 |
|
|  |  |  |  Να και κάτι καλό...
Μειώσεις τιμών σε 661 προϊόντα
Αθήνα
Mειώσεις τιμών σε ποσοστό από 0,71% έως 37,9% σε 661 προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, έχουν ξεκινήσει στην αγορά αρκετές εταιρίες αλλά και μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των μειώσεων των τιμών θα φανεί μετά την 1η Ιανουαρίου 2011, όπως προέκυψε από τις επαφές που είχε ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Μ. Χρυσοχοΐδης, με τους εκπροσώπους των επιχειρήσεων.
Ο υπουργός δήλωσε μετά τη συνάντηση, ότι επιχειρείται από την κυβέρνηση μια προσπάθεια αναθέρμανσης της οικονομίας με πρωτοβουλίες όπως η αναμόρφωση της λειτουργία της Επιτροπής Ανταγωνισμού ο επενδυτικός νόμος, η απλοποίηση αδειοδότησης των τεχνικών επαγγελμάτων και νέες ρυθμίσεις για τη λειτουργία των επιχειρηματικών πάρκων αλλά απαιτούνται πολύ περισσότερα πράγματα όπως είναι η ευθύνη και η αλληλεγγύη χωρίς αντιπαλότητες και εντάσεις.
"Η ελληνική οικογένεια έχει θυσιάσει μέρος του εισοδήματός της και για καιρό οι τιμές δεν έπεφταν", είπε ο υπουργός συνεχίζοντας ότι η ανάγκη να μειωθούν οι τιμές είναι υπαρκτή και αποτελεί στάση ευθύνης και αλληλεγγύης του κράτους και των επιχειρήσεων. Σε αυτό το κάλεσμα βρήκαμε συμπαραστάτες δεκάδες επιχειρήσεις και η πρωτοβουλία που αναλάβαμε μας κάνει να πιστεύουμε ότι κάτι θα αλλάξει στη χώρα.
"Τριανταέξι μεγάλες επιχειρήσεις στον κλάδο τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης προχωρούν σε μειώσεις μέχρι 38% σε 661 κωδικούς επώνυμων προϊόντων", είπε ο υπουργός και διευκρίνισε ότι πρόκειται για μειώσεις σε προϊόντα που αποτελούν το καθημερινό καλάθι της νοικοκυράς και από τις μειώσεις αυτές μπορεί να προκύψει έως και 50 ευρώ όφελος μηνιαίως για μία τετραμελή οικογένεια.
Επίσης σημείωσε ότι πρόκειται για μειώσεις και όχι για προσφορές.
Θα υπάρξουν νέες συναντήσεις και με άλλους τομείς στης αγοράς και τα καύσιμα υπάγονται σε αυτή την πρωτοβουλία που σε πρώτη φάση αφορά πάνω από το 60% των εμπορευμάτων των σούπερ μάρκετ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
