Όταν έφυγε για τη Γερμανία, στα 25 του χρόνια, παλικαράκι ακόμα,
δεν φανταζόταν ότι ο τόπος αυτός θα γίνει και δικός του και, μάλιστα,
πως στο εστιατόριο που θα άνοιγε αργότερα, μεταξύ των πελατών του θα
ήταν κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες της χώρας, όπως η καγκελάριος
’νγκελα Μέρκελ.

Η Γερμανίδα καγκελάριος επισκέπτεται, ανελλιπώς, περίπου 15 χρόνια
τώρα, την ταβέρνα "Cassambalis" που διατηρεί ο Κώστας Κασσάμπαλης στην
οδό Grolmanstrasse 35, στο Βερολίνο. Εκεί, όπου η τέχνη της
γαστρονομίας βρίσκει το ταίρι της στην απόλυτη αρμονία της εσωτερικής
διακόσμησης, έναν κλάδο που ξέρει καλά ο κ. Κασσάμπαλης, αφού τον
σπούδασε προτού φύγει στα ξένα.

«Γεννήθηκα στην Κηφισιά και οι ρίζες μου είναι από τη Μικρά Ασία,
θεωρώ όμως τον εαυτό μου Μακεδόνα, αφού από τα εννιά μου χρόνια έζησα
με τη μητέρα μου στη Θεσσαλονίκη» είναι τα πρώτα λόγια που μας είπε ο
Κώστας Κασσάμπαλης.

Δύσκολα τα πρώτα βήματα

Η απόφαση να φύγει στα ξένα πάρθηκε ίσως βεβιασμένα, το 1971,
ύστερα από παρότρυνση ενός Αυστριακού, που τον γνώρισε στην Ίο, όπου ο
Κώστας είχε στήσει μία ντισκοτέκ.

Στο Βερολίνο ασχολήθηκε αρχικά με τη διακόσμηση, αλλά καθώς τα
χρήματα «δεν έφταναν ούτε για αναψυκτικό», όπως χαρακτηριστικά μας
είπε, στράφηκε στη γαστρονομία. Στην αρχή έπλενε πιάτα και καθάριζε τα
μαγαζιά, στα οποία εργαζόταν και μετά πέρασε πίσω από τον πάγκο. Τότε
ήρθε και η συγκλονιστική, όπως τη χαρακτηρίζει, γνωριμία του με μία
Αιγυπτιώτισσα, τη Φώφη Ακριτάκη, με την οποία άνοιξαν το «Εστιατόριο».

«Το 'Εστιατόριό' μας είχε γίνει στέκι για πολλούς διάσημους. Είχαμε
πολύ μεράκι και τα κάναμε όλα με γούστο. Με την τρέλα που είχα, κάθε
βράδυ το μαγαζί είχε διαφορετική διακόσμηση» θυμάται ο Κώστας
Κασσάμπαλης.

Πριν από μία 15ετία περίπου, η κα Ακριτάκη πήρε την απόφαση να
αποσυρθεί κι ο ίδιος είχε ήδη αρχίσει να επεξεργάζεται στο μυαλό του
τα σχέδια για μία νέα επιχείρηση. Το «Εστιατόριο» έκλεισε τον κύκλο
του και πέρασε σε νέα χέρια, και πάλι ελληνικά, αφού το αγόρασε ο
Μπούλγκαρι κι έστησε εκεί το φημισμένο κοσμηματοπωλείο του.

Ελληνική ταβέρνα με χρώματα γαλλικής μπρασερί και έργα τέχνης

«Η ταβέρνα που ονειρευόμουν ήθελα να θυμίζει γαλλική μπρασερί, όπου
θα κυριαρχούν τα χρώματα του μπορντό και του πράσινου κυπαρισσί, που
ταιριάζουν με όλα. Το ψηλοτάβανο νεοκλασικό, από τα λίγα που απέμειναν
από τους βομβαρδισμούς του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν τελικά αυτό που
ήθελα. Η 200 τ.μ. αίθουσα, που στηρίζεται μόνο σε μία εσωτερική
κολώνα, μπορεί να υποδεχτεί 120 άτομα και άλλα 50 στο πλακόστρωτο που
έχει μπροστά» μας περιγράφει ο κ. Κασσάμπαλης.

Η διακόσμηση του καταστήματος ασυναίσθητα δημιουργεί στους
επισκέπτες την αίσθηση ότι είναι στο σπίτι τους κι αυτό μπορεί να το
διαπιστώσει κάποιος ακόμη και διαδικτυακά, μέσα από την ιστοσελίδα του
καταστήματος http://www.cassambalis.de.

Όλοι οι εσωτερικοί τοίχοι είναι σκεπασμένοι με αυθεντικούς πίνακες,
μεταξύ αυτών κι ένας του Πικάσο. Οι περισσότεροι, πάντως, είναι
γνωστών Βερολινέζων κι Ελλήνων ζωγράφων, όπως ο Αλέξης Ακριθάκης και ο
Γιάννης Ψηχοπαίδης, ο Ντίτεροτ, ο Λιούπερ, η Ρεμπέκα Χορν κ.ά.

«Ήθελα, ο κάθε επισκέπτης να έχει την αίσθηση ότι συνομιλεί νοερά
με τους πίνακες, και νομίζω ότι τα κατάφερα, όπως μού λένε και οι
ίδιοι» αναφέρει, με ικανοποίηση, ο κ. Κασσάμπαλης.

Εκλεκτή κουζίνα και κρασιά από Ελλάδα

Δεν είναι τυχαίο ότι η ταβέρνα «Cassambalis» έχει αποκτήσει τη φήμη
ότι ικανοποιεί ακόμα και τους πιο εκλεπτυσμένους ουρανίσκους με την
εκλεκτή μεσογειακή κουζίνα, για την πιστή εφαρμογή της οποίας ο
ιδιοκτητής της έχει «επιστρατεύσει» δύο μάγειρες από Ελλάδα και
τέσσερις από τη Μάγκνα Γκρέτσια.

Η μεγάλη κάρτα του μενού συχνά είναι θέμα προστριβής με τη
Γερμανίδα σύζυγό του, Πέτρα, που μαζί με τους δύο γιούς του
Αλέξανδρο-Φίλιππο και Κωνσταντίνο-Μαξιμιλιανό, στέκονται στο πλάι του.

Και τι δεν προτείνει ο Κώστας Κασσάμπαλης στους πελάτες του!
Εκλεκτή ποικιλία από θαλασσινά και ψάρια, διάφορα είδη κρέατος,
αλλαντικών και τυριών, γιαούρτι και κουλουράκια, όλα από Ελλάδα, όπως
και πολλά νοστιμότατα ορεκτικά, ακόμα και φασόλια και ταραμά, τα οποία
σερβίρονται από τις 12 το μεσημέρι μέχρι και τις 2 τα ξημερώματα.

«Αποδίδω ιδιαίτερη προσοχή στην ποιότητα των προϊόντων, γιατί δεν
θέλω να φύγει κανείς απογοητευμένος από το μαγαζί μου» τονίζει ο κ.
Κασσάμπαλης και συνεχίζει: «Έχουμε μεγάλη παλέτα κρασιών, που μας τα
τροφοδοτεί ο Χρήστος Τζιόλας. Είναι ο άνθρωπος, ο οποίος πραγματικά
έχει επιβάλλει το ελληνικό κρασί στη Γερμανία και ανακαλύπτει νέους
οινοπαραγωγούς από την Πελοπόννησο, την Αττική και την Μακεδονία, που
συναγωνίζονται με γνωστά ιταλικά και γαλλικά κρασιά».

Κεφτεδάκια στη σχάρα και ελληνική σαλάτα για την ’νγκελα Μέρκελ

Αν κάτι «φεύγει πολύ» στο μαγαζί, όπως μας λέει, είναι οι
λαχανοντολμάδες, με μοσχαρίσιο και χοιρινό κιμά και σως από κοτόπουλο.
Φυσικά, από το μενού δεν λείπουν τα σουβλάκια, ο γύρος, αλλά και τα
νοστιμότατα κεφτεδάκια στη σχάρα, τα οποία προτιμάει η Γερμανίδα
καγκελάριος, μαζί με την ελληνική σαλάτα. Και για συνοδεία διαλέγει
πάντα λευκό κρασί, Σαντορινιό.

Η τελευταία φορά που επισκέφθηκε το «Cassambalis» η κα Μέρκελ, μαζί
με τον υπ. Εξωτερικών Γκίντο Βέστερβέλε, με τον οποίο πάει συχνά, ήταν
λίγο πριν από την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο
Βερολίνο, είδηση που δεν πέρασε απαρατήρητη και από την «Bild».

«Μπορεί τώρα να αναφέρθηκε η εφημερίδα στην επίσκεψη αυτή, η κα
Μέρκελ, όμως, είναι από τους πρώτους πελάτες του εστιατορίου μου, που
το άνοιξα πριν από περίπου 15 χρόνια» μας εξηγεί ο κ. Κασσάμπαλης και
μας διαβεβαιώνει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος «είναι μία πολύ
συμπαθητική γυναίκα».

«Εμείς, οι Έλληνες είμαστε πολύ συναισθηματικοί και μπερδεύουμε τις
δουλειές μας με τα προσωπικά μας, κάτι που δεν κάνουν ποτέ οι
Γερμανοί» τονίζει και συμπληρώνει: «’λλο η πολιτική και άλλο η
ελληνική κουζίνα. Η κα Μέρκελ, μαζί με τον κ. Βέστερβέλε, έρχονται
συχνά, όπως και άλλοι πολιτικοί, αλλά και καγκελάριοι στο παρελθόν,
για να φάνε ήσυχα και να χαλαρώσουν, απολαμβάνοντας την ελληνική
κουζίνα μας».

Για όλα, όπως τού έχουν έρθει στη ζωή, ο Κώστας Κασσάμπαλης είναι
ευχαριστημένος, έχει όμως ένα μεγάλο παράπονο για το πώς έφτασε η
Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση. Ελπίζει η συγκυρία αυτή να οδηγήσει
στην οικοδόμηση νέων στέρεων βάσεων.

Για τη Γερμανία θα μας πει ότι είναι μία σκληρή χώρα, έχει όμως το
πλαίσιο εκείνο που επιτρέπει στον καθένα να κινηθεί δημοκρατικά και να
απολαμβάνει τις υπηρεσίες της κοινωνικής πρόνοιας, σε καθεστώς
ισονομίας.

«Αρκεί να τηρείς τους νόμους, που είναι ίσοι για όλους, και δεν
έχεις τίποτα να φοβηθείς» σημειώνει και προσθέτει με νόημα: «Μας
αγαπούν οι Γερμανοί. Αυτό που δεν συγχωρούν, πάντως, ούτε στον εαυτό
τους, είναι να αθετήσει κανείς το λόγο του».