"Για λίγα λεπτά Θεός…". Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος κάποιας χολιγουντιανής παραγωγής, αλλά δεν πρόκειται παρά για τη φράση που βγήκε - με μια φωνή σχεδόν - από τα στόματα δεκάδων αθλητών, που φτάνοντας στα 2800 μέτρα, μια "ανάσα" από τον Μύτικα (2917μ.), την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, ύστερα από έναν επίπονο αγώνα, ένιωσαν να "αγγίζουν" για λίγο τον μύθο των 12 θεών. Οι συμμετέχοντες του 27ου Ορειβατικού Μαραθωνίου Ολύμπου "μετενσαρκώθηκαν" για λίγο,  στον ισχυρότερο των θεών, τον Δία, και κάθισαν στον "θρόνο" του.

   Στον δικό του ... θρόνο κάθισε και ο Αλέξανδρος Φωτιάδης, ο οποίος από το πρώτο λεπτό της εκκίνησης ήταν ο αθλητής που έβαλε στόχο την πρωτιά. Και μπορεί να μην "πήρε ανάσες" κοντά στην κορυφή, όπως οι άλλοι - καθώς δεν ήταν διατεθειμένος να χάσει ούτε δευτερόλεπτο, αφού ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος για τον τερματισμό στο Λιτόχωρο - αλλά συμφωνεί πως "όταν περνάς από το Στεφάνι του Δία, νιώθεις περίεργα, μαγικά και τα συναισθήματα διαδέχονται το ένα το άλλο".

   "Ήθελα τη νίκη και την πήρα. Είμαι, όμως, χαρούμενος που κατάφερα να κερδίσω έναν τέτοιο αγώνα. Είναι ξεχωριστός αγώνας σε ένα ξεχωριστό μέρος" δήλωσε , με τη χαρά της νίκης ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.

   "Στην κορυφή ένιωσα θεά!"

   "Στην κορυφή ένιωσα θεά. Αυτό το λέω και το εννοώ. Είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται με λόγια" ανέφερε, από την πλευρά της, η Κατερίνα Γκουντάρα, η πρώτη από τις γυναίκες δρομείς που έκοψε το νήμα.

   Ο ... Δίας αντάμειψε τόσο την Κατερίνα όσο και τους δεκάδες άλλους αθλητές - από 18 έως 57 ετών - για την υπερπροσπάθειά τους, κρατώντας καλά "κρυμμένους" τους κεραυνούς και τις αστραπές του και φροντίζοντας ώστε ο καιρός να είναι σύμμαχός τους. Από εκείνο το σημείο, είδαν ν' απλώνεται στα πόδια τους η μισή Ελλάδα, πήραν βαθιές ανάσες καθαρού αέρα, "γεύτηκαν" την αύρα του υψόμετρου, γύρισαν νοερά στις ρίζες του ελληνικού πολιτισμού, αλλά και στα ... θρανία - τότε, που οι δάσκαλοί τους τούς μιλούσαν για τον Δία και τους υπόλοιπους 11 θεούς του μυθικού Ολύμπου.

   Οι αθλητές άφησαν για λίγο πίσω τους τον ανταγωνισμό του μαραθωνίου και απόλαυσαν την ελληνική φύση, ενώθηκαν, γέλασαν, ένιωσαν δέος και, όπως κι η Κατερίνα, έγιναν για λίγο ... θεοί!

   Θαυμάζοντας το μεγαλείο της φύσης, που "προίκισε" απλόχερα το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, η Κατερίνα Γκουντάρα λέει : "Δεν το κάνεις συχνά αυτό. Εύχομαι κάθε χρόνο να το κάνουν και περισσότεροι. Είναι στιγμές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη σου και σε ακολουθούν παντού. Είναι ένας σταθμός στη ζωή σου. Είναι ένα ακόμη "συν" σε όλα αυτά που προσπαθεί ο καθένας να κάνει. Είναι τυχεροί όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό το μέρος και πολύ περισσότεροι όλοι αυτοί που ανεβαίνουν συχνά πάνω στον Μύτικα. Σίγουρα, οι στιγμές σου ξυπνούν σχολικές θύμησες...".

   Δίδυμος "άθλος"

   Γεννήθηκαν την ίδια ώρα, πέρασαν κοντά από τον Μύτικα την ίδια ακριβώς στιγμή και τερμάτισαν μαζί, πιασμένοι χέρι - χέρι. Ο Όλυμπος έδειξε ότι στις δυσκολίες δεν τους χωρίζει, αλλά τους ενώνει. Ο λόγος για τα δίδυμα αδέρφια, τον Στέλιο και Σταύρο Χόζο.

   "Είναι δέος, είναι μαγεία, δεν μπορεί να περιγράψεις με απλά λόγια όλα τα συναισθήματα που σε διακατέχουν όταν περνάς τον Μύτικα. Η χαρά μας είναι μεγάλη. Θέλαμε να κάνουμε αυτή την υπερπροσπάθεια και να τερματίσουμε μαζί. Όπως ακριβώς και έγινε" μας λέει ο 29χρονος Σταύρος, για να συμπληρώσει ο Στέλιος: "Είναι η πρώτη φορά που το κάναμε. Σίγουρα για εμάς είναι ένας άθλος!".

   "Μπορεί να κουραστήκαμε, μπορεί να αφυδατωθήκαμε, μπορεί να μην μπορέσαμε να πάμε πιο γρήγορα, όμως καταλάβαμε ότι, μαζί με τα άτομα που αγαπάς, όταν τα έχεις δίπλα σου μπορείς να κάνεις τα πάντα" τονίζει.

   Με τη φρεσκάδα του 18άρη

   Η πρόσκληση έγινε ... πρόκληση και η συμμετοχή του στον ορειβατικό μαραθώνιο αποτελεί έναν σημαντικό σταθμό της ζωής του, όπως λέει. Αν και μόλις 18 ετών, ο Ρωμανός Παρρής Νίκας κατάφερε να τερματίσει, στέλνοντας το μήνυμα ότι, αν κάποιος θέλει κάτι πάρα πολύ, μπορεί να το πετύχει ακόμη και αν δεν έχει ως σύμμαχό του την εμπειρία.

   "Δεν γνώριζα ότι θα τα κατάφερνα. Ο αγώνας ήταν δύσκολος, όμως ήθελα να ζήσω όλα τα συναισθήματα που βιώνει κάποιος αθλητής που φθάνει στην κορυφή του Ολύμπου τρέχοντας και επιστρέφει για να τερματίσει στο Λιτόχωρο. Δεν θα ήταν υπερβολή να έλεγα ότι στην κορυφή ένιωσα διαφορετικά. Ενιωσα ένας μικρός Θεός και με δεδομένο ότι στο μυαλό μου είναι νωπές οι αναφορές του σχολείου που έχουν να κάνουν με τους 12 Θεούς του Ολύμπου, ένιωσα δέος. Ο άνθρωπος έχει πολύ μεγάλη δύναμη και μπορεί να πετύχει τα περισσότερα, αρκεί να αξιοποιήσει τις δυνάμεις του όπως πρέπει. Είδα την Ελλάδα από ένα διαφορετικό μάτι και προτρέπω όλους, μικρούς και μεγάλους να το κάνουν. Είναι μοναδικές στιγμές που κανένας δεν μπορεί να περιγράψει. Είναι από τα συναισθήματα που τα βιώνεις και δεν μπορείς να περιγράψεις" τονίζει χαρακτηριστικά.

   Όταν η εμπειρία και η δύναμη ψυχής "νικούν" την ηλικία

   Ο Όλυμπος δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για τον 18χρονο, αλλά και για τους μεγαλύτερους σε ηλικία απ' αυτόν, όπως ο 57χρονος Δημήτρης Βενετικίδης, που με την εμπειρία του και τη δύναμη ψυχής που διαθέτει κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του να τερματίσει, ανεβαίνοντας ένα δύσκολο βουνό, όπως είναι ο Ολυμπος και διανύοντας αποστάσεις με μεγάλες υψομετρικές διαφορές. Αν και η κούραση ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, εντούτοις έλαμπε από ικανοποίηση και χαρά. Ο λόγος; Άλλος ένας άθλος είχε επιτευχθεί!

   "Έπειτα από μια τέτοια προσπάθεια αναγεννιέσαι. Γίνεσαι παιδί. Αν και στο μυαλό σου υπάρχουν πολλές αναστολές που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια, με την τυχόν δική σου απροσεξία, αλλά και των σωματικών δυνάμεων, που σε αυτή την ηλικία σε εγκαταλείπουν γρήγορα, εντούτοις όταν βρίσκεται στην κορυφή τα πράγματα αλλάζουν. Ξεχνάς τα πάντα και είναι σαν να πάτησες ένα κουμπί και γίνεσαι ένας νέος άνθρωπος. Μηδενίζεις και λες ότι, τώρα έχουν περάσει τα δύσκολα και συνεχίζω για τα εύκολα. Όχι μόνο στον αγώνα, αλλά και στη ζωή σου. Περνώντας από την κορυφή, γυρνάς στα παλιά χρόνια, ζεις μαζί με τους προγόνους σου τα ίδια πράγματα, διακατέχεσαι από τα ίδια συναισθήματα. Τρέχω πολλά χρόνια, αλλά κάθε φορά είναι διαφορετικά" λέει ο 57χρονος.

   Από την παλαίστρα στην κορυφή του Ολύμπου

   Αν και έχει περάσει ατελείωτες ώρες στις παλαίστρες, έχει ανεβάσει την Ελλάδα ψηλά, έχει χαρίσει σε αυτήν μια σειρά από μεγάλες επιτυχίες, ο Όλυμπος έδειξε μια άλλη πτυχή της ζωής του. Χωρίς να γνωρίζει πολλά από τα "μυστικά" του τρεξίματος, ο Αναγνώστης Λυκίδης αποφάσισε να βάλει ένα "στοίχημα" με τον εαυτό του.

   Ο ορειβατικός μαραθώνιος του Ολύμπου ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για τον ίδιο. Στην κορυφή, άφησε πίσω όλες τις επιτυχίες της παλαίστρας και γέμισε με νέα συναισθήματα. "Είναι μαγικό. Αν δεν το κάνεις για να το ζήσεις δεν μπορείς να το περιγράψεις. Οι λέξεις δέος, επιτυχία, χαρά, ικανοποίηση, πρόκληση, ιστορική αναδρομή ως λέξεις δεν δίνουν την πραγματική τους διάσταση" καταλήγει.