Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Συνέντευξη Πατριάρχη Βαρθολομαίου στη "Μιλιέτ"

Η κρίση ωθεί τους Έλληνες να εγκατασταθούν στην Κωνσταντινούπολη



Αγκυρα-(Ανταπόκριση Αρης Αμπατζής)

 Στον διωγμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης αναφέρεται ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ» και τονίζει ότι, προκειμένου να επιστρέψουν, πρέπει να δοθούν δικαιώματα και εγγυήσεις, ενώ υπογραμμίζει ότι «λόγω κρίσης στην Ελλάδα, Κωνσταντινουπολίτες ή μη, οι Έλληνες θέλουν να εγκατασταθούν στην Τουρκία».

«Οι Έλληνες θέλουν να εγκατασταθούν εδώ» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της τουρκικής εφημερίδας η οποία δημοσιεύει τη συνέντευξη Βαρθολομαίου.

«Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης ήταν 120.000. Γιατί έφυγαν; Στα καλά καθούμενα εγκατέλειψαν τις εστίες τους και πήγαν σε άλλη χώρα; Υπήρχαν λόγοι που έφυγαν, μαζικά» λέει ο πατριάρχης και τονίζει πως για να επιστρέψουν «πρέπει να δοθεί ιθαγένεια. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Τα σπίτια τους πωλήθηκαν ή έγιναν αντικείμενο αρπαγής».

«Πρέπει να δοθούν εγγυήσεις» συνεχίζει ο κ. Βαρθολομαίος και αναρωτιέται: «Τι θα γίνει αν επαναληφθούν τα γεγονότα του 1955, ή η απέλαση 12.000 Ελλήνων, το 1964;».

Ο Βαρθολομαίος αναφέρει ότι, «με δεδομένη την κρίση στην Ελλάδα, υπάρχουν αυτοί που θέλουν να επιστρέψουν. Ορισμένοι το έχουν κάνει. Και δεν είναι μόνο Κωνσταντινουπολίτες. Αναζητούν δουλειά. Υπάρχουν ακαδημαϊκοί και φοιτητές. Μαθαίνουν τουρκικά και αγαπούν την Κωνσταντινούπολη και θέλουν να μείνουν».

Ερωτηθείς σχετικά με το Κυπριακό, ο Βαρθολομαίος επισημαίνει ότι «θέλουμε να λυθεί το Κυπριακό, το συντομότερο. Αυτό είναι πληγή για τη χώρα μας. Ως Πατριαρχείο, ευχόμαστε να υπάρξει διάλογος. Πραγματοποιήθηκαν εκλογές και μπορεί να ξεκινήσει πιο θετική περίοδος».

Η συνέντευξη Βαρθολομαίου δημοσιεύθηκε στη «Μιλιέτ», σε δύο συνέχειες. Στο πρώτο μέρος, ο πατριάρχης αναφέρθηκε στην υπόθεση της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη, λέγοντας «διαβάσαμε στην εφημερίδα "Χουριέτ" ότι θα έχει συσταθεί μια επιτροπή, αλλά δεν υπάρχει εκπρόσωπος του Πατριαρχείου στην επιτροπή αυτή». «Σαν να μην είμαστε εμείς συνομιλητές. Συζητείται το θέμα της Σχολής και το Πατριαρχείο δεν γνωρίζει τίποτε» τόνισε και υπογράμμισε: «Πού είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Συνθήκη της Λωζάνης; Η Συνθήκη λέει ότι οι μειονότητες μπορούν, με ιδίους πόρους, να ανοίγουν σχολεία θρησκευτικής εκπαίδευσης. Εμείς δεν θέλουμε καινούργιο σχολείο, αλλά να επαναλειτουργήσει η παλιά σχολή».




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία