|
| | | |
Τουριστική προβολή της Ελλάδας, από Ομογενείς,στις ΗΠΑ
Νέα Υόρκη
Προσκλητήριο για επίσκεψη στην Ελλάδα, προς τους αμερικανούς πολίτες,
αποτελεί η γιγαντοαφίσα που στήθηκε στην καρδιά της Ουάσιγκτον και
προβάλει τη χώρα μας ως φιλόξενο τουριστικό προορισμό, με την υπόσχεση
ότι οι τουρίστες από τις ΗΠΑ θα ζήσουν φέτος στη χώρα μας την μαγεία
ενός «ονείρου», γεμάτου ιστορία και ομορφιά.
Η πρωτοβουλία ανήκει σε ομάδα ομογενών της Αμερικανικής πρωτεύουσας, η
οποία, όπως αναφέρει η Ελληνική υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής, σε
εκτενές ρεπορτάζ, συγκέντρωσε από ιδιωτικές συνεισφορές τα χρήματα για
το πρόγραμμα αυτό. Η γιγαντοαφίσα στήθηκε στον Έβδομο Δρόμο, έναν από
τους πιο πολυσύχναστους της Ουάσιγκτον, που αρχίζει από το Καπιτώλιο
και καταλήγει στον Λευκό Οίκο.
Στόχος του αξιέπαινου εγχειρήματος είναι να στείλει σε Αμερικανούς
πολίτες το μήνυμα πως η Ελλάδα ακόμα και στις δύσκολες αυτές μέρες,
παραμένει εξαιρετικά ελκυστική και προσφέρει στους επισκέπτες της
θαυμάσιες εμπειρίες.
Ο ’ρτ Δημόπουλος, εκδότης του περιοδικού Οδύσσεια, που συντόνισε το
στήσιμο της γιγαντοαφίσας, συνεργάστηκε με την ομογενειακή εταιρία
Capital Outdoor, την ΑΧΕΠΑ, και το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο. Ο
ίδιος και οι συνεργάτες του στην Αμερικανική πρωτεύουσα ανήκουν στην
οργάνωση Ελλήνων και Φιλελλήνων, που συγκροτήθηκε στην Νέα Υόρκη, με
την επωνυμία «Up Greek Tourism», για να βοηθήσει την Ελλάδα τώρα που
δυσκολεύεται να διαθέσει κονδύλια για τουριστική προβολή.
Η ομάδα της Νέας Υόρκης τοποθέτησε πρόσφατα, επί 30 συνεχείς ημέρες,
μια ηλεκτρονική γιγαντοαφίσα στην περίφημη πλατεία Τάϊμς Σκουέαρ, από
όπου περνούν δεκάδες χιλιάδες άτομα την ημέρα.
Για την σπουδαιότητα του εγχειρήματος μίλησε στη Φωνή της Αμερικής ο
Νίκος Λαρυγκάκης, Πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου της
Ουάσιγκτον.
«Το 15% του ΑΕΠ στην Ελλάδα προέρχεται από τον Τουρισμό», τόνισε.
«Λόγω της γνωστής σημερινής κατάστασης επιβάλλεται να αυξηθούν τα
έσοδα της χώρας από τον Τουρισμό. Οι γιγαντοαφίσες, με ελληνικά
θέματα, είναι ένας προσιτός και αποτελεσματικός τρόπος προβολής της
Ελλάδας στις ΗΠΑ».
Τα αποκαλυπτήρια της γιγαντοαφίσας στην Ουάσιγκτον πήγε για να
προωθήσει στα Αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης η γεννημένη στην Νέα Υόρκη
Ομογενής τραγουδίστρια Καλομοίρα Σαράντη, η οποία έχει εξελιχτεί σε
ανεπίσημο πρεσβευτή του Ελληνικού Τουρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εμπειρογνώμονες λένε πως η προώθηση του Τουρισμού είναι ένα από τα πιο
θετικά πράγματα που μπορούν να γίνουν για την Ελλάδα. Το ασπάζεται
αυτό πλήρως και ο Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, Διευθυντής του Ταξιδιωτικού
Πρακτορείου «Αμφιτρύων», στην Ουάσιγκτον.
«Τώρα είναι ο καλύτερος καιρός για ταξίδι σε Ελληνικά νησιά, από άποψη
τιμών, από άποψη καιρού, αλλά και για την ενίσχυση της οικονομίας. Δεν
χρειαζόμαστε δάνεια. Μόνον τουρίστες χρειαζόμαστε να έρθουν να
γνωρίσουν την όμορφη χώρα μας», επισημαίνει.
Ο Jim Stoucker, μέλος και αυτός της ομάδας που υλοποίησε τα σχέδια για
την τοποθέτηση της αφίσας στην Ουάσιγκτον, ελπίζει πως το πρόγραμμα θα
συνεχιστεί τώρα και σε άλλες Αμερικανικές πόλεις.
«Συζητάμε με τη Βοστώνη, την Ατλάντα και το Σικάγο», δήλωσε.
«Ελπίζουμε να επεκταθούμε γρήγορα στις πόλεις αυτές, για να βοηθήσουμε
την Ελλάδα και ιδιαίτερα το 20% των πολιτών της, που εργάζονται σε
τουριστικές επιχειρήσεις».
Πως βλέπουν, όμως, τη γιγαντοαφίσα οι περαστικοί, που δεν έχουνε σχέση
με την Ελλάδα;
«Η αφίσα με ωθεί να μπω στο ίντερνετ, να μάθω περισσότερα για την
Ελλάδα. Επιθυμία μου ήταν πάντα να τρέξω εκεί έναν Μαραθώνιο», είπε η
Ράσια, στη Φωνή της Αμερικής, ενώ την προσοχή της Σαμάνθας ελκύει «το
έντονο γαλάζιο χρώμα της αφίσας», δηλώνοντας ότι θα ήθελε να απολαύσει
τις ελληνικές παραλίες.
«Είναι μια χώρα που θέλω κι εγώ να επισκεφτώ», λέει η Ρεβέκκα, που
έχει ακούσει τα καλύτερα για τη χώρα μας από φίλους της, που πέρυσι
πέρασαν στην Ελλάδα ένα υπέροχο καλοκαίρι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|