|
| | | | Έτος Ελύτη το 2011
Αθήνα
Αφιερωμένο στον νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη θα είναι το 2011, όπως ανακοινώθηκε από το προεδρείο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) και τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, Π. Γερουλάνο, καθώς κλείνουν φέτος 100 χρόνια από τη γέννησή του.
''Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει η Ελλάδα για έναν δημιουργό, που την ταξίδεψε σε κάθε γωνιά της γης'', τόνισε ο υπουργός μιλώντας στην συνέντευξη Τύπου του ΕΚΕΒΙ. Επιπλέον, ο κ. Γερουλάνος αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία του Πρόεδρου της Δημοκρατίας να θέσει υπό την αιγίδα του Διαγωνισμό ανάγνωσης για μαθητές.
Πολλές και σημαντικές ειδήσεις περίμεναν τους δημοσιογράφους στη συνάντηση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του υπουργού Πολιτισμού, όπου ανακοινώθηκε η νέα στρατηγική του ΕΚΕΒΙ για το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία, με έμφαση στα παιδιά και τους εφήβους.
''Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα παιδιά μας ήδη διαβάζουν με διαφορετικό τρόπο απ΄ό,τι εμείς. Το τοπίο αλλάζει ραγδαία και ο ελληνικός εκδοτικός κόσμος δεν πρέπει να μείνει πίσω", τόνισε ο κ. Γερουλάνος, προκειμένου να δώσει το στίγμα της νέας στρατηγικής για το βιβλίο, που επιχειρεί το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά, η ηγεσία του ΥΠΠΟΤ έχει ήδη ενεργοποιήσει όλους τους διαθέσιμους πόρους. Η συλλογική επένδυση για το βιβλίο θα ξεπεράσει φέτος τα συνολικά 2,5 εκατ. ευρω ''και παρά την κρίση, θα επενδύσουμε αντίστοιχα χρήματα με τον μέσο όρο της τελευταίας πενταετίας", επισήμανε ο κ. Γερουλάνος.
''Ο χώρος του βιβλίου δεν προσφέρεται για κινήσεις εντυπωσιασμού'', είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός.
''Ο 21ος αιώνας με τις νέες τεχνολογίες και την επανάσταση της ψηφιοποίησης αλλάζει και μαζί του τα δεδομένα στον παραδοσιακό χώρο της ανάγνωσης'', τόνισαν από την πλευρά τους, τόσο ο πρόεδρος του ΕΚΕΒΙ, Τάκης Θεοδωρόπουλος, όσο και η διευθύντρια του Κέντρου, Κατρίν Βελλισάρη, και πρόσθεσαν: "το ΕΚΕΒΙ θέτει, ως προτεραιότητα, τη διάδοση του Ελληνικού βιβλίου, κυρίως στις νεώτερες γενιές που έχουν την τάση να αντιμετωπίζουν την ελληνική γλώσσα, ως εργαλείο υποτυπώδους έκφρασης και τρέχουσας συνεννόησης".
Ανάμεσα στα σημαντικά βήματα, που επιχειρεί το ΕΚΕΒΙ, περιλαμβάνεται η στενή συνεργασία του με το Υπουργείο Παιδείας και δια βίου Μάθησης, η ενθάρρυνση της παραγωγής φιλολογικών τηλεοπτικών εκπομπών για παιδιά (από την ΕΡΤ), η επέκταση των Λεσχών Ανάγνωσης στις Σχολικές Βιβλιοθήκες και η ίδρυση ειδικού και μόνιμου χώρου για το παιδικό και εφηβικό βιβλίο.
Φέτος, για πρώτη φορά, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου θα διενεργήσει έρευνα για την αναγνωστική συμπεριφορά των εφήβων και μέσα στο 2011 θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματά της.
Επίσης, για το 2011 ανακοινώθηκαν καινοτομίες, όπως:
- δημιουργία του Παρατηρητηρίου του Ψηφιακού Βιβλίου
- οργάνωση ειδικών ημερίδων και σεμιναρίων επιμόρφωσης για τους επαγγελματίες
- σχεδιασμό ειδικού προγράμματος ΕΣΠΑ για την προσαρμογή των επαγγελματικών στην ψηφιακή εποχή
- λειτουργία "'εξ΄αποστάσεως εκμάθησης''.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|