|
| | | |
Αρχαία και σύγχρονα ελληνικά έργα τέχνης… βάζουν πλώρη για τις Βρυξέλλες
Αθήνα - (Ανταπόκριση Ελ. Μάρκου)
Μια πρωτότυπη έκθεση, που για πρώτη φορά συνδυάζει μοναδικά έργα αρχαίας τέχνης με σύγχρονες δημιουργίες, συνδυασμένες εξαρχής γι' αυτόν τον σκοπό, θα ξεκινήσει στο Μουσείο Bozar των Βρυξελλών (Palais des Beaux-Arts).
Η έκθεση «Ναυτίλος: Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα», που θα διαρκέσει τρεις μήνες, πραγματοποιείται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Ελλάδας για την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014.
«Κεντρικός της άξονας είναι η Θάλασσα και η συμβολή της στον πολιτισμό που αναπτύχθηκε γύρω από τις ακτές του Αιγαίου και του Ιονίου με όλες τις έννοιες τις οποίες περικλείει: των δρόμων, της περιπέτειας, της επικοινωνίας, της πνευματικότητας. Μέσα σ' αυτή τη λογική, οι ενότητες περιλαμβάνουν αρχαίες και σύγχρονες δημιουργίες όχι σε αυστηρή χρονολογική παράθεση, αν και η έκθεση διατηρεί μια χρονολογική ακολουθία, αλλά με μια εννοιολογική και θεματική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους». Τα παραπάνω δήλωσε η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, σε συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, τα μέλη του οποίου έδωσαν στην περιοδική έκθεση όχι μόνο τα εύσημα, αλλά και το «πράσινο φως».
Συνολικά, στις Βρυξέλλες θα μεταβούν 88 αρχαία έργα από 23 δημόσια μουσεία και συλλογές από όλη την επικράτεια, μεταξύ των οποίων το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο της Ακρόπολης, το Επιγραφικό και το Νομισματικό Μουσείο, τα Αρχαιολογικά Μουσεία του Πειραιά, των Δελφών, της Ολυμπίας, της Θήρας, της Δήλου, της Καλύμνου και του Ηρακλείου, καθώς και 6 έργα από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Η έκθεση διαρθρώνεται σε έξι ενότητες («Οικολογίες», «Θαλάσσιοι Δρόμοι», «Οδύσσειες», «Ηγεμονία», «Οικουμένη», «Πίστη»), που προβάλλουν και αναπτύσσουν έννοιες όπως η επικοινωνία, η έμπνευση, η τεχνολογία, αλλά και η ενοποίηση που συνεπάγεται η θάλασσα, καθώς και η θρησκευτικότητα και η πνευματικότητα που διαπνέει τη σχέση των ανθρώπων με αυτή. Χρονολογικά ξεκινά από τα πρώτα ταξίδια στις προϊστορικές Κυκλάδες, συνεχίζει διασχίζοντας τους θαλάσσιους δρόμους της Μινωικής Κρήτης, τον διάδοχο μυκηναϊκό κόσμο, τις «οδύσσειες» του αποικισμού και την περίοδο της αθηναϊκής ηγεμονίας, για να καταλήξει στην αλληλεπίδραση της ελληνιστικής οικουμένης.
Σε συνύπαρξη με τα αρχαία έργα, αλλά και με τη θεματική της έκθεσης, βρίσκονται οι σύγχρονες δημιουργίες που επιλέχθηκαν για να αναδείξουν αυτή τη βιωματική σχέση του ανθρώπου με τη θάλασσα. Προέρχονται από διαφορετικές τάσεις και ρεύματα της ελληνικής εικαστικής δημιουργίας των τελευταίων χρόνων, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα εκφραστικών μέσων και τεχνικών, όπως η φωτογραφία, η ζωγραφική, τα χαρακτικά, οι οπτικές και ηχητικές δράσεις, η video art, οι γλυπτικές εγκαταστάσεις και η performance. Μεταξύ των καλλιτεχνών συγκαταλέγονται οι Αιμιλία Παπαφιλίπου, Βλάσης Κανιάρης, Στράτος Καλαφάτης, Κατερίνα Καλούδη, Γιώργος Γυπαράκης, Σπύρος Στάβερης, Μάριος Σπηλιόπουλος, Μαίρη Σχοινά κ.α.
Τη συγγραφή του καταλόγου που θα συνοδεύει την έκθεση -η οποία σχεδιάζεται να «ταξιδέψει» και αλλού, ίσως και στην Ελλάδα- πραγματοποίησαν οι καθηγητές Βασίλειος Λαμπρινουδάκης και Νικόλαος Σταμοπολίδης ως προς το αρχαιολογικό της σκέλος, και ο επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γιώργος Τζιρτζιλάκης, ως προς τη σύγχρονη δημιουργία. Η έκθεση στις Βρυξέλλες θα πλαισιωθεί από το δρώμενο «Η Μεσόγειος έρημος» του Γιώργου Κουμεντάκη, καθώς κι από ένα συνέδριο ίδιας θεματικής με την έκθεση που διοργανώνει η Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς με τη Βελγική Αρχαιολογική Σχολή.
Παράλληλα και με αφορμή την ελληνική προεδρία στην ΕΕ, θα διεξαχθεί τον Μάρτιο στην Αθήνα το συνέδριο με τίτλο «Πολιτιστική Κληρονομιά προς μια κοινή προσέγγιση για μια βιώσιμη Ευρώπη», που θα αφορά στη σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, την εξεύρεση νέων τρόπων χρηματοδότησης, αλλά και την ενδυνάμωση των ανθρώπινων αξιών που συνιστούν την ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Προσθέτουμε,ακόμη,πως με την ευκαιρία της ελληνικής προεδρίας ένα από τα γραμματόσημα που θα εκδοθούν θα απεικονίζει τμήμα τοιχογραφίας από την Ίκλαινα Μεσσηνίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|