Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Καταφύγια ανάγκης Ολύμπου:"Φάρος ελπίδας" για ορειβάτες που βρίσκονται εκτεθειμένοι σε άσχημες συνθήκες



Κατερίνη - (Κείμενο Κυριάκος Παρασίδης)

Κατασκευάστηκαν με κύριο γνώμονα να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες επισκεπτών, περιπατητών και πεζοπόρων- κυρίως σε μέρες που οι καιρικές συνθήκες στον Όλυμπο είναι ακραίες. Παράλληλα, δίνουν λύσεις σε πολλούς οδοιπόρους- ορειβάτες που βρίσκονται εκτεθειμένοι στο βουνό είτε γιατί έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους είτε γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή φιλοξενίας σε άσχημες καιρικές συνθήκες. Ο λόγος για τα έξι καταφύγια ανάγκης που υπάρχουν διάσπαρτα στο ψηλότερο ελληνικό βουνό και αποτελούν "φάρο ελπίδας" για τους ορειβάτες που βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών.

Τα καταφύγια ανάγκης είναι μικρά κτίσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν το χειμώνα σε έκτακτες περιπτώσεις. Προσφέρουν μόνο στέγη και σε κάποια υπάρχουν και κρεβάτια. Ο αριθμός των ατόμων που μπορούν να φιλοξενήσουν μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις συνθήκες. Έτσι, μπορούν να χωρέσουν και περισσότερα άτομα αν το απαιτούν οι περιστάσεις.

Τα συγκεκριμένα καταφύγια χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις ανάγκης και είναι: ο Άγιος Αντώνιος (υψόμετρο 2817 μέτρα), που μπορεί να φιλοξενήσει 9 άτομα, το "Ανω Πηγάδι" που βρίσκεται σε υψόμετρο 1400 μέτρων και έχει δυνατότητα να φιλοξενήσει μέχρι 18 άτομα, το καταφύγιο "Χριστάκη", (2550μ) που έχει δυναμικότητα φιλοξενίας 10 ατόμων, οι "Βρυσοπούλες", που βρίσκονται σε υψόμετρο 2450 μέτρων και μπορούν να φιλοξενήσουν μέχρι 6 άτομα- παράλληλα χρησιμοποιείται και από τον ελληνικό στρατό- το "Λιβαδάκι" που βρίσκεται σε υψόμετρο 2100 μέτρων και μπορεί να φιλοξενήσει 5 άτομα και το καταφύγιο "Σαλατούρα" που βρίσκεται σε υψόμετρο 1850 μέτρων και μπορεί να φιλοξενήσει 6 άτομα.

"Αυτά τα καταφύγια είναι μόνο για έκτακτη ανάγκη όλων όσοι βρέθηκαν στο βουνό και πρέπει να προστατευτούν από τις άσχημες καιρικές συνθήκες, κυρίως στην καρδιά του χειμώνα. Τα περισσότερα διαθέτουν μόνο κρεβάτια. Αυτός που θα βρεθεί εκεί θα πρέπει να έχει μαζί του έναν υπνόσακο, καθώς δεν υπάρχουν σκεπάσματα. Κάποια έχουν τρόφιμα, αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να βρει γιατί ο προηγούμενος μπορεί να τα χρησιμοποίησε και να μην τα αντικατέστησε" αναφέρει η διαχειρίστρια του καταφυγίου "Σπήλιος Αγαπητός", που βρίσκεται σε υψόμετρο 2100 μέτρων, Μαρία Ζολώτα.

"Από τα αναγκαία που θα πρέπει να φέρει μαζί του είναι και νερό, γιατί σε αυτή την περιοχή το νερό είναι δυσεύρετο. Αυτά τα καταφύγια δίνουν πολλές λύσεις και έχουν φιλοξενήσει πολλούς επισκέπτες που χρειάστηκαν τη βοήθειά τους. Τα περισσότερα τα συντηρεί ο ΣΕΟ όμως υπάρχουν και άλλα που τα συντηρούν κάποιοι δήμοι που βρίσκονται κοντά στον Ολυμπο" προσθέτει.

Επισημαίνει δε ότι αυτά τα καταφύγια είναι εύκολα προσβάσιμα. "Κάποια- λέει- έχουν ικανοποιητική σήμανση και κάποια όχι. Όλα βρίσκονται σε κομβικά σημεία και πραγματικά δίνουν λύσεις, όταν και όπου πρέπει, ενώ προστατεύουν τον επισκέπτη από τη μανία των ανέμων, του κρύου και του χιονιού".

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία