|
| | | |
Κρίσιμο το διάστημα μετά τις εκλογές
Ύφεση σχεδόν 5% και ανεργία άνω του 19% για το 2012,
Τι προβλέπει στην ετήσια έκθεσή του, ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Προβόπουλος
Αθήνα
«Το ιστορικό διακύβευμα για τη χώρα μας, μεταξύ της επίπονης
προσπάθειας ανασυγκρότησης της οικονομίας εντός της ζώνης του ευρώ και
της άτακτης οπισθοδρόμησης, που θα την οδηγούσε δεκαετίες πίσω,
παραμένει και σήμερα, δύο χρόνια μετά το πρώτο Μνημόνιο», επισήμανε ο
διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος, ο οποίος
παρουσίασε την ετήσια Έκθεσή του.
Για τον λόγο αυτόν, προειδοποίησε ότι αν μετά τις εκλογές τεθεί εν
αμφιβόλω η βούληση της νέας κυβέρνησης και της κοινωνίας να εφαρμοστεί
το πρόγραμμα, η χώρα κινδυνεύει να περιέλθει γρήγορα σε κατάσταση
ιδιαίτερα δυσχερή.
Απηύθυνε μάλιστα έκκληση στις πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν πάνω
σε αυτό που τις ενώνει, δηλαδή στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και την
ανάπτυξη, διασφαλίζοντας τη συνέχιση του κράτους. Και συνέστησε συνεχή
προσπάθεια, προκειμένου να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι το
2012.
Ο διοικητής της ΤτΕ εκτιμά ότι οι αντικειμενικές συνθήκες έχουν
βελτιωθεί, ωστόσο θεωρεί ότι η έξοδος από την κρίση θα εξαρτηθεί από
την ικανότητα της χώρας να αντιμετωπίσει την ιστορική πρόκληση, με την
οποία βρίσκεται αντιμέτωπη.
Επισήμανε ότι η αβεβαιότητα παραμένει αυξημένη, καθώς η προεκλογική
περίοδος επιβραδύνει, εκ των πραγμάτων, την υλοποίηση των
προγραμματισμένων αλλαγών .
Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά ότι είναι εφικτή η εμφάνιση πρωτογενούς
πλεονάσματος στον Προϋπολογισμό του 2013, προβλέποντας ότι η ανάκαμψη
της οικονομίας μπορεί να ξεκινήσει από το τέλος της χρονιάς αυτής.
Επίσης, προβλέπει για φέτος ότι η ύφεση θα φθάσει το 5% και η ανεργία
θα ξεπεράσει το 19%.
Το έλλειμμα του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών θα υποχωρήσει στο 7,5
του ΑΕΠ από 9,8% το 2011 και ο μέσος πληθωρισμός για φέτος να
διαμορφωθεί στο 1,2%.
O Γιώργος Προβόπουλος απέδωσε την αποτυχία του πρώτου Μνημονίου στην
ολιγωρία και την παρελκυστική τακτική, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα
να πολαπλλασιαστεί το κόστος προσαρμογής. Οπως υποστήριξε, απαιτείται
κοινωνική και πολιτική συμφωνία, προκειμένου να προχωρήσουν οι
απαιτούμενες αλλαγές, οι οποίες αφορούν κυρίως τη λειτουργία του
κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Ο ίδιος εκτιμά ότι οι αλλαγές αυτές είναι σήμερα εφικτές, καθώς μετά
την αναδιάρθρωση του Χρέους, τη νέα δανειακή σύμβαση και τη μείωση του
δημοσιονομικού ελλείμματος, η χώρα βρίσκεται πλέον σε πλεονεκτικότερη
θέση.
Ιδιαίτερη βαρύτητα έδωσε ο διοικητής της ΤτΕ στην εφαρμογή μίας
εθνικής στρατηγικής για τη συντεταγμένη ανασυγκρότηση της οικονομίας,
κρίνοντας ανεπαρκείς τις αλλαγές που έγιναν μέχρι σήμερα.
Στις σημερινές συνθήκες, όπως διευκρίνισε, ανάπτυξη σημαίνει πρωτίστως
κινητοποίηση του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα. Ωστόσο, όπως είπε,
αυτό δεν μπορεί να συμβεί, όσο το κράτος εξακολουθεί να έχει
δεσπόζουσα θέση στην οικονομία. Επομένως, προαπαιτούμενα της ανάπτυξης
είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και η δημιουργία ενός
περιβάλλοντος, που θα ευνοεί την επιχειρηματική πρωτοβουλία. Στο
πλαίσιο αυτό, συνέστησε την επιτάχυνση του προγράμματος
αποκρατικοποιήσεων, καθώς και την άμεση προώθηση μεταρρυθμίσεων (όπως
η αποκατάσταση του ανταγωνισμού στις αγορές και η μείωση του
διοικητικού βάρους).
Οι εξελίξεις στο Τραπεζικό Σύστημα
Ο διοικητής της ΤτΕ επισήμανε ότι οι ελληνικές τράπεζες, σε όλο το
διάστημα της κρίσης, επέδειξαν αξιοσημείωτη αντοχή, παρ' όλη την εκροή
των καταθέσεων, η οποία έφθασε τα 70 δισ. ευρώ.
Χαρακτήρισε το 2012, έτος- ορόσημο για τις εξελίξεις στον τραπεζικό
τομέα, καθώς η διαδικασία ανασυγκρότησης, που, ήδη, έχει δρομολογηθεί
με την ανακεφαλαιοποίηση, θα αλλάξει τη φυσιογνωμία των ελληνικών
τραπεζών.
Ο Γιώργος Προβόπουλος προέβλεψε ότι ο τραπεζικός τομέας, μετά την
ανασυγκρότησή του, θα έχει απαλλαγεί από βάρη του παρελθόντος, θα
είναι πιο υγιής, πιο αποτελεσματικός, πιο εύρωστος. Στόχος της
προσπάθειας, που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι οι τράπεζες να
επιτελέσουν το βασικό διαμεσολαβητικό τους ρόλο και να συμβάλουν στην
επάνοδο της οικονομίας σε τροχιά διατηρήσιμης οικονομικής ανάπτυξης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|