<<Εγώ που βοηθούσα, τώρα ζητώ βοήθεια. Δεν άντεξα τελικά...>>. Η κραυγή
απόγνωσης ενός 55χρονου, σε μία <<κατάθεση ψυχής>> σ' έναν από τους
εθελοντές ψυχολόγους των Γιατρών του Κόσμου, έρχεται να υπενθυμίσει σε
όλους πόσο απρόβλεπτη μπορεί να είναι η ζωή και να φέρει στο φως ακόμη
μία ιστορία ανθρώπου που <<λύγισε>> υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης,
ενός σοβαρού προβλήματος υγείας κι ενός διαζυγίου...

Ο κύριος Μ. πέρασε για πρώτη φορά το κατώφλι του Πολυϊατρείου των
Γιατρών του Κόσμου, στη Θεσσαλονίκη, πριν από έξι χρόνια, για να κάνει
μία χρηματική δωρεά. Έκτοτε και για μία διετία περνούσε, περιστασιακά,
από το γραφείο για να κάνει κάποια προσφορά. Τίποτα δεν προμήνυε,
τότε, πως θα ερχόταν η στιγμή που και ο ίδιος θα έφτανε σε τόσο μεγάλη
ανάγκη που θα αναγκαζόταν να ζητήσει βοήθεια.

<<Έλεγα ότι σαν εμένα δεν υπάρχει κανείς. Ότι ποτέ δεν θα
χρειαζόμουν την βοήθεια κανενός, παρά μόνο θα βοηθούσα. Περίμενα ότι
θα χειροτερέψουν τα πράγματα, αλλά όχι τέτοια κατάντια... Τρία
καταστήματα έκλεισα, δύο εμφράγματα έπαθα, ένα διαζύγιο φορτώθηκα-
μιας και έμεινα στην ψάθα βλέπεις... Σπίτι, αυτοκίνητα, λογαριασμοί,
όλα εξανεμίσθηκαν>> εξομολογήθηκε στον ψυχολόγο.

Ο συγκεκριμένος άνδρας δεν έχει τη δυνατότητα να εργαστεί λόγω του
καρδιολογικού προβλήματος που αντιμετωπίζει, δεν μπορεί να ασφαλιστεί
ή να λάβει επίδομα αναπηρίας εξαιτίας χρεών προς τον ασφαλιστικό του
φορέα, οικογενειακό περιβάλλον δεν υπάρχει, παρά μόνο λίγοι φίλοι που
τον ενισχύουν όποτε και όπως μπορούν.

Οι <<Γιατροί του Κόσμου>> φροντίζουν το τελευταίο διάστημα να
παρακολουθείται ο κύριος Μ. από γιατρούς, να λαμβάνει τη φαρμακευτική
του αγωγή, ενώ μπήκε και σ' έναν προγραμματισμό για περαιτέρω έλεγχο
με εξετάσεις που θα έπρεπε να κάνει. Μόλις πρόσφατα δέχτηκε να μιλήσει
και σε ψυχολόγο για να βγάλει από μέσα του όσα τον <<πνίγουν>> και, μαζί
με το σώμα του, να γιατρέψει και την ψυχή του.

Για τα τρόφιμα κανονίστηκε να παίρνει συσσίτιο από μία εκκλησία και
κάποια βοήθεια από ένα κοινωνικό παντοπωλείο. Η κοινωνική υπηρεσία τον
κατευθύνει για ό,τι χρειάζεται και δύναται να κάνει, αλλά δεν θέλει
κάτι άλλο. <<Έχω και μία αξιοπρέπεια...>> τονίζει.

Η παραπάνω ιστορία είναι μία από τις πολλές ανθρώπων της <<διπλανής
πόρτας>>, με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι καθημερινά οι <<Γιατροί
του Κόσμου>>. Ιστορίες λίγο -πολύ παρόμοιες, με διαφορετικούς, ωστόσο,
κάθε φορά πρωταγωνιστές. Ανθρώπους που έχασαν ξαφνικά τα πάντα και
δίνουν αγώνα επιβίωσης αναζητώντας τα απολύτως απαραίτητα κι ένα
ψυχολογικό στήριγμα.

Στο 65% έφτασαν οι Έλληνες στο Πολυϊατρείο

Ένα <<μελίσσι>> ανθρώπων, που εργάζονται αδιάκοπα, είναι η εικόνα που
συναντά κανείς τα πρωινά στο Πολυϊατρείο των <<Γιατρών του Κόσμου>>,
στην οδό Ιωνος Δραγούμη 65, στη Θεσσαλονίκη.

Επτά γιατροί σ' ένα ιατρείο 120 τετραγωνικών μέτρων και πλήθος
ασθενών που περιμένουν καρτερικά ακόμη και στα σκαλιά. Το ίδιο
καρτερικά περιμένει και η ψυχίατρος τον ορθοπεδικό να ολοκληρώσει τα
ραντεβού του για να μπει στο ιατρείο και να συνεχίσει με τα δικά της
περιστατικά.

Ο δερματολόγος εξετάζει μπροστά στην πόρτα ένα μωρό με εξανθήματα
στο λαιμό. Ο χειρουργός ψάχνει γάζες για ν' αλλάξει τα ράμματα στον
δικό του ασθενή και ο γυναικολόγος συζητά με τα περιστατικά του,
εγκυμονούσες κατά κύριο λόγο, για την έκβαση της υγείας τους.

<<Εξετάζουμε περίπου 1500 άτομα το μήνα. Οι ανάγκες ολοένα και
αυξάνονται, αν αναλογιστεί κανείς ότι έχουν ανοίξει και άλλα ιατρεία
αλληλεγγύης στην πόλη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτοί με σοβαρά
προβλήματα υγείας, όπως καρκίνο, διαβήτη ή οι ψυχασθενείς που δεν
μπορούν να λάβουν την απαραίτητη αγωγή. Κι ενώ παλαιότερα έρχονταν
άνθρωποι που είχαν ανάγκη μόνο από ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τώρα
έχουν ανάγκη και από τρόφιμα>> δήλωσε η πρόεδρος Επιτροπής
Γραφείου των Γιατρών του Κόσμου στη Θεσσαλονίκη Μελίνα Χαχαμίδου.

Συνολικά, από τον Ιανουάριο έως και τον Οκτώβριο του 2012
περισσότεροι από 11.500 άνθρωποι πέρασαν από τον χώρο του Πολυϊατρείου
ζητώντας βοήθεια. Το 65% αυτών ήταν Έλληνες, σε αντίθεση με τα
προηγούμενα χρόνια, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν αλλοδαποί και
μετανάστες.

<<Τώρα, οι περισσότεροι από τους Έλληνες αντιμετωπίζουν το ίδιο
πρόβλημα με τους ανθρώπους στην Ουγκάντα, στη Σρι Λάνκα, στο
Αφγανιστάν, τις χώρες που έως τώρα στηρίζαμε και βοηθούσαμε. Δεν
έχουμε φάρμακα, δεν έχουμε εμβόλια, δεν έχουμε φαγητό>> πρόσθεσε, από
την πλευρά της, η υπεύθυνη των Γιατρών του Κόσμου στη Θεσσαλονίκη
Σοφία Γκαρανέ.

Στο Πολυϊατρείο εργάζονται 37 γιατροί όλων των ειδικοτήτων, ενώ
υπάρχει συνεργασία με άλλους 45 εξωτερικούς γιατρούς. Επιπλέον,
βοήθεια δίνεται από 12 ψυχολόγους, ενώ την εβδομάδα απασχολούνται
περίπου 80 -100 διοικητικοί εθελοντές, που σηκώνουν τηλέφωνα, στέλνουν
φαξ, υποδέχονται και τακτοποιούν τον κόσμο, κλείνουν ραντεβού...

Ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο με γάλατα

Ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο με γάλατα εβαπορέ για τα
παιδιά που έχουν ανάγκη θα στήσουν την Παρασκευή, 14 Δεκεμβρίου, οι
<<Γιατροί του Κόσμου>> στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, στο κέντρο της
Θεσσαλονίκης.

<<Ο χώρος του Πολυϊατρείου είναι μικρός για να διατηρούμε τρόφιμα,
αν και γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι τα έχουν ανάγκη. Όσα συγκεντρώνουμε
τα μοιράζουμε. Το ίδιο θα κάνουμε και με τα γάλατα για να έχει το κάθε
παιδί τουλάχιστον ένα ποτήρι>> επισήμανε η κ.Χαχαμίδου.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί από τις 4 το απόγευμα έως τις 8 το
βράδυ, με την υποστήριξη των Thessalonistas και τη συμμετοχή της
ομάδας κρουστών του ψυχοθεραπευτικού προγράμματος πρώην τοξικομανών
<<Αργώ>>.