Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ανυπολόγιστες οι συνέπειες για το περιβάλλον

Μέχρι τον Γράμμο έχουν εξαπλωθεί τα μινκ που είχαν απελευθερώσει άγνωστοι πριν από 4 χρόνια από εκτροφεία



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Νατάσα Καραθάνου)

Σε αποσταθεροποίηση της ισορροπίας του λιμναίου οικοσυστήματος Καστοριάς αλλά και της ευρύτερης περιοχής, έχει οδηγήσει η απελευθέρωση πάνω από 50.000 γουνοφόρων μινκ, τον Αύγουστο του 2010, από μονάδες εκτροφής στο Χιλιόδεντρο και τη Σιάτιστα.

   Άγνωστοι, τότε, είχαν ανοίξει τα κλουβιά και είχαν αφήσει τα ζώα να "πλημμυρίσουν" τον κάμπο της Καστοριάς, με αποτέλεσμα τη διατάραξη του οικοσυστήματος αφού πρόκειται για ξενικό είδος. Πολλά ζώα βέβαια είχαν συλλεχθεί, άλλα είχαν πέσει θύματα τροχαίων ατυχημάτων, ωστόσο κάποια κατάφεραν να διαφύγουν και, όπως φαίνεται, να εγκατασταθούν και να αναπαραχθούν στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ξενικό είδος.

   "Μιλάμε για ένα σαρκοφάγο θηλαστικό που προτιμάει τις υδάτινες περιοχές και τρώει από λαγούς και κουνέλια μέχρι πουλιά που κάνουν τις φωλιές τους στα καλάμια της λίμνης Καστοριάς" αναφέρει  η ιχθυολόγος και διευθύντρια του Ενυδρείου Καστοριάς, Αννα Λάτσιου, με αφορμή  ομιλία της , για την εγκατάσταση του μινκ, σε εκδήλωση στο πάρκο "ΤΗΘΥΣ", στους Ν.Πόρους Πιερίας.

   Όπως εξήγησε η κ.Λ άτσιου, το μινκ έχει ένα ξεχωριστό τρόπο να τρέφεται αφού σκοτώνει περισσότερα ζώα απ΄ ό,τι χρειάζεται για να τραφεί, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι "τα πνίγει και τα αφήνει ή τα πάει στη φωλιά του".

   Επιπλέον, το μινκ έχει σχετικά εύκολη αναπαραγωγή με αποτέλεσμα να γίνεται επιτακτική η ανάγκη εκπόνησης ενός σχεδίου διαχείρισης, με τη σύνταξη μελέτης περιορισμού του είδους.

   "Από μια ενέργεια κάποιων που αυτοαποκαλούνται 'οικολόγοι', έχει διαταραχθεί το οικοσύστημα και απαιτούνται άμεσα μέτρα" εκτιμά η κ. Λάτσιου.

   Την ίδια εκτίμηση κάνει και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από την Εταιρία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς, που έχει επανειλημμένα απευθυνθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση για τη λήψη μέτρων.

   "Πιστεύω ότι έχουν ήδη αναπαραχθεί δύο ή τρεις φορές, με τον πληθυσμό τους να φτάνει πλέον μέχρι τις παρυφές του Γράμμου και τα αλβανικά σύνορα" λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος, άποψη που συμμερίζεται και ο δήμαρχος Νεστορίου, Χρήστος Γκοσλιόπουλος.

   "Τα βρίσκεις παντού στην περιοχή μας και, μάλιστα, δεν διστάζουν να επιτεθούν σε κοτέτσια" λέει  ο κ. Γκοσλιόπουλος.

   Σημαντικά όμως είναι τα προβλήματα που δημιουργούν στην ορνιθοπανίδα της λίμνης Καστοριάς, όπου τα πιο πολλά ενδιαιτήματα, όπως αναφέρει ο κ.Παναγιωτόπουλος ο οποίος είναι μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας (ΕΟΕ), τείνουν να εκλείψουν.

   "Το μινκ είναι μεγάλος θηρευτής και αναταγωνιστικό είδος με τη βίδρα, την οποία έχει καταφέρει να εκτοπίσει. Παράλληλα, παρυδάτια πουλιά που κάνουν φωλιές στα καλάμια, όπως πάπιες και νερόκοτες έχουν σχεδόν εξαφανισθεί, αφού γίνονται εύκολα θηράματα" τονίζει ο κ. Παναγιωτόπουλος διευκρινίζοντας ότι, σύμφωνα με στοιχεία από καταμετρήσεις πουλιών, την τελευταία 15ετία, οι πληθυσμοί κάποιων ειδών έχουν μειωθεί αισθητά εξαιτίας των μινκ.

   "Έχουμε ζητήσει πολλές φορές να γίνει κάτι για την εξάπλωση των γουνοφόρων μινκ, αλλά δεν έχουμε εισακουσθεί και φοβάμαι πως αν συνεχισθεί αυτό, τα επόμενα χρόνια θα θρηνήσουμε πολλά είδη της ορνιθοπανίδας" σημειώνει ο κ. Παναγιωτόπουλος, χαρακτηρίζοντας την ενέργεια των αγνώστων να απελευθερώσουν τα μινκ, πριν από 4 χρόνια, "εξτρεμιστική με μεγάλες και διογκούμενες επιπτώσεις στο περιβάλλον".

   "Κανείς δεν έχει παρακολουθήσει επισταμένως το φαινόμενο, υπάρχει μόνο μια επιδερμική αντιμετώπιση που αν δεν αλλάξει, οι ανατροπές στο οικοσύστημα θα είναι πολύ μεγάλες" καταλήγει.

   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία