|
| | | |
Εκλογές 2012
Από τον αθλητισμό πήραν... μεταγραφή στην πολιτική
Αθήνα
Από τον αθλητισμό πήραν μεταγραφή στην πολιτική. Από το κυνήγι των
ρεκόρ στην διεκδίκηση των ψήφων για τους πρώην αθλητές, που
«προπονούνται» για τον αγώνα εισόδου τους στη Βουλή. Γνωρίζουν πολύ
καλά τα μυστικά του αθλητισμού, αλλά όσοι θα μπουν για πρώτη φορά στο
«τερέν» της Βουλής πρέπει να μάθουν και την... τέχνη του πολιτικού,
που είναι ο συνδυασμός της τόλμης με τη σύνεση, σύμφωνα με τον
Πλάτωνα.
Από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας
προετοιμάζεται για να μπορέσει να σηκώσει και τα «βάρη» της πολιτικής,
ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του κόμματος. Μπορεί να μην
διεκδικεί τον σταυρό προτίμησης, αλλά η άρση των ευθυνών που
επωμίζεται χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Ο βετεράνος ποδοσφαιριστής
Γιάννης Γούναρης προετοιμάζεται για την αναμέτρηση στην Α'
Θεσσαλονίκης, ενώ η ’ννα Βερούλη ευελπιστεί να πετάξει όσο το δυνατόν
μακρύτερα το «ακόντιο» στην Β' Αθήνας. Παράλληλα, ο πρώην διαιτητής
Περικλής Βασιλάκης, που είναι υποψήφιος στην Πρέβεζα, θέλει να δείξει
«κόκκινη κάρτα» στα προβλήματα της περιφέρειάς του, ενώ «τρίποντο»
φιλοδοξεί να πετύχει ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας Κώστας Παταβούκας,
που είναι υποψήφιος στα Τρίκαλα.
«Ασίστ» τώρα στη Νέα Δημοκρατία, όπου ο Γιάννης Ιωαννίδης
προετοιμάζεται εντατικά για να μπορέσει να κερδίσει, με την τακτική
του, έναν ακόμη αγώνα στο «κοινοβουλευτικό τερέν». Ο Τάσος Μητρόπουλος
κάνει παιχνίδι και ετοιμάζεται για το «γκολ» στην Β' Πειραιά, ο
παλαίμαχος διεθνής «κανονιέρης» Αντώνης Αντωνιάδης στη Β' Αθηνών, ενώ
ο Κώστας Κουκοδήμος φιλοδοξεί να κάνει ένα ακόμη επιτυχημένο άλμα, από
την Πιερία προς τη Βουλή.
Στο χώρο του ΚΚΕ, ο πρώην διαιτητής Βασίλης Νικάκης, που είναι
υποψήφιος στην Αιτωλοακαρνανία, προσπαθεί να μην του ξεφύγει κανένα
«φάουλ» στην περιφέρειά του και να ολοκληρώσει με επιτυχία την
προεκλογική αναμέτρηση. Στην όμορη Πρέβεζα, εξάλλου, υποψήφιος
κατέρχεται ο παλαιός διεθνής βολεϊμπολίστας Χρύσανθος Κυριαζής.
Από τον αθλητισμό στην πολιτική και από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ η Σοφία
Σακοράφα, που «σημαδεύει» με το ακόντιό της τα προβλήματα της Β'
Αθήνας.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός «παίζει μπάλα» με δύο παλαίμαχους
ποδοσφαιριστές, τον Γιώργο Ανατολάκη στον «αγωνιστικό χώρο» της Β'
Πειραιά και τον Πέτρο Καραβίτη στην Β' Αθήνας.
Δύο βετεράνοι άσοι του ποδοσφαίρου μετέχουν και στα ψηφοδέλτια της
Δημοκρατικής Συμμαχίας. Ο Γιώτης Τσαλουχίδης αγωνίζεται στην Α'
Πειραιά, ενώ ο Ντανιέλ Μπατίστα στην Β' Αθήνας.
Από τον χώρο του αθλητισμού η επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας
της Κοινωνικής Συμφωνίας η παγκόσμια πρωταθλήτρια με την εθνική ομάδα
υδατοσφαίρισης, Σταυρούλα Αντωνάκου, φιλοδοξεί να ανεβεί και στον
«αφρό» της πολιτικής. Το κόμμα της Λούκας Κατσέλη περιλαμβάνει δύο
ακόμη αθλητές στα ψηφοδέλτιά του: τον Αθανάσιο Μπαράκα, στην
περιφέρεια Δωδεκανήσου, ο οποίος είναι Παραολυμπιονίκης (χάλκινο στο
μήκος στους Αγώνες του Πεκίνου) και τον παλαιστή Σταύρο Τσιλιβαράκο
στη Λακωνία.
Ευελπιστούμε, οι εκπρόσωποι του αθλητισμού στην πολιτική να κάνουν
ό,τι είναι εφικτό, από την πλευρά τους, ώστε η Ελλάδα να ανεβεί πιο
ψηλά, να τρέξει πιο γρήγορα και να παλέψει πιο δυνατά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|