 |
|  |  |  | 
Παίζουν μαξιλαροπόλεμο για... Γκίνες και στέλνουν από το Λιντς της Αγγλίας πετρέλαιο και τρόφιμα στην Ελλάδα
Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αναστασία Καρυπίδου)
Ένας μαξιλαροπόλεμος, ο οποίος εκτός από ...εκτόνωση θα προσφέρει τρόφιμα και ζεστασιά σε ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκη στην Ελλάδα και παράλληλα θα διεκδικήσει μια θέση στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 8 Μαρτίου, στο γήπεδο "John Charles", στο Λιντς της Αγγλίας.
Σε αυτή την πρωτότυπη εκδήλωση με τίτλο "Pillow Fighting for a good cause" (Μαξιλαροπόλεμος για καλό σκοπό), που διοργανώνεται με πρωτοβουλία Ελλήνων και Κυπρίων φοιτητών, μπορεί να λάβει μέρος ο καθένας αρκεί να φέρει το... μαξιλάρι του και να συμβάλει στην όλη προσπάθεια με μια ελάχιστη χρηματική δωρεά.
Κάθε μαξιλάρι θα αντιστοιχεί σε ένα κιλό ή μία συσκευασία ειδών πρώτης ανάγκης, τα οποία στη συνέχεια θα μοιραστούν σε ιδρύματα της Ελλάδας, ενώ όλα τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα διατεθούν για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης για ελληνικά σχολεία.
Τα δε μαξιλάρια που θα... πάρουν μέρος στην -αν μη τι άλλο- πρωτότυπη αυτή εκδήλωση θα δοθούν σε ιδρύματα και φορείς στην Αγγλία.
Την εκδήλωση "Pillow Fighting for a good cause" πραγματοποιεί η εθελοντική ομάδα "PoWEr" που απαρτίζεται από 21 Έλληνες και Κύπριους φοιτητές σε πανεπιστήμια της Αγγλίας και έχει πάνω από 120 εθελοντές από διάφορες χώρες του κόσμου.
Στόχος της εθελοντικής αυτής ομάδας είναι η διοργάνωση φιλανθρωπικών εκδηλώσεων για τη στήριξη του Μη Κερδοσκοπικού Σωματείου "Δεσμός" στην Ελλάδα.
"Θέλουμε να κάνουμε κάτι μεγάλο, κάτι διαφορετικό και διασκεδαστικό στο οποίο θα μπορούν να συμμετέχουν όλοι, ανεξαρτήτου ηλικίας και φύλου. Επίσης, θέλουμε οι άνθρωποι που θα λάβουν μέρος στον μαξιλαροπόλεμο να έχουν την αίσθηση του πολλαπλασιασμού της προσφοράς, καθώς φέρνοντας απλώς ένα μαξιλάρι στηρίζουν ανθρώπους σε άλλα μέρη της Ευρώπης" δήλωσε ο Κυριάκος Κυριακόπουλος, μέλος των ομάδων "PoWEr", "Δεσμός" και φοιτητής σε πανεπιστήμιο του Λιντς.
Μέσω αυτής της εκδήλωσης, οι Έλληνες και Κύπριοι φοιτητές της "PoWEr" έχουν θέσει κι έναν άλλον στόχο- να σπάσουν το ρεκόρ Γκίνες για μαξιλαροπόλεμο. Το προηγούμενο καταγράφηκε μόλις πέρυσι, στις 27 Αυγούστου, όταν σε μια συναυλία όπου συμμετείχαν 3813 άτομα έγινε ο μεγαλύτερος - έως σήμερα- μαξιλαροπόλεμος. Φιλοδοξία των διοργανωτών είναι η εκδήλωση που θα γίνει στις 8 Μαρτίου στο αθλητικό κέντρο του Λιντς να έχει 5000 συμμετοχές!
Ο μαξιλαροπόλεμος δεν είναι, ωστόσο, η μοναδική τέτοιου είδους εκδήλωση, με κοινωνικό χαρακτήρα, που διοργανώνουν οι δραστήριοι φοιτητές της "PoWEr". Πέρυσι, είχαν διοργανώσει ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά στο Λιντς και τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν στο πλαίσιο αυτού διατέθηκαν, επίσης, μέσω του σωματείου "Δεσμός", για την αγορά πετρελαίου ώστε να καλυφθούν κάποιες από τις ανάγκες θέρμανσης ελληνικών σχολείων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|