 |
|
|  |  |  | 
Η άλλη Ελλάδα
-----------------------
Με δάκρυα στα μάτια, επειδή χάνουν τους Έλληνες φίλους τους,
αποχωρούν οι ανήλικοι Γερμανοί, που φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα
Αθήνα
Με χαμόγελα, έντονα συναισθήματα, εμπειρίες και κυρίως νέες, δυνατές
φιλίες, ολοκληρώθηκαν οι πρώτες δύο εβδομάδες του προγράμματος
ανταλλαγής φιλοξενίας μαθητών, που διοργανώνει η Ελληνική Ένωση
Διεθνών Θερινών Παιδικών Κατασκηνώσεων (CISV Ελλάδας).
Έξι μαθητές 12-13 ετών από τη Γερμανία φιλοξενήθηκαν από την 1η
Ιουλίου και για δεκαπέντε ημέρες στα σπίτια Ελλήνων μαθητών, οι οποίοι
βρίσκονται ήδη στο Αμβούργο, όπου με τη σειρά τους, θα φιλοξενηθούν
για δύο εβδομάδες από τις οικογένειες των νέων φίλων τους. Σε όλο αυτό
το διάστημα, τα παιδιά συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά προγράμματα και
τουριστικές επισκέψεις και με τις ενθουσιώδεις περιγραφές τους δεν
αφήνουν περιθώριο για την ύπαρξη οποιασδήποτε «σκιάς» στις
ελληνογερμανικές σχέσεις.
«Είναι μια τρομερή εμπειρία, δεν μπορώ να την περιγράψω, δεν πίστευα
ότι είχε τόση χαρά» λέει η 13χρονη Δωράνθη που φιλοξένησε τη
συνομήλικη της Άννα από το Αμβούργο. Επισκέφθηκαν μαζί το Σούνιο, την
Ακρόπολη, την Πλάκα. Η Άννα δεν ήξερε πολλά πράγματα για την Ελλάδα
και η Δωράνθη τονίζει πως ένιωθε πολύ περήφανη όταν παρουσίαζε τη χώρα
της στη νέα της φίλη. «Οι Έλληνες πιστεύουν ότι οι Γερμανοί δεν τους
συμπαθούν και οι Γερμανοί πιστεύουν ότι δεν τους συμπαθούν οι Έλληνες.
Όμως, αυτό δεν ισχύει. Οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι» συνεχίζει η
Δωράνθη και περιγράφει πως η 13χρονη Γερμανίδα λάτρεψε τη θάλασσα, τον
ήλιο, το σουβλάκι και τη χωριάτικη σαλάτα.
Σε ανάλογα προγράμματα έχουν λάβει μέρος τα τελευταία οκτώ χρόνια και
τα μεγαλύτερα αδέρφια της Δωράνθης και όπως λέει η ίδια, οι φιλίες που
έχουν δημιουργηθεί, είναι ιδιαίτερα ισχυρές.
«Απέκτησα μια νέα φίλη» λέει και η 13χρονη Ιώ που συμμετέχει φέτος,
για πρώτη φορά σε αυτό το πρόγραμμα και φιλοξένησε τη συνομήλική της
Καρλότα από το Αμβούργο στο σπίτι της, στην Αττική. Αναφέρεται στις
βόλτες τους στην Ακρόπολη, το Σούνιο, το Μοναστηράκι και στην
εξομολόγηση της νέας φίλης της ότι «η Ελλάδα είναι μια χώρα μαγική»,
ότι της άρεσε πολύ η θάλασσα και ότι θα ήθελε πολύ να ξαναέρθει.
Το CISV (Childrenʼs International Summer Villages) είναι ένας διεθνής,
μη κυβερνητικός οργανισμός εθελοντικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα,
που ιδρύθηκε το 1951 και προωθεί εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά,
εφήβους και ενήλικες σε ολόκληρο τον κόσμο «με σκοπό την προώθηση της
ειρήνης, της παγκόσμιας φιλίας και του πολιτισμού». Το Ελληνικό
σωματείο (CISV Ελλάδας) ιδρύθηκε το 1983 και με τη συμμετοχή του στα
εκπαιδευτικά προγράμματα ανταλλαγής φιλοξενίας και τις διεθνείς
κατασκηνώσεις του CISV International, δίνεται η δυνατότητα σε
Ελληνόπουλα να μαθαίνουν να συνυπάρχουν με παιδιά από χώρες
διαφορετικών πολιτισμικών και θρησκευτικών παραδόσεων, να γνωρίζουν τα
ήθη και τα έθιμά τους, τον τρόπο ζωής τους, να ανταλλάσσουν απόψεις.
«Έχοντας εμπειρία 9 χρόνων, λόγω της συμμετοχής των παιδιών μου στα
προγράμματα της οργάνωσης αυτής, διαπιστώνω ότι τους προσφέρει
ανεκτίμητες εμπειρίες και γνώσεις για πολιτισμούς, τρόπους ζωής,
συμφιλίωση, αξιοποίηση της διαφοράς προς το κοινό συμφέρον και
καλλιέργεια ηγετικών δυνατοτήτων. Όλα με την ελπίδα ότι κάποτε μπορεί
να βρεθούν σε θέσεις τέτοιες που, αν τους τεθεί το ερώτημα "κάνουμε
πόλεμο ή λύνουμε τις διαφορές μας με ειρηνικό τρόπο;", να είναι σε
θέση να δώσουν την απάντηση που θέλει κάθε άνθρωπος» λέει από το
διοικητικό συμβούλιο του CISV Ελλάδας, η δημοσιογράφος Ευγενία
Κατούφα. Η ίδια προσθέτει ότι τα παιδιά ωφελούνται επίσης από την
εξάσκηση των αγγλικών, κάτι που υπογράμμισαν και οι δύο μαθήτριες.
«Μια άλλη σημαντική παράμετρος του προγράμματος αυτού, είναι ότι τα
Ελληνόπουλα και τα παιδιά από το εξωτερικό γίνονται οι καλοί
πρεσβευτές της πατρίδας μας. Φέτος, για παράδειγμα, φιλοξενήσαμε
παιδιά από τη Γερμανία. Ξεκίνησαν με χίλιους φόβους για το πώς θα τους
φερθούν οι Έλληνες. Και φεύγουν με τις καλύτερες εντυπώσεις και με
δάκρυα στα μάτια, γιατί αποχωρίστηκαν τους φίλους τους Έλληνες.
Συμπέρασμα: Οι κυβερνήσεις μας χωρίζουν, τα παιδιά μας ενώνουν»
σημειώνει η κ. Κατούφα.
Το κυρίαρχο θέμα του CISV για το 2012, πάνω στο οποίο βασίζονται οι
δραστηριότητες και τα εκπαιδευτικά προγράμματα, είναι η «Αειφόρος
Ανάπτυξη», η καλύτερη αξιοποίηση όλων των πόρων που έχει μια κοινωνία,
ώστε να μπορεί συνεχώς να αναπτύσσεται.
Το CISV International συνεργάζεται με πολλούς φορείς και πανεπιστήμια
σε όλο τον κόσμο και έχει παραρτήματα σε 70 χώρες, η λειτουργία των
οποίων βασίζεται στον εθελοντισμό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
