Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παγκόσμια πρεμιέρα για «την Ελλάδα που ανθίζει»



Βιέννη

Μήνυμα αφύπνισης και προβληματισμού κατά των στερεοτύπων ενάντια στην Ελλάδα, που κατακλύζουν τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης και φθάνουν μέχρι έναν ανθελληνικό ρατσισμό, εμπεριέχει η πρωτότυπη ταινία-ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η Ελλάδα ανθίζει» που γύρισε ο πολυβραβευμένος, γνωστός Αυστριακός συγγραφέας και σκηνοθέτης, Φάμπιαν Έντερ.

Η ταινία θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα  με την προβολή της στο κοινό πρόγραμμα των δημόσιων τηλεοράσεων των τριών γερμανόφωνων χωρών, Αυστρίας, Γερμανίας, Ελβετίας, το 3SAT, ενώ στις 10 Ιουλίου θα παρουσιαστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου θα προλογίσει ο πρόεδρος του, Μάρτιν Σουλτς και θα ακολουθήσει συζήτηση.

Με την ευκαιρία της πρεμιέρας, ο πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αυστρία, Θεμιστοκλής Δημίδης, παρέθεσε στο ιστορικό κτίριο της ελληνικής πρεσβείας στο κέντρο της Βιέννης, δεξίωση προς τιμήν των συντελεστών της ταινίας- ντοκιμαντέρ και των υποστηρικτών της σχετικής πρωτοβουλίας, παρουσία και του ελληνορθόδοξου μητροπολίτη Αυστρίας- έξαρχου Ουγγαρίας και Μεσευρώπης, Αρσένιου και εκπροσώπων της δημόσιας ζωής.

Ο Έλληνας πρεσβευτής, εκφράζοντας τις ευχαριστίες της ελληνικής πλευράς, τόνισε πως η ταινία παρουσιάζει, μέσα από τις αυθεντικές απόψεις απλών ανθρώπων της, την πραγματική Ελλάδα, στην οποία οι εταίροι θα πρέπει να επιδείξουν αλληλεγγύη και η ίδια να αλλάξει πολλά κακώς κείμενα, ενώ μια ενδεχόμενη έξοδός της από την Ευρωζώνη θα ήταν, όπως σημείωσε, καταστροφική, όχι μόνο για τη χώρα αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη.

Η διάρκειας 50 λεπτών ταινία- ντοκιμαντέρ, εντάσσεται στην γενικότερη πρωτοβουλία του Φάμπιαν Έντερ, με στόχο την ανάδειξη, με τη βοήθεια των πολυμέσων, της ομορφιάς του ελληνικού τοπίου και μιας επίκαιρης εικόνας της Ελλάδας, αντίθετης στις -όπως λέει ο ίδιος- «μανιωδώς μίζερες καθημερινές αναφορές, οι οποίες καθηλώνουν τους ανθρώπους και γεννούν φόβους, από τους οποίους πολύ λίγο απέχει το μίσος».

Η πρωτοβουλία βρίσκεται κάτω από την αιγίδα του διάσημου Αυστριακού καλλιτέχνη, συγγραφέα, ποιητή και ηθοποιού Αντρέ Χέλερ και την στηρίζουν κορυφαίες αυστριακές προσωπικότητες από το χώρο της πολιτικής και του πολιτισμού, όπως ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας και μεγάλος φίλος της Ελλάδας, Φραντς Βρανίτσκι, ή ο πρώην αντικαγκελάριος και υπουργός Επιστημών Έρχαρντ Μπούζεκ.

Στηρίζουν επίσης ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Χάνες Σβόμποντα, ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ότμαρ Κάρας, η ελληνικής καταγωγής αντιδήμαρχος και αναπληρώτρια κυβερνήτης του ομόσπονδου κρατιδίου της Βιέννης, Μαρία Βασιλάκου, ή ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών του κυβερνώντος Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, Γιεργκ Λάιχτφριντ.

Από τον χώρο του πολιτισμού, η πρωτοβουλία, στο πλαίσιο της οποίας λειτουργεί ιστολόγιο στο οποίο καταγράφεται και όλη η πορεία των γυρισμάτων της ταινίας, στηρίζεται, μεταξύ άλλων, από τους διακεκριμένους ηθοποιούς του θεάτρου και κινηματογράφου Χάραλντ Κρασνίτσερ, Καταρίνα Στέμπεργκερ, Αλεξάντερ Γκέμπελ, ή την προβεβλημένη συντονίστρια εκπομπών της δημόσιας Αυστριακής Τηλεόρασης Μπάρμπαρα Στεκλ.

Στη διάρκεια ενός μήνα, τον περασμένο Απρίλιο, οι συντελεστές της ταινίας, σε ένα ιστιοπλοϊκό ταξίδι από την Κρήτη προς τη Δυτική Ελλάδα, συνάντησαν και κατέγραψαν, μέσα από συνεντεύξεις, τις απόψεις δεκάδων απλών, καθημερινών, ανθρώπων, που είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό, τη νεαρή ηλικία και την απόφαση να μην εγκαταλείψουν τον τόπο τους, φεύγοντας από την κρίση, αλλά να μείνουν και να δουλέψουν για να ανθίσει και πάλι η Ελλάδα.

Στη διαδρομή αυτή με ιστιοφόρο -μια «ανοιξιάτικη Οδύσσεια, όπως την αποκαλεί ο Φάμπιαν Έντερ- που έκανε σταθμούς σε Χανιά, Ηράκλειο, Μάταλα, ’γιο Νικόλαο, Σπιναλόγκα, Ιο, Μονεμβασία, Πύργο, Ζάκυνθο, Ιθάκη, Μεσολόγγι, ο σκηνοθέτης συνοδευόταν από δύο διακεκριμένους συμπατριώτες του, τον εικονολήπτη Ρίτσι Βάγκνερ και τον φωτογράφο Αντρέας Χαντλ.

Όπως τόνισε ο κ. Έντερ, σε συνέντευξη Τύπου, που προηγήθηκε  τής  δεξίωσης στην ελληνική πρεσβεία, ο ίδιος επικέντρωσε την προσοχή του στη νέα γενιά των Ελλήνων, που πραγματικά θέλουν να αλλάξουν την Ελλάδα, που διηγούνται για τις ζωές τους, τους φίλους τους, τις έγνοιες τους, τις ελπίδες και τις επιθυμίες τους, μακριά από την υψηλή πολιτική, στον δικό τους παλμό, στον παλμό του λαού.

Στη διάρκεια του ταξιδιού οι καταγραφές τους αναρτούνταν- σε καθημερινή βάση σε τρεις γλώσσες γερμανικά, αγγλικά και ελληνικά, προκαλώντας σειρά τοποθετήσεων και συζητήσεων- στο ειδικό ιστολόγιο που είχε δημιουργήσει ο ίδιος και το οποίο δέχτηκε (και δέχεται) τις προηγούμενες εβδομάδες, δεκάδες χιλιάδες «επισκέψεις».

Επιπλέον, στο πλαίσιο της πρωτότυπης πρωτοβουλίας «Η Ελλάδα ανθίζει», δημιουργήθηκαν σύντομες εκδοχές της ταινίας- ντοκιμαντέρ, ενώ υπήρξαν στον έντυπο Τύπο, τόσο στην Αυστρία όσο και στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, πολλά δημοσιεύματα (φωτορεπορτάζ, ταξιδιωτικές αναφορές, επιφυλλίδες, άρθρα).




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία