Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Μόσχας

Γράφει  η Δώρα Γιαννίτση



Μόσχα

Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013, στις εγκαταστάσεις της Βιβλιοθήκη Ιστορίας της Ρωσικής Φιλοσοφίας και Πολιτισμού «Οίκος του  φιλοσόφου Α.Φ. Λόσεφ», πραγματοποιήθηκε παρουσίαση του βιβλίου της διδάκτορα ιστορικών επιστημών, σημαίνουσας ελληνίστριας της Ρωσίας, καθηγήτριας στην Έδρα Νεότερης και Νεότατης Ιστορίας Χωρών Ευρώπης και Αμερικής της Ιστορικής Σχολής του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας «Lomonosov» Όλγας Πετρούνινα με τίτλο «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 18ου-20ου αι.» (Μόσχα, εκδόσεις “Knizhnyi Dom «Universitet»”, 2010).

 

To εν λόγω βιβλίο αποτελεί τη συστηματικότερη και πληρέστερη μελέτη της Νεότερης και Νεότατης Ιστορίας της Χώρας μας, της πολιτικής ιστορίας του ελληνικού λαού στη ρωσική βιβλιογραφία. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις βασικές διαδικασίες, φαινόμενα και γεγονότα, που καθόρισαν τη μορφή του ελληνικού έθνους κατά την περίοδο αυτή: την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης, τα ορόσημα και τις κατευθύνσεις της κρατικής οντότητας των Ελλήνων, την εξέλιξη των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών κα. Πρόκειται για έρευνα  διεπιστημονικής φύσης. Στο εν λόγω πόνημα γίνεται αξιοποίηση μεθόδων και μοντέλων των πολιτικών επιστημών, της ιστορίας, της φιλολογίας, καθώς και άλλων συναφών επιστημών, γεγονός που επιτρέπει στη συγγραφέα του να διεισδύσει με μια άλλη, φρέσκια ματιά, στη διαμόρφωση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και της κρατικής υπόστασης την περίοδο 18ου – 20ου αι.

Το βιβλίο απευθύνεται σε ιστορικούς, πολιτικούς επιστήμονες, στελέχη του πολιτισμού,  επιστήμονες , εμπειρογνώμονες στον τομέα της δημόσιας διοίκησης και δύναται, επίσης, να χρησιμοποιηθεί ως διδακτικό σύγγραμμα για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, την ιστορία του πολιτισμού, την ιστορία της δημόσιας διοίκησης, καθώς και κατά τη μελέτη κλάδων των πολιτικών επιστημών.

Στην εκδήλωση η καθηγήτρια-ερευνήτρια κα Πετρούνινα προέβη σε παρουσίαση εντελώς νέου υλικού, που δεν έχει συμπεριληφθεί στο ογκώδες έργο της, και συγκεκριμένα σε παρουσίαση των ρευμάτων και των κυριοτέρων εκπροσώπων της νεοελληνικής λογοτεχνίας, καθώς και διαφόρων μορφών τέχνης και στον τρόπο που αυτά αποτυπώνουν και αντικατοπτρίζουν την εθνική ιδέα και ιδεολογία των Ελλήνων, την πεποίθηση στη συνέχεια του Ελληνισμού από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή.

Την εκδήλωση-παρουσίαση τίμησαν με την παρουσία τους Έλληνες και Φιλέλληνες, η διδάκτωρ ιστορίας-ελληνίστρια Όλγα Σοκολόφσκαγια, ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικών Μελετών Γιάννης Νικολόπουλος και ο Γενικός Γραμματέας του Κέντρου Ελληνο-Ρωσικών Ιστορικών Ερευνών (ΚΕΡΙΕ) Πάνος Στάμου (οι οποίοι μόλις αφίχθησαν από την Αθήνα), ο πρέσβυς Αντρέι Βντόβιν, ο ομογενής καλλιτέχνης-ακαδημαϊκός Παύλος Αρζουμανίδης, οι ομογενείς ζωγράφοι-αρχιτέκτονες Γιούρι Ανδρεάδης και Παύλος Τουζάνοβ, ο ομογενής αρχιτέκτονας, καθηγητής Αλέξανδρος Τσαρτιλίδης (επί σειράς ετών αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Μόσχας), η Αγνή Σιδερίδου, κόρη της ηρωίδας της Αντίστασης Ηλέκτρας Αποστόλου κ.α.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία