Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




"Δεν είμαι θύμα τοκογλυφίας"

Κατάθεση τού πρώην παίκτη τής ΑΕΚ Ντέμη  Νικολαΐδη στη δίκη κυκλώματος εκβιαστών και τοκογλύφων 



Θεσσαλονίκη

«Δεν είμαι θύμα τοκογλυφίας», δήλωσε ο πρώην ποδοσφαιριστής και πρόεδρος της ΑΕΚ Ντέμης Νικολαΐδης, εξηγώντας τη «συνεργασία» που είχε με το κύκλωμα εκβιαστών και τοκογλύφων που δικάζεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης.

Καταθέτοντας ως μάρτυρας στην υπόθεση, ο πρώην διεθνής «άσος» υποστήριξε ότι δανείστηκε το 2011 50.000 ευρώ από τον φερόμενο ως εκ των «αρχηγών» της σπείρας, προκειμένου να διοργανώσει η εταιρεία του μία μουσική συναυλία, ενώ έπειτα από περίπου πέντε μήνες τού επέστρεψε 65.000 ευρώ.

«Χρειαζόμουν τα χρήματα ως προκαταβολή για να 'κλείσω' τη συναυλία. Προσφέρθηκε να με εξυπηρετήσει. Του πρότεινα 'απόδοση' ύψους 10%. Του φάνηκε μεγάλη και μου είπε 5%», τόνισε ο Ντ. Νικολαϊδης, αρνούμενος ότι επρόκειτο για «τοκογλυφικό δάνειο».

«Επρόκειτο για συγχρηματοδότηση», είπε, τονίζοντας ότι λίγο καιρό αργότερα ζήτησε από το ίδιο πρόσωπο νέο δάνειο, ύψους 300.000 ευρώ, για άλλη συναυλία, την οποία όμως ανέλαβε τελικά να διοργανώσει άλλη εταιρεία, οπότε «του επέστρεψα τα χρήματα εφάπαξ».

Αναφερόμενος στον εν λόγω κατηγορούμενο ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής τόνισε ότι είχε προσωπικές σχέσεις μαζί του και συζητούσαν ακόμη και το ενδεχόμενο να συνεργαστούν σε επίπεδο διοργάνωσης συναυλιών. «Ψαχνόταν για δουλειές στην Αθήνα και σκεφτόταν να συνεργαστεί μαζί μου στο μέλλον, αλλά τελικά δεν προέκυψε καμία συνεργασία. Μιλούσαμε στο τηλέφωνο και πίναμε καφέ μαζί», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Όπως ισχυρίστηκε, γνώρισε τον κατηγορούμενο μέσω προσωπικού του φίλου -κατηγορούμενου για την ίδια υπόθεση- που απασχολούσε κατά τη θητεία του στην προεδρία της ΠΑΕ ΑΕΚ ως υπεύθυνο ασφαλείας του ΟΑΚΑ.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τα όσα αναφέρει το παραπεμπτικό βούλευμα, σύμφωνα με το οποίο δανείστηκε 350.000 ευρώ από το κύκλωμα και επέστρεψε μετά από δύο μήνες 770.000 ευρώ, ο Ντ. Νικολαΐδης σχολίασε: «Είναι αστείο αυτό. Θα πρέπει να ήμουν βλάκας αν δανειζόμουν χρήματα με τέτοιους όρους».

Η κατάθεση του πρώην ποδοσφαιριστή διήρκεσε πάνω από δυόμισι ώρες και τα ερωτήματα του δικαστηρίου ήταν επίμονα, γεγονός που αγανάκτησε τον μάρτυρα, ο οποίος λίγο πριν την ολοκλήρωση της κατάθεσής του ξέσπασε λέγοντας: «Με πιέζετε τόσο πολύ, αισθάνομαι ότι είμαι κατηγορούμενος».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία