Πάνω από 60 κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά, που δεν έχουν στον ήλιο
μοίρα, παρακολουθούν μαθήματα στο Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιών και
Οικογένειας στον Κολωνό. 'Ένα από αυτά κατάφερε να φτάσει ως το
Πανεπιστήμιο. Ο πρωταρχικός σκοπός του Κέντρου, όπου εθελοντές και
εθελόντριες προσπαθούν καθημερινά χωρίς πόρους από την πολιτεία είναι
να εντάξουν τα παιδιά που δουλεύουν στους δρόμους, πουλώντας λουλούδια
ή άλλα αντικείμενα, ομαλά και σταδιακά στο κοινωνικό σύνολο και κυρίως
να τα στηρίξουν, ώστε να αντιληφθούν ότι υπάρχουν κι άλλες επιλογές
στην ζωή τους. Σήμερα το Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιών και Οικογένειας,
με την οικονομική κρίση αντιμετωπίζει ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα,
καθώς οι ανάγκες για φαγητό είναι μεγάλες και χωρίς χρήματα κινδυνεύει
να κλείσει.

Το κέντρο δημιουργήθηκε από την Μυρτώ Λαιμού, που δούλεψε σε
αντίστοιχα προγράμματα στη Νέα Υόρκη.

Η δράση του επικεντρώνεται στην προετοιμασία των μικρών παιδιών για το
σχολείο, ώστε να μάθουν τις απαραίτητες δεξιότητες και την συμπεριφορά
που απαιτεί το σχολείο, δίνοντάς τους ερεθίσματα για να αναπτύξουν τη
φαντασία και τη δημιουργικότητά τους, καθώς και στη σχολική υποστήριξη
των παιδιών που πηγαίνουν στο σχολείο με προγράμματα σχολικής μελέτης,
αλφαβητισμού και μάθησης μέσω δραστηριοτήτων.

Αυτά τα παιδιά αναγκάστηκαν να δουλεύουν στους δρόμους . Είτε στα
φανάρια καθαρίζοντας τζάμια ή πουλώντας λουλούδια και χαρτομάντιλα τη
νύχτα σε εστιατόρια. Παιδιά της απόλυτης φτώχειας που μένουν έξω, σε
αυτοκίνητα ή στην καλύτερη περίπτωση ζούν με άλλα 15-25 άτομα στο ίδιο
δωμάτιο. Αυτή η ΜΚΟ είναι ένα δημιούργημα που ξεπήδησε από την εργασία
στο δρόμο για τα παιδιά των δρόμων.

Αυτά τα παιδιά ζώντας σε μη φυσιολογικές συνθήκες αναζητούν με πάθος
τη γνώση και το καινούριο. Πολλά χωρίς πολλές φορές την οικογενειακή
υποστήριξη έχουν γνωρίσει από νωρίς τους κινδύνους της νύχτας. Έχουν
διαταραγμένη προσωπικότητα;

Η Μυρτώ Λαιμού δηλώνει ότι τα παιδιά συχνά ομολογούν ότι
έχουν δεχθεί σεξουαλικές παρενοχλήσεις από μεγαλύτερους και ασκεί
αυστηρή κριτική στην Πολιτεία που δείχνει αδιαφορία και ανοχή.

<<Εάν τις μεταμεσονύχτιες ώρες δει η αστυνομία ένα 6χρονο παιδί στο
κέντρο της Αθήνας δεν το ρωτάει καν τι θέλει εκεί. Παιδιά μικρά
ανήλικα δέχονται απειλές και κινδυνεύουν καθημερινά>>.

Τις περισσότερες φορές αυτά τα μικρά παιδιά που κυκλοφορούν μόνα,
ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα στο κέντρο της πόλης, είναι αντικείμενα
εκμετάλλευσης και από τους ίδιους τους γονείς.

Το κέντρο συνεχίζει να λειτουργεί χάρη στην ευαισθητοποίηση ατόμων και
εθελοντικών οργανώσεων, παρά τις πολλές δυσκολίες που προκύπτουν από
την έλλειψη πόρων. Οι περισσότεροι προσφέρουν χρόνο σε εθελοντική
εργασία και άλλοι προσφέρουν υλικά αγαθά για τις ανάγκες του κέντρου,
των παιδιών και των οικογενειών τους.

Η σίτιση των παιδιών προσπαθούν να είναι καθημερινή. Παλαιότερα,
γινόταν με πρόγραμμα μαγειρικής, στο οποίο συμμετείχαν και τα παιδιά,
ενώ κάποτε το δημοτικό βρεφοκομείο του δήμου Αθηναίων προσέφερε το
μεσημεριανό φαγητό. Ακόμη, λαμβάνονται προληπτικά μέτρα για την
αντιμετώπιση της κακής υγιεινής με καθημερινό λούσιμο και αλλαγή
ρούχων για τα παιδιά που το έχουν ανάγκη. Επίσης, το Κέντρο οργανώνει
και συμβάλλει στον εμβολιασμό των παιδιών.

Η Μυρτώ Λαιμού μας είπε ότι έχει σκεφτεί πολλές φορές να τα παρατήσει.
Παρά την μεγάλη οικονομική κρίση συνεχίζει ωστόσο να κρατάει το Κέντρο
ανοιχτό. Ως πότε όμως;