Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα ηφαίστεια του Αιγαίου "μαγνήτης" για τολμηρούς τουρίστες



Θεσσαλονίκη-(Ανταπόκριση Ανστασία Καρυπίδου)

Υπάρχει ένα ξεχωριστό είδος τουριστών που αγαπά τις "εκρήξεις" και την περιπέτεια και προτιμά, αντί να ξεκουράζεται, κατακαλόκαιρο, σε κάποια παραλία, να περπατάει σε μια περιοχή που "βράζει" ο τόπος και η σκόνη σηκώνεται σύννεφο. Πρόκειται για τουρίστες που μαγεύονται από τα ηφαίστεια και σε κάθε ευκαιρία βρίσκονται κοντά σε κάποιον κρατήρα ή μέσα σε μια καλδέρα.

Τα μοναδικά αυτά στοιχεία, χιλιάδες τουρίστες μπορούν να τα βρουν καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου στην περιοχή του Αιγαίου Πελάγους και να ανακαλύψουν ένα νέο είδος τουρισμού, τον ηφαιστειακό - γεωλογικό.

Πιο γνωστό είναι το ηφαίστειο της Σαντορίνης, το οποίο έχει καλδέρα με ύψος 300 μέτρων και διάμετρο 11 χιλιομέτρων, και μαζί με αυτό της Νισύρου αποτελούν τα δύο μεγαλύτερα της Μεσογείου. Η Μήλος, τα Μέθανα και το Σουσάκι είναι περιοχές που επίσης διαθέτουν ενεργά ηφαίστεια, καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες ενεργά είναι αυτά που τα τελευταία 10.000 χρόνια έχουν δώσει έστω και μια έκρηξη.

"Εάν άλλες χώρες είχαν το Αιγαίο, με αυτά τα ηφαίστεια, θα έκαναν καταπληκτικά πράγματα. Είναι κράτη με ηφαίστεια μικρότερα από τα δικά μας και έχουν καταφέρει να αναπτύξουν ηφαιστειακό - γεωλογικό τουρισμό. Στην Κεντρική Γαλλία και στη Γερμανία δουλεύουν όλο τον χρόνο περιοχές με έναν κρατηράκο" αναφέρει ο ομότιμος καθηγητής Ηφαιστειολογίας και Γεωθερμίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Μιχάλης Φυτίκας.

Στη Νίσυρο λειτουργεί επίσης Ηφαιστειολογικό Μουσείο, με δείγματα και εικόνες από τα πλέον εντυπωσιακά και χαρακτηριστικά πετρώματα και σχηματισμούς, χάρτες, τομές, διαγράμματα, πρότυπα ηφαιστείων και φωτογραφίες. Περιλαμβάνει εικόνες και πρότυπα άλλων ελληνικών ηφαιστείων καθώς και θέματα του ηφαιστειακού τόξου του Αιγαίου.

Το Ηφαιστειολογικό Μουσείο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος "Ανάδειξη Ηφαιστείου Νισύρου", πρόγραμμα που συντονίστηκε από τον Δήμο Νισύρου και χρηματοδοτήθηκε από την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου με χρηματοδότηση του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.

Υπενθυμίζεται πως τα ηφαίστεια της Σαντορίνης και της Νισύρου παρακολουθούνται στενά, με ειδικούς σταθμούς, και τα στοιχεία αναλύονται καθ' όλη τη διάρκεια του 24ωρου, ώστε να βγαίνουν σαφή συμπεράσματα για την ηφαιστειότητα της κάθε περιοχής.

"Τα δίκτυα παρακολουθούνται συνέχεια. Τα ηφαίστεια δεν είναι σαν τους σεισμούς που συμβαίνουν απροειδοποίητα. Μας ενημερώνουν εβδομάδες πριν και μπορούμε να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα" δήλωσε από την πλευρά του ο καθηγητής Σεισμολογίας του ΑΠΘ Δημήτρης Παναγιωτόπουλος.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία