Ο Γρηγόρης Ζαρκάδας έφυγε για τη Γερμανία το 1964, σε ηλικία 23 ετών, αναζητώντας, όπως και τόσοι άλλοι, μια καλύτερη ζωή. Για 30 χρόνια εργάστηκε ως κοινωνικός λειτουργός στη Φρανκφούρτη, αρχικά για την υποστήριξη των Ελλήνων μεταναστών και κατόπιν όλων των αλλοδαπών.
Σε αναγνώριση της προσφοράς του προς τους μετανάστες, καθώς και για τη συμβολή του στην οικοδόμηση "γεφυρών" μεταξύ των πολιτισμών τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, με απόφαση του πρόεδρου της χώρας Γιόαχιμ Γκάουκ.
Την απονομή έκανε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του κρατιδίου της Έσσης, Γιοργκ Ούβε Χαν, ο οποίος χαρακτήρισε τον Γρηγόρη Ζαρκάδα, "πρότυπο" και "φανταστικό παράδειγμα", προσθέτοντας ότι το έντονο ενδιαφέρον του για τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις έχει βρει πεδίο εφαρμογής στη βοήθεια που παρέχει στους συνανθρώπους του.
Ο κ. Ζαρκάδας δούλεψε αρχικά ως εργάτης στη μεταλλοβιομηχανία, ενώ δραστηριοποιήθηκε στο ισχυρό συνδικάτο μετάλλου. Όπως δήλωσε , τα προσωπικά του βιώματα ως μετανάστης, η εμπλοκή του στα συνδικάτα, αλλά και η δράση του κατά της δικτατορίας τον ώθησαν να γίνει κοινωνικός λειτουργός.
Οι γκασταρμπάιτερ και οι μετανάστες της οικονομικής κρίσης
Ο κ. Ζαρκάδας θυμάται ότι οι γκασταρμπάιτερ (φιλοξενούμενοι εργάτες) έρχονταν αντιμέτωποι με διακρίσεις ενώ η σχετική νομοθεσία χρονολογούταν σχεδόν από την εποχή του Χίτλερ. Όπως είπε, η κατάσταση βελτιώθηκε μετά από τον αγώνα των ξένων και των γερμανικών συνδικάτων, που στήριξαν τους αλλοδαπούς και με τη συμβολή των Σοσιαλδημοκρατών.
Τόνισε, δε, ότι οι Έλληνες, αν και έχουν ενσωματωθεί, κρατούν την ταυτότητά τους και τα έθιμά τους. Τα παιδιά μαθαίνουν την μητρική γλώσσα στα ελληνικά σχολεία ή στα απογευματινά τμήματα και οι σχολικές επιδόσεις τους τα κατατάσσουν στην πρώτη θέση, μεταξύ των αλλοδαπών μαθητών.
Οι μετανάστες δεύτερης γενιάς, πρόσθεσε, δεν είναι, όπως οι γονείς τους, με το ένα πόδι στη Γερμανία και με το άλλο στην Ελλάδα. Αγοράζουν σπίτια στη Γερμανία και έχουν αποφασίσει ότι η Ελλάδα είναι η πατρίδα των γονιών τους, το μέρος όπου θα περνούν την άδειά τους.
Υπογράμμισε ότι όσοι ξενιτεύτηκαν στη Γερμανία την εποχή της οικονομικής κρίσης είναι σε καλύτερη μοίρα από τους "προκατόχους" τους, γιατί οι περισσότεροι είναι επαγγελματίες και γνωρίζουν μια ξένη γλώσσα. "Εμείς πληρώναμε για να μας γράψουν τη διεύθυνση, να πάει το γράμμα στην Ελλάδα" ανέφερε χαρακτηριστικά.
"Οι μετανάστες της δεκαετίας του '50 και του '60 είχαν σκοπό να μείνουν ένα με δύο χρόνια, να μαζέψουν μερικά χρήματα και να γυρίσουν στην Ελλάδα, αν και πολλούς από αυτούς η ζωή τους διέψευσε και εγκαταστάθηκαν τελικά μόνιμα. Οι σύγχρονοι μετανάστες παίρνουν μαζί τις οικογένειές τους και σχεδιάζουν μακροχρόνια εγκατάσταση, τουλάχιστον μέχρι να τελειώσουν τα παιδιά το σχολείο", σημείωσε.
Πολιτογράφηση των παιδιών που γεννιούνται στην Ελλάδα
Ο κ. Ζαρκάδας έχει βιώσει τη μεταναστευτική πολιτική της Γερμανίας, τόσο ως μετανάστης ο ίδιος όσο και μέσα από τη δουλειά του και την πολιτική του δράση, καθώς υπήρξε για 15 χρόνια μέλος του δημοτικού συμβουλίου Φρανκφούρτης και για 5 χρόνια της Επιτροπής Αλλοδαπών. Στην ερώτηση τι θα πρέπει να αλλάξει στον τρόπο που αντιμετωπίζει η χώρα μας τους μετανάστες, τόνισε με έμφαση ότι τα παιδιά αλλοδαπών που γεννιούνται στη χώρα μας θα πρέπει να πολιτογραφούνται.
Επιπλέον, σημείωσε ότι θα πρέπει να δοθεί άδεια εργασίας και παραμονής στους αλλοδαπούς που ζουν στην Ελλάδα για 10 χρόνια, προκειμένου να μην πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης και να εισρεύσουν πόροι στα πολύπαθα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο Γρηγόρης Ζαρκάδας είναι μέλος του SPD, του τοπικού συλλόγου Φρανκφούρτης του ΠΑΣΟΚ, καθώς και της Ελληνικής Κοινότητας Φρανκφούρτης. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Ελληνοτουρκικής Φιλίας και του Δικτύου Απόδημων Αιρετών Ευρώπης, στο οποίο και διατέλεσε πρόεδρος για περίπου δύο χρόνια.
Είναι παντρεμένος εδώ και 45 χρόνια, έχει δύο παιδιά και δύο εγγόνια, ενώ μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.
