Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΑΦΙΕΡΩΜΑ
----------------


Τα πνευματικά Χριστούγεννα των Μετεώρων



Τρίκαλα-(Ανταπόκριση Αποστόλης Ζώης)

 "Απάντηση" σε όσους επισκέπτες αναζητούν το βαθύτερο νόημα των
Χριστουγέννων δίνουν τα Μετέωρα, ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία του
κόσμου, σύμφωνα με την UNESCO, σίγουρα το σημαντικότερο της Θεσσαλίας
και το δεύτερο- μετά το Άγιον Όρος -μοναστηριακό κέντρο στην Ελλάδα.

Στις ιερές μονές της περιοχής, το χαρμόσυνο γεγονός της ενσάρκωσης,
εορτάζεται με ύμνους στη θεία λειτουργία που αρχίζει λίγο μετά στις 9
το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων.

Στις απάτητες κορυφές των επιβλητικών βράχων ήρθαν τον 11ό αιώνα οι
πρώτοι ερημίτες μοναχοί και λίγο αργότερα αποτέλεσαν τη Σκήτη της
Δούπιανης. Το 14ο αιώνα, ο Όσιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης συγκρότησε το
πρώτο οργανωμένο μοναστικό κοινόβιο στο Μεγάλο Μετέωρο. Είκοσι τέσσερα
μοναστήρια, πολλά κελιά, ερημητήρια και ασκηταριά "άνθισαν" διάσπαρτα
σε όλους τους βράχους για 600 και πλέον χρόνια.

Σήμερα σώζονται ακέραια και λειτουργούν τα μοναστήρια: Μεγάλου
Μετεώρου, Βαρλαάμ, Αγίας Τριάδας, Αγίου Στεφάνου, Ρουσάνου και Αγίου
Νικολάου Αναπαυσά, Αγίου Νικολάου Μπάντοβα, Υπαπαντή του Σωτήρος
(Μετόχι Μεγάλου Μετεώρου) και Αγίου Αντωνίου.

Καθημερινά συρρέουν αμέτρητοι επισκέπτες από κάθε γωνιά της γης για
περισυλλογή και προσευχή. Γνωρίζουν τη ζωή των μοναχών, θαυμάζουν το
απερίγραπτο φυσικό τοπίο, την καλλιτεχνική αρχιτεκτονική και
αγιογραφία, μελετούν τα ανεκτίμητα κειμήλια.

Μέσα στο λιγοστό φως των κεριών, στους θεόπνευστους ψαλμούς, στη
μυρωδιά του λιβανιού που απλώνεται στο χώρο, ο επισκέπτης έχει την
ευκαιρία να βιώσει τα πνευματικά Χριστούγεννα.

Έτσι, θα μπορέσει να ξεφύγει- έστω και προς στιγμήν -από το βουητό
της εποχής και των αστικών κέντρων, από τις δυσκολίες και τα βάσανα
της ζωής, τη δύσκολη με άλλα λόγια οικονομική περίοδο, βιώνοντας κάτι
μοναδικό.

Η λειτουργία των Χριστουγέννων στα Άγια Μετεωρίτικα Μοναστήρια,
τελειώνει τις πρώτες πρωινές ώρες και οι μετέχοντες σ' αυτήν έχουν την
ευκαιρία να γνωρίσουν τη φιλοξενία της μοναστικής κοινότητας στο
αρχονταρίκι κάθε μονής, ανταλλάσσοντας ευχές για την μεγάλη αυτή
γιορτή της Χριστιανοσύνης.

Ωστόσο, η βραδιά της παραμονής των Χριστουγέννων έχει και στην
περιοχή της Καλαμπάκας μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Κτισμένη στους
πρόποδες των Μετεωρίτικων βράχων, η Καλαμπάκα είναι η πρωτεύουσα του
Δήμου Καλαμπάκας αλλά και εμπορικό και τουριστικό κέντρο, όχι μόνον
για να ανεβεί κανείς στο Μετεωρίτικο συγκρότημα αλλά και για
επισκεφθεί τα Χάσια, τον Κόζιακα ή την Τριγγία, αλλά και τον
Ασπροπόταμο, ενώ αποτελεί πέρασμα προς την Ήπειρο.

Οι επισκέπτες που θα κατακλύσουν τα ξενοδοχεία και τις πανσιόν
αυτές τις Άγιες μέρες θα γνωρίσουν στην Καλαμπάκα την οικογενειακή
φιλοξενία. Θα έχουν την ευκαιρία, να απολαύσουν στις ταβέρνες και τα
εστιατόρια τα τοπικά εδέσματα, τον πλούτο της τοπικής κουζίνας και να
πιουν καφέ ή τσάι σε κάποιο από τα καφέ της περιοχής.

Το Χαλίκι (το ορεινό χωριό του Ασπροποτάμου, τα τρία ποτάμια, το
Παλιχώρι, η Χρυσομηλιά και ο Κλεινός, χωριά του δήμου Κλεινοβού), η
Διάβα, το Καστράκι, η Βλαχάβα, ο Άγιος Δημήτριος, η Αύρα κ.ά.
αποτελούν επίσης μια καλή επιλογή.

Εξορμήσεις

Την ημέρα των Χριστουγέννων, ο επισκέπτης της περιοχής της
Καλαμπάκας έχει την ευκαιρία για αποδράσεις στα πέριξ, θαυμάζοντας το
μοναδικό χειμωνιάτικο φυσικό περιβάλλον.

Οι διαδρομές είναι πολλές και εξίσου όμορφες. Για όσους προτιμούν
την άγρια φύση μπορούν να ανηφορίσουν για Ασπροπόταμο, να κάνουν μια
στάση για μεσημεριανό φαγητό ή καφέ στα ωραία μαγαζιά, τις ταβέρνες
και το καφέ της περιοχής, ενώ μπορούν να γνωρίσουν και να θαυμάσουν τα
βυζαντινά μνημεία (Ι. Μονή Τιμίου Σταυρού Δολιανών, Ι. Μονή Κοιμ.
Θεοτόκου «Γαλακτοτροφούσας» Ανθούσας κ.ά.).

Από εκεί υπάρχουν επιμέρους διαδρομές, όπως Χαλίκι-Μέτσοβο, τρία
ποτάμια, γέφυρα «Αλεξίου» - Περτούλι κ.ά., να επιστρέψουν Καλαμπάκα
μέσω Χρυσομηλιάς, ή να συνεχίσουν προς Πύλη.

Αξιόλογη διαδρομή είναι και ο κύκλος που ξεκινάει από Μύκανη
Χασίων, Ασπροκκλησιά για να φτάσεις είτε στη Δεσκάτη, είτε στα όμορφα
χωριά της χώρας των Τυμφαίων, να επισκεφθεί το φράγμα Λογγά, ακόμα και
να περάσει προς την μεριά της Βερδικούσιας.

Μία άλλη διαδρομή είναι αυτή στο κεφαλοχώρι του δήμου Καστανιάς,
την Καστανιά, αλλά και η διαδρομή Καλομοίρα, Ματονέρι, Αμπελοχώρι και
να ριχθεί απέναντι στο Μαλακάσι και την Παναγιά κι από εκεί Μέτσοβο ή
Γρεβενά.

Καστράκι

Το Καστράκι βρίσκεται στο δυτικό τμήμα των Μετεώρων, αμφιθεατρικά
κτισμένο, ανάμεσα σε πανύψηλους βράχους και αποτελεί δημοτικό
διαμέρισμα του Δήμου Καλαμπάκας. Η ιστορία του χάνεται μέσα στην
πορεία των χρόνων.

Στο ανατολικό του τμήμα ψηλά υπάρχει η παλαιά γραφική συνοικία του
χωριού και πιο πάνω το "Αδράχτι", βράχος μικρός αλλά εντυπωσιακός λόγω
της μορφής και της θέσης στήριξης. Είναι κυρίως το ορμητήριο των
αναρριχητών που έρχονται από διάφορα μέρη του πλανήτη, για να
θαυμάσουν το υπέροχο τοπίο που σχηματίζεται από τους πανύψηλους
βράχους.

Το Καστράκι έχει σημαντική τοπική παράδοση, έθιμα, δημοτικά
τραγούδια που όλα παρουσιάζουν μία μοναδικότητα.

Αξίζει ο επισκέπτης να περπατήσει στα μικρά δρομάκια του χωριού,
κυρίως του παλιού, να διαβεί τα μονοπάτια ανάμεσα στους πανύψηλους
βράχους και να επισκεφτεί τις σκήτες, τα μικρά εξωκλήσια, τα
μοναστήρια και διάφορες υπέροχες τοποθεσίες της περιοχής.

Μεγάλο είναι το δέος και ο θαυμασμός που καταλαμβάνει τους
επισκέπτες από το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία