Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




'Ανεργοι ... εργάζονται στους δημοτικούς λαχανόκηπους και γεμίζουν το οικογενειακό τους τραπέζι



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αναστασία Καρυπίδου)

   Ο 65χρονος Νίκος Χρήστου ξεκινάει κάθε πρωί από το σπίτι του στα Πεύκα της Θεσσαλονίκης για το κηπάριο του, που βρίσκεται λίγα μέτρα παρακάτω, μέσα στην αστική "καρδιά" της πόλης. Η ανεργία των τελευταίων χρόνων και η ανάγκη για τα προς το ζην ήταν οι βασικοί λόγοι που τον οδήγησαν να διεκδικήσει ένα κομμάτι γης από τον δημοτικό λαχανόκηπο που διέθεσε ο Δήμος Νεάπολης - Συκεών.

   Λίγο παραδίπλα, στον δημοτικό λαχανόκηπο, βρίσκεται ο χώρος της 42χρονης Ταμήλας Ελευθεριάδου. Η Ταμήλα, αφού στέλνει τα παιδιά της στο σχολείο, ξεκινάει την καθημερινή ενασχόλησή της με τα φυτά. Και οι δύο, με τις τσάπες και τις τσουγκράνες ανά χείρας, συζητούν, ενώ παράλληλα σπέρνουν, ποτίζουν, ξεχορταριάζουν. Είναι από τους πρώτους ερασιτέχνες καλλιεργητές δημοτικών λαχανόκηπων που ήδη γεύτηκαν την καλοκαιρινή σοδειά, ενώ το διάστημα αυτό ετοιμάζουν τη χειμερινή σπορά.

   Τους προηγούμενους μήνες, οι καλλιεργητές των δημοτικών λαχανόκηπων φαίνεται πως χρειάστηκε ελάχιστες φορές να επισκεφτούν για συμπλήρωμα τα μανάβικα και τις λαϊκές αγορές, καθώς σε ένα μεγάλο ποσοστό κατάφεραν να καλύψουν τις ανάγκες του οικογενειακού τους τραπεζιού. Για τον χειμώνα έχουν φροντίσει να σπείρουν παντζάρια, λάχανα, κουνουπίδια, μπρόκολα, κρεμμύδια, μαρούλια ακόμη και αρακά.

   "Είναι η δεύτερη χρονιά που είμαι άνεργος και οι δυσκολίες με οδήγησαν εδώ. Είχα κάποια εμπειρία στο παρελθόν και αποφάσισα να ασχοληθώ με τον λαχανόκηπο" ανέφερε  ο 65χρονος κ. Χρήστου.

   "Είμαι πολλές ώρες στον κήπο, συνήθως τα πρωινά, αλλά και αρκετά απογεύματα. Η δημοτική αρχή μας παρέχει τα φυτά και τα εργαλεία και από εμάς χρειάζονται ελάχιστα χρήματα σε περίπτωση που θέλουμε να φυτέψουμε κάτι διαφορετικό" πρόσθεσε.

   Όσο για την πρώτη σοδειά; "Το 70% των αναγκών για τα λαχανικά της οικογένειας τα είχαμε από το δικό μας κηπάριο. Δεν πήγαμε ούτε στις λαϊκές αγορές ούτε αγοράσαμε ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές. Βολεύτηκαν από τα δικά μου φυτά και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Και τα χειμερινά που βάζουμε τώρα, μαρουλάκια, μπρόκολα, σπανάκι πιστεύω θα μας δώσουν καλή παραγωγή" κατέληξε ο 65χρονος.

   "Φέτος, ασχολήθηκα για πρώτη φορά με την καλλιέργεια των λαχανικών. Μου άρεσε πολύ η διαδικασία, με ηρεμεί. Ευχαριστήθηκα ακόμη περισσότερο που τάισα τα παιδιά μου με τα προϊόντα δικής μου παραγωγής" σημείωσε, από την πλευρά της, η κ. Ελευθεριάδου.

   Στο Δήμο Νεάπολης - Συκεών συνολικά, πάνω από 100 άτομα, άνεργοι, άποροι, ανασφάλιστοι και πολύτεκνοι, ανέλαβαν προς χρήση ένα κηπάριο των 50 τ.μ. Πρόσφατα, δόθηκε προς χρήση ένας τρίτος δημοτικός λαχανόκηπος, ενώ αναζητείται χώρος για να δημιουργηθεί και τέταρτος.

   "Η προσπάθεια είναι οργανωμένη. Δεν τους παρέχουμε απλά ένα κομμάτι γης, τους δίνουμε όλη την τεχνογνωσία. Υπάρχει ομάδα γεωπόνων, ενώ προσφέρουμε τον εξοπλισμό, τα φυτά και τα εργαλεία. Οι πολίτες αυτοί νιώθουν τη χαρά της δημιουργίας, της παραγωγής. Είναι απίθανη η σχέση με τη γη καθώς απολαμβάνουν τους καρπούς των ολόφρεσκων προϊόντων που οι ίδιοι έχουν φροντίσει" δήλωσε ο δήμαρχος Νεάπολης - Συκεών,Σίμος Δανιηλίδης.

   "Οι λαχανόκηποι είναι μια ιδέα που έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις σε εκατοντάδες περιοχές της χώρας, είτε με πρωτοβουλίες της τοπικής αυτοδιοίκησης, είτε άλλων φορέων και συλλόγων. Πολίτες πήραν τη ζωή στα χέρια τους και από το να κάθονται μοιρολατρικά σκέφτονται πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα στα οποία μας οδήγησε η κρίση" πρόσθεσε ο κ. Δανιηλίδης.

   Μοναδικές προϋποθέσεις των δικαιούχων είναι να καλλιεργούν αποκλειστικά μόνο με βιολογικές μεθόδους χωρίς χημικά λιπάσματα και να προσφέρουν το 10% της παραγωγής τους για τις ανάγκες καθημερινής σίτισης δεκάδων άλλων ανέργων μέσω του "Κοινωνικού Εστιατορίου", ενώ δεν επιτρέπεται η πώληση των αγαθών που θα παράγουν σε τρίτους.

   "Τα τετραγωνικά μέτρα που έχουν στη διάθεσή τους, οι καλλιεργητές δίνουν τη δυνατότητα να καλυφθούν οι ανάγκες μιας οικογένειας καθώς μπορούν να υπάρχουν όλα τα είδη του μπαξέ. Πολλοί ασχολήθηκαν για πρώτη φορά με το αντικείμενο και είναι ικανοποιημένοι. Η χρήση της γης είναι για δύο χρόνια και εφόσον ο δημότης συνεχίζει να είναι άνεργος εξακολουθεί να υφίσταται με όλες τις υποδομές" συμπλήρωσε ο αντιδήμαρχος Πρασίνου - Μικροέργων - Ηλεκτροφωτισμού του Δήμου Νεάπολης - Συκεών, Αλέξανδρος Σημιτόπουλος.

   Στα "σκαριά" και ο δημοτικός λαχανόκηπος στο Δήμο Θεσσαλονίκης

   Στα "σκαριά" βρίσκεται και ο λαχανόκηπος του Δήμου Θεσσαλονίκης, συνολικής έκτασης εφτά στρεμμάτων, σε σύμπραξη με τις ΜΚΟ "Αρσις" και "PRAKSIS". Οι πρώτες 50 αιτήσεις έχουν συμπληρωθεί από άνεργους, άπορους και πολύτεκνους για παραχώρηση γης στην περιοχή των Λουτρών του Σέδες.

   "Ο Δήμος Θεσσαλονίκης προχώρησε το πρόγραμμα για τους δημοτικούς λαχανόκηπους για τη στήριξη ατόμων με ανάγκες, κυρίως αυτών που έχουν οικονομικά προβλήματα. Βρισκόμαστε στη φάση των αιτήσεων για την περιοχή του Σέδες. Εκεί διατίθεται η γη, το αρδευτικό υλικό, τα εργαλεία, ενώ θα υπάρχει υποστήριξη από γεωπόνους. Τα κριτήρια για την απόκτηση ενός κομματιού γης 50 τ.μ. Αφορούν τα εισοδήματα, την ανεργία και τηρείται σειρά προτεραιότητας" τόνισε  ο αντιδήμαρχος Ποιότητας Ζωής Κωνσταντίνος Ζέρβας.

   Ο δημοτικός λαχανόκηπος είναι μία από τις δράσεις του κεντρικού Δήμου. Στα αξιοσημείωτα παραμένει ο αστικός αμπελώνας, που βρίσκεται απέναντι από το Καυταντζόγλειο στάδιο, ο πρώτος στην Ελλάδα. Ο αστικός αμπελώνας μπορεί να μην απασχολεί ανέργους ή άπορους πολίτες και να λειτουργεί για εκπαιδευτικούς κυρίως λόγους, ωστόσο μέσα στους στόχους είναι να παραχθεί μελλοντικά κρασί, το οποίο θα δημοπρατείται και τα έσοδα θα πηγαίνουν για κοινωφελής σκοπούς.

   Το αγρόκτημα του ΑΠΘ

   Περισσότερα από 1200 άτομα απασχολούνται στους 600 κήπους που μοίρασε - όχι με δικαιολογητικά αλλά με δημόσια κλήρωση - το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Το γεγονός ότι δεν υπήρχαν προϋποθέσεις δημιουργεί ένα ποικιλόμορφο "τοπίο" καθώς ως καλλιεργητές εμφανίζονται άτομα διαφόρων επαγγελμάτων και ηλικιών, από καθηγητές πανεπιστημίου έως άποροι και από 19 έως 87 ετών.

   "Το πρόγραμμα είναι εκπαιδευτικό και προσπαθεί να εκπαιδεύσει τους πολίτες σε πρακτικές βιολογικής καλλιέργειας. Διοργανώνουμε σεμινάρια, ενώ υπάρχουν γεωπόνοι για να λύνουν τα προβλήματα και να απαντούν στις ανησυχίες των καλλιεργητών" ανέφερε ο γεωπόνος του ΑΠΘ Θεοδόσης Παπαθεοδοσίου.

   

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία