 |
|
|  |  |  | 
Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο Αρχιμήδης, η "Γη' της Χιλής και τα ελληνικά κρασιά
Θεσσαλονίκη-(Ανταπόκριση Αλεξάνδρα Γούτα)
Στην κομητεία Σονόμα, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, ο γνωστός σκηνοθέτης Φράνσις Φορντ Κόπολα παράγει ένα κόκκινο κρασί, που το έχει ονομάσει "Archimedes", "Αρχιμήδης" δηλαδή. Στην Κοιλάδα της Νάπα, στη βόρεια Καλιφόρνια, βρίσκεται ο κυριότερος αμπελώνας της φημισμένης οινοποιίας "Robert Mondavi" (Ρόμπερτ Μοντάβι). Και το όνομα αυτού; "To Kalon" από την αρχαία ελληνική έκφραση για την ύψιστη ομορφιά, όπως εξηγεί η εταιρεία στην ιστοσελίδα της. Στη Χιλή, ένα από τα καλύτερα οινοποιεία της χώρας, παράγει το βιοδυναμικό κρασί "Ge", που όπως αναφέρεται στην ετικέτα της φιάλης, πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη "Γη".
Εν ολίγοις, τρεις φημισμένοι οινοποιοί της Αμερικής εμπνεύστηκαν ονόματα κρασιών και αμπελώνων από την Ελλάδα, όπως επισήμανε στη Θεσσαλονίκη, ο διευθυντής εξαγωγών της οινοποιείας "Τσάνταλης ΑΕ", Περικλής Δράκος, εκπροσωπώντας και την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ). Οι Ελληνες οινοπαραγωγοί πρέπει οπωσδήποτε να αντιληφθούν τη δυναμική του ελληνικού ονόματος και να αξιοποιήσουν προς όφελος των ελληνικών κρασιών, πρόσθεσε.
Μιλώντας σε εκδήλωση της έκθεσης Oenos της ΔΕΘ-Helexpo, ο κ. Δράκος είπε χαρακτηριστικά: "Η Ελλάδα [και αυτά που συμβολίζει] μπορούν να μας δώσουν πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα στο παγκόσμιο οινικό στερέωμα. Ωστόσο, πρέπει να τρέξουμε. Δεν υπάρχει δευτερόλεπτο να χάσουμε".
Το ελληνικό κρασί χρειάζεται συνολική στρατηγική
Την ανάγκη γρήγορης και ενιαίας κινητοποίησης των Ελλήνων οινοπαραγωγών, για κοινές ενέργειες, που θα “ανεβάσουν” το εμπορικό σήμα του ελληνικού κρασιού στις διεθνείς αγορές, επισήμανε από την πλευρά του και ο Γιάννης Βογιατζής, εκπροσωπώντας την Ένωση Οινοπαραγωγών του Αμπελώνα Βορείου Ελλάδος (ΕΝΟΑΒΕ).
«Αυτή τη στιγμή υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη να κινηθούμε στρατηγικά, συνολικά για το ελληνικό κρασί. Πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρξει ένας συντονισμός προγραμμάτων, ώστε αυτά να έχουν συνάφεια και συνέχεια και εδώ φαίνεται το έλλειμμα που υπάρχει σε επίπεδο Διεπαγγελματικής Οίνου σε ό,τι αφορά το στελεχιακό δυναμικό πωλήσεων και μάρκετινγκ. Πρέπει οπωσδήποτε να στραφούμε σε συνολικές ενέργειες για να μεγαλώσουμε την αξία του brand “Ελλάδα” συνολικά, γιατί οι επιχειρήσεις από μόνες τους δεν είναι βέβαιο τi μπορούν να πετύχουν» , πρόσθεσε.
Η ΕΝΟΑΒΕ έχει δημιουργήσει -μεταξύ άλλων- γραφείο Τύπου στη Γερμανία, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει σε βάθος χρόνου ακόμη πιο πρόσφορο έδαφος για τα ελληνικά κρασιά στη χώρα, ενώ "τρέχει" προγράμματα προβολής των ελληνικών οίνων σε πολλές ακόμη αγορές, όπως ΗΠΑ, Ελβετία και Κίνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
