκη αποκάλυψαν
διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του κέντρου και της Καλαμαριάς της τάξης
των οκτώ βαθμών Κελσίου, σε περιόδους υψηλών θερμοκρασιών. Αντίστοιχες
διαφορές 11 βαθμών έχουν καταμετρηθεί μεταξύ Αθήνας και Γλυφάδας.

Λύση στο παραπάνω πρόβλημα μπορούν, σε κάποιο βαθμό, να
αποτελέσουν τα φωτοβολταϊκά συστήματα στις στέγες καθώς, σύμφωνα με
τον μηχανικό αυτοματισμού Ανδρέα Γερασιμόπουλο, είναι ευνοϊκές οι
προϋποθέσεις των ειδικών προγραμμάτων για την ανάπτυξή τους σε
κτιριακές εγκαταστάσεις ιδιωτικών κατοικιών και επιχειρήσεων.
Παράλληλα, οι τράπεζες χρηματοδοτούν δάνεια για «πράσινες» παρεμβάσεις
σε κατοικίες ενώ αρκετές είναι και οι δυνατότητες παρέμβασης στους
τομείς των μονωτικών υλικών και των νέων οικονομικότερων ενεργειακά
συστημάτων ψύξης και θέρμανσης.

Γενικότερα, όπως τονίστηκε στο φόρουμ, για μια αποτελεσματική
παρέμβαση με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας σε κτίρια, ιδιωτικά ή
δημόσια, απαιτούνται συνδυασμένες παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν την
αλλαγή των κουφωμάτων, τη θερμομόνωση σε τοίχους, στέγες και
εξωτερικές επιφάνειες, τον εκσυγχρονισμό των ηλεκτρομηχανολογικών
εγκαταστάσεων, την χρήση αυτοματισμών, την υιοθέτηση ανανεώσιμων πηγών
ενέργειας, την ηλιοπροστασία, τη φύτευση μεγάλων ή μικρότερων
επιφανειών και την τοποθέτηση ψυχρών υλικών που δεν απορροφούν
θερμότητα.