 |
|
|  |  |  | 
Ολάντ προς τα Μέσα Ενημέρωσης
"Πείτε στους Έλληνες να μου έχουν εμπιστοσύνη"
Παρίσι
Τη θέλησή τους για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη εξέφρασαν,
από κοινού, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και ο Ισπανός
πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν ύστερα από
την προπαρασκευαστική διμερή συνάντησή τους πριν μεταβούν στις
Βρυξέλλες για την άτυπη Σύνοδο Κορυφής.
Ο Φρανσουά Ολάντ δήλωσε ότι δεν υπάρχει γι΄ αυτόν άλλο σενάριο από την
παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και ζήτησε από τους εκπροσώπους των
μέσων ενημέρωσης να μεσολαβήσουν ώστε να ακουσθεί η φωνή τους στην
Ελλάδα και να πεισθούν ότι <<μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη για τη δική
του στάση υπέρ της Ελλάδας>>.
<<Θα κάνω ό,τι μπορώ>>, είπε, <<από τη θέση μου για να πείσω τους Έλληνες
να επιλέξουν την παραμονή τους στην ευρωζώνη, σεβόμενοι τις δεσμεύσεις
τους. Θα κάνω επίσης τα πάντα για να πείσω τους Ευρωπαίους που θα
μπορούσαν να έχουν αμφιβολίες για την αναγκαιότητα παραμονής της
Ελλάδας στην ευρωζώνη>>, είπε Ο Γάλλος πρόεδρος.
<<Δεν είναι ένα σημαντικό ζήτημα μόνο για τους Έλληνες, είναι ένα
σημαντικό ζήτημα για την ευρωζώνη, για την Ευρώπη και για τις συνθήκες
ανάπτυξης στον κόσμο. Ίσως φαίνεται δυσανάλογο, παρ' όλ' αυτά εάν
έχουμε μια νέα κρίση στην Ελλάδα που μπορεί να προκληθεί από τις
εκλογές της 17ης Ιουνίου, θα επηρεαστεί αναγκαστικά η ανάπτυξη στην
Ευρώπη και επομένως στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν θέλω να υπερεκτιμήσω το
γεγονός δεν θέλω όμως ούτε να το υποτιμήσω>>, συμπλήρωσε.
Ο Φρανσουά Ολάντ, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, δήλωσε στη συνέχεια
ότι δεν έχει καμία πληροφορία για σχέδια προετοιμασίας στην ευρωζώνη
στην περίπτωση εξόδου της Ελλάδας: <<Η απάντησή μου είναι "όχι", δεν
έχω καμία πληροφορία επ' αυτού, αλλά και δεν επιδιώκω να έχω, γιατί
κάτι τέτοιο θα έδινε την εντύπωση ότι προετοιμάζομαι για μια τέτοια
κατάληξη και αυτό το αρνούμαι>>, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους, τους ζήτησε να μεταδώσουν ως
μήνυμα στους Έλληνες <<την εμπιστοσύνη>> που θα πρέπει να έχουν στη
στάση που θα κρατήσει.
<<Με τη δική σας μεσολάβηση, ας γνωρίσουν οι Έλληνες ότι θα πρέπει να
έχουν εμπιστοσύνη για τη δική μου συμπεριφορά σε σχέση με την Ελλάδα.
Παράλληλα όμως έχουμε τις απαιτήσεις που έχουν τεθεί από τις
δεσμεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρώπη και δεν θα πρέπει να
υπάρχουν αμφιβολίες ούτε για τις προθέσεις της Ευρώπης, αλλά ούτε και
για τις προθέσεις της Ελλάδας. Θα πρέπει να είμαστε μαζί και δεν έχω
να προετοιμάσω κάποιο άλλο σενάριο πέρα από αυτό>>, κατέληξε ο Γάλλος
πρόεδρος.
Παίρνοντας το λόγο και ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι δήλωσε:
<<Αυτό που εγώ θέλω είναι να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Είναι
το καλύτερο για την Ελλάδα και για την Ευρώπη και αυτό εύχομαι>>.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
