Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




αφού τους οδηγήσουν σε...προσωρινά κέντρα κράτησης σαν λαθροματανάστες

Αυστραλία: Στέλνουν πίσω τους Έλληνες που «δεν πείθουν» ότι είναι τουρίστες



Μελβούρνη-(Μεταδίδει ο Σωτήρης Χατζημανώλης)

Δεκάδες Έλληνες πολίτες, κάτοχοι ελληνικών διαβατηρίων, που
επισκέφθηκαν την Αυστραλία ως τουρίστες οδηγήθηκαν σε προσωρινά κέντρα
κράτησης, πριν σταλούν με την πρώτη διαθέσιμη πτήση πίσω στην Ελλάδα.

Αυτό προκύπτει από στοιχεία που δόθηκαν στο «Νέο Κόσμο», τα οποία,
όμως, δεν έχουν επιβεβαιωθεί πλήρως από το αυστραλιανό υπουργείο
Μετανάστευσης.

Όπως είναι γνωστό, τον τελευταίο καιρό έχει αυξηθεί σημαντικά ο
αριθμός των Ελλήνων που επισκέπτονται την Αυστραλία είτε ως τουρίστες,
είτε ως νεομετανάστες, είτε ως ομογενείς (κάτοχοι αυστραλιανών
διαβατηρίων) που παλιννοστούν.

Η Αυστραλία εφαρμόζει μια ιδιαίτερα αυστηρή μεταναστευτική πολιτική.
Το ίδιο αυστηρή είναι και με όσους δηλώνουν ότι έρχονται στην χώρα για
τουρισμό.

Όχι μόνο πρέπει να έχουν αεροπορικό εισιτήριο με επιστροφή αλλά και να
δείχνουν ότι έχουν αρκετά χρήματα για να ζήσουν για όσο διάστημα τους
χορηγείται η τουριστική βίζα.

Έτσι, όσοι δηλώνουν ότι έρχονται για τουρισμό στην Αυστραλία, αλλά,
κατά την κρίση των ελεγκτών διαβατηρίων στα αεροδρόμια της χώρας «δεν
πείθουν» για τις προθέσεις τους (δεν έχουν χρήματα, διεύθυνση διαμονής
ή δηλώνουν ότι θα ψάξουν για εργασία κ.λπ.), στέλνονται αμέσως πίσω
στην χώρα από όπου προέρχονται. Εάν δεν υπάρχει πτήση οδηγούνται
προσωρινά στα κέντρα κράτησης όπου οδηγούνται και οι λαθρομετανάστες.

Αυτή η τακτική ισχύει, φυσικά, για όλους τους επισκέπτες και όχι μόνο
για τους Έλληνες. Και επειδή τελευταία, λόγω της κρίσης στην Ελλάδα,
αυξήθηκε ο αριθμός Ελλήνων που θέλουν να μεταναστεύσουν στην
Αυστραλία, κάποιοι επισκέπτονται τη χώρα ως τουρίστες, προκειμένου να
εξετάσουν το ενδεχόμενο της μετανάστευσης.

Όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις οι αρχές είναι ιδιαίτερα αυστηρές,
καθώς κρίνουν πως δεν είναι «γνήσιοι τουρίστες» και σκοπεύουν να
μείνουν παράνομα στη χώρα, με αποτέλεσμα να τους στέλνουν πίσω.

«Θύματα» αυτής της τακτικής έχουν πέσει τελευταία αρκετοί Έλληνες, οι
οποίοι έκαναν σημαντικά έξοδα χωρίς να μπορέσουν να δουν την
Αυστραλία.

Κάποιοι, μάλιστα, οδηγήθηκαν και σε κέντρα κράτησης μεταναστών.
Εκτιμάται πως μόνο στη Μελβούρνη οδηγήθηκαν τον τελευταίο καιρό
τουλάχιστον 20 Έλληνες σε τέτοια κέντρα (Detention Centres).



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία