|
| | | |
Στην αγκαλιά της μάνας φύσης, μιας και εκείνη δεν απαιτεί να... λάβει παρά του μη έχοντος
Αθήνα
Κάποτε ήταν στάση ζωής, άποψη, ιδεολογία, εναλλακτική ματιά στα
πράγματα, τη φύση, την καθημερινότητα. Ένα αντίσκηνο, μετρημένες
προμήθειες, βασικός εξοπλισμός, ελάχιστο χρήμα, γιατί η μέρα
-τουλάχιστον για τους νέους- «κερδίζεται» και μ΄ένα μεροκάματο σε
κάποιο κλαμπ ή καφετέρια. Κι αν δεν το΄χεις κι αυτό, η θάλασσα είναι
κοντά, ρίχνεις μια πετονιά κι άμα είσαι τυχερός, στη φωτιά που
θ΄ανάψεις τη νύχτα στην παραλία θα ψήνεται φρέσκο ψαράκι... Βασικά,
έχεις δεν έχεις γεμάτες τσέπες, ο τρόπος για να ξεφύγεις από τη
χειμωνιάτικη καθημερινότητα και να βυθιστείς στη γλυκιά θερινή ραστώνη
δεν είναι απόλυτα συνυφασμένος με το χρήμα. Όλ΄αυτά, κάποτε...
Γιατί σήμερα, οι λόγοι για να επιλέξεις το κάμπινγκ, ελεύθερο ή
οργανωμένο, είναι άλλοι. Πεζοί σε σχέση με τότε, αλλά ουσιαστικοί. Μη
υπάρχοντος χρήματος, οι επιλογές είναι απολύτως περιορισμένες. Έως και
70% φθηνότερες από εκείνες σε ένα κατάλυμμα είναι οι διακοπές
κάμπινγκ. Για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, που δεν μπορούν
πλέον να προσεγγίσουν ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια, η
κατασκήνωση είναι λύση ανάγκης. Αρκεί, βέβαια, να αγαπούν τη φύση και
να είναι διατεθημένοι να «θυσιάσουν» τις ευκολίες του δωματίου ενός
ξενοδοχείου. Διότι, όπως τονίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Κάμπινγκ
Ελλάδος, Κώστας Παπαδόπουλος, «αν δεν σου αρέσει η διαμονή στη φύση,
και δωρεάν να σου προσφερθεί, δεν μένεις στο κάμπινγκ».
Στην Ελλάδα υπάρχουν 314 οργανωμένα κάμπινγκ. Το κόστος διαμονής για
μια βραδιά ξεκινά από 4,5 ευρώ το άτομο και ανάλογα με την περιοχή και
τις παρεχόμενες υπηρεσίες η τιμή διαμορφώνεται. Ωστόσο, φέτος, ακόμη
και οι λάτρεις της φύσης, απέχουν από την κατασκήνωση. Τα οικονομικά
προβλήματα της εποχής έχουν δυσκολέψει πολύ τους Έλληνες. Έτσι, όπως
υποστηρίζει ο κ. Παπαδόπουλος, οι φυσιολάτρες αδυνατούν πλέον να
ξοδέψουν για διακοπές κι αν κάποιοι έχουν μερικά χρήματα, δεν τα
ξοδεύουν, γιατί δεν γνωρίζουν τι θα έχουν να αντιμετωπίσουν αύριο. Ο
τουρισμός του κάμπινγκ παρουσιάζει πτώση, τονίζει ο κ. Παπαδόπουλος,
διευκρινίζοντας πως αισθητά μειωμένοι είναι και οι αλλοδαποί.
«Επηρεάστηκαν από τις απεργιακές κινητοποιήσεις και το συγκρουσιακό
κλίμα στην Ελλάδα, κι έτσι δεν την επέλεξαν, φέτος, για προορισμό
τους», σημειώνει.
Πάντως, οι τιμές στο 85% των οργανωμένων κάμπινγκ έχουν μείνει στα
ίδια επίπεδα με το 2010, ενώ μεγαλύτερη ανάγκη για χαμηλού κόστους
διακοπές έχουν οι πολύτεκνοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι
φοιτητές, οι μονογονεϊκές οικογένειες και όσοι ήταν δικαιούχοι του
προγράμματος κοινωνικού τουρισμού που κόπηκε αφήνοντάς τους
ξεκρέμαστους.
Όπως τονίζει η Μαρία Καρούση υπεύθυνη κρατήσεων κάμπινγκ της Βόρειας
Εύβοιας, το ενδιαφέρον για θέσεις φέτος παρουσιάζει αύξηση, ενώ
αγγίζει ποσοστά ρεκόρ για τον Σεπτέμβριο, οπότε υπάρχουν μεγάλες
προσφορές (πενθήμερη δωρεάν διαμονή) για ανέργους, φοιτητές και πρώην
δικαιούχους του κοινωνικού τουρισμού.
«Ένα ζευγάρι θα νοικιάσει χώρο για τη σκηνή του πληρώνοντας 9,5 ευρώ
την ημέρα ανά άτομο. Αν υπάρχουν παιδιά κάτω των τριών, το αντίτιμο
είναι μηδενικό και αν είναι άνω των τριών, 3,40 ευρώ την ημέρα. Από
σήμερα, 20 Ιουλίου, έως και τις 20 Αυγούστου οι τιμές διαμορφώνονται
σε 10 ευρώ την ημέρα για τους ενήλικες και 3,60 ευρώ την ημέρα για τα
παιδιά άνω των τριών ετών. Η τοποθέτηση τροχόσπιτου κοστίζει ένα ευρώ
την ημέρα επιπλέον για την οικογένεια. Στις τιμές συμπεριλαμβάνεται η
χρήση των παρεχομένων υπηρεσιών και το πρωινό. Το κάμπινγκ διαθέτει
κοινόχρηστο μπάρμπεκιου, χώρο μαγειρικής με γκάζι και αθλοπαιδιές για
μικρούς και μεγάλους σε γήπεδα soccer, beach volley, μπάσκετ και τις
πισίνες» λέει η κ. Καρούση, επισημαίνοντας πως για να κλείσουν οι
ενδιαφερόμενοι πρέπει να τηλεφωνήσουν και να πληρώσουν μία μικρή
προκαταβολή (20 έως 30 ευρώ).
Ως εκ τούτου, ένα ζευγάρι (χωρίς προμήθειες σε τρόφιμα και εξοπλισμό)
θα κάνει επταήμερες ημέρες διακοπές με 133 ευρώ, ενώ μια τετραμελής
οικογένεια με δύο παιδιά θα δαπανήσει για το ίδιο διάστημα 181 ευρώ.
Μέσω του προέδρου τους, πάντως, οι επιχειρηματίες κάμπινγκ στέλνουν
ένα μήνυμα. «Αν δεν επαναληφθούν τα ίδια λάθη που έδιωξαν φέτος τον
τουρισμό, μπορεί να αντραπεί το ποσοστό της πτώσης. Οι Έλληνες ξέρουν
να χαμογελούν και οι τουρίστες το αντιλαμβάνονται και το εκτιμούν»
καταλήγει ο κ. Παπαδόπουλος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|