Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η άλλη Ελλάδα
-----------------------


Συνταξιούχοι σηκώνονται από τον καναπέ και αναλαμβάνουν δράση...



Αθήνα

Είναι συνταξιούχοι, αλλά αρνούνται να δηλώσουν «παραίτηση» από τη ζωή.
Απογοητευμένοι από την κρίση, αλλά και τη μονότονη καθημερινότητά
τους, οι «Συνταξιούχοι εν Δράσει» αποφάσισαν να πάρουν τη ζωή στα
χέρια τους ανακουφίζοντας ευπαθείς ομάδες, φυτεύοντας δέντρα,
καθαρίζοντας σημεία της Αθήνας και γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ
γενεών.

Οι «Συνταξιούχοι εν Δράσει» δημιουργήθηκαν πριν από ένα χρόνο. Την
ιδέα είχε όχι κάποιος συνταξιούχος, αλλά η νεαρή Έφη Πυργιαννάκη, που
βλέποντας τον πατέρα της να «πέφτει» ψυχολογικά όταν πρωτοβγήκε στη
σύνταξη, αποφάσισε να κάνει κάτι γιʼ αυτήν την ομάδα πληθυσμού,
ενεργοποιώντας τους συνταξιούχους που έχουν ενέργεια και θέληση για
προσφορά.

«Ο αρχικός μας στόχος ήταν να φέρουμε σε επαφή τους ανθρώπους που
θέλουν να συνεισφέρουν με όσους έχουν ανάγκη. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν
ήταν εύκολο να γίνει, οπότε αποφασίσαμε να κινητοποιήσουμε τους
συνταξιούχους προς τον εθελοντισμό», εξηγούν ο Χάρης Ντάσσης και ο
Σωτήρης Δρουβιώτης, ιδρυτικά μέλη των «Συνταξιούχων εν Δράσει».

Σήμερα στους «Συνταξιούχους εν Δράσει» συμμετέχουν περίπου 20 άτομα,
συνταξιούχοι άνω των 50 ετών, αλλά και άτομα νεότερης ηλικίας.

Η Βάσω Παλμούτσου βγήκε στη σύνταξη πριν από ένα χρόνο. Όπως λέει ,
έπειτα από 33 χρόνια δουλειάς ως λογίστρια δεν ήξερε πώς να
διαχειριστεί τον ελεύθερο χρόνο της. «Η σύνταξη είναι ένα χαστούκι που
το τρως και πρέπει να το διαχειριστείς γρήγορα. Αυτή η ομάδα με έκανε
να πιστέψω ότι ένας συνταξιούχος δεν μένει στο περιθώριο, αλλά μπαίνει
σε δράση, αναπτύσσει ιδέες και τις υλοποιεί», παρατηρεί.

Έχοντας στο ενεργητικό της τη συμμετοχή της στη Διεθνή Μη Κυβερνητική
Οργάνωση Σοροπτιμιστριών, η συνταξιούχος Μάγδα Σκούρτη επισημαίνει ότι
«όταν συνηθίσεις την ιδέα του εθελοντισμού, παίρνεις μεγάλη
ικανοποίηση και αισθάνεσαι ισορροπία μέσα σου». «Ο καναπές δεν είναι
αυτό που ζητάμε εμείς οι συνταξιούχοι», προσθέτει.

Η Αγγλίδα Λίντα Κιούση ζει στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια. Στην
Αγγλία ο εθελοντισμός είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος, εξηγεί. Γιʼ αυτό
αποφάσισε μαζί με την κόρη της Εύα να συμμετάσχουν στους
«Συνταξιούχους εν Δράσει» για να κάνουν κάτι και για τους άλλους.
«Στην ομάδα αυτή άνθρωποι με διαφορετικό υπόβαθρο, ιδέες, τοποθέτηση
και επάγγελμα συναντώνται και αυτό δίνει στην ομάδα καταπληκτική
δυναμική, που είναι αποτελεσματική για το χειρισμό διαφόρων κοινωνικών
θεμάτων», υπογραμμίζει η Εύα.

Οι «Συνταξιούχοι εν Δράσει» συναντώνται κάθε Πέμπτη στη Νέα Σμύρνη
προκειμένου να ανταλλάξουν ιδέες και να οργανώσουν δράσεις.

Μέχρι σήμερα τα μέλη της ομάδας έχουν συγκεντρώσει ρούχα για ανθρώπους
που έχουν ανάγκη, έχουν συμμετάσχει σε δενδροφυτεύσεις και έχουν
ενώσει τις δυνάμεις τους με άλλες εθελοντικές οργανώσεις (όπως οι
«Ατενίστας», η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Έλιξ» και η ομάδα «Dance for a
cause»), προκειμένου να βοηθήσουν στο έργο τους. Όσοι εκδηλώνουν το
ενδιαφέρον τους για τους «Συνταξιούχους εν Δράσει» επιλέγουν και τις
δράσεις στις οποίες θέλουν να λάβουν μέρος, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά
τους.

Με τους «Συνταξιούχους εν Δράσει» μπορούν να επικοινωνήσουν οι
ενδιαφερόμενοι στο σχετικό γκρουπ στο Facebook ή στο μέιλ
synedrasi@gmail.com
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία