Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στην 35η θέση της κατάταξης των χωρών με τη μεγαλύτερη κοινωνική πρόοδο παγκοσμίως για το 2014 η Ελλάδα



Νέα Υόρκη

Την 35η θέση στην κατάταξη των χωρών με τη μεγαλύτερη κοινωνική πρόοδο παγκοσμίως, κατέλαβε η Ελλάδα σύμφωνα με έναν νέο δείκτη του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Social Progress Imperative (SPI), ανακοίνωσε η εταιρεία Deloitte.

Μετρώντας τα αποτελέσματα της κοινωνικής προόδου μιας χώρας, ο δείκτης κοινωνικής προόδου για το 2014 –ο οποίος κατατάσσει 132 χώρες βάσει της κοινωνικής και της περιβαλλοντικής απόδοσής τους- εντοπίζει τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία μιας χώρας σε σύγκριση με άλλες χώρες με κατά κεφαλήν ΑΕΠ του ιδίου επιπέδου.

Η Ελλάδα χάρη στη βαθμολογία της κοινωνικής προόδου της, καταλαμβάνει την 35η θέση ανάμεσα στις 132 χώρες της κατάταξης, θέση λίγο χαμηλότερη από εκείνη στην οποία κατατάσσεται με κριτήριο το ΑΕΠ της, 31η στις 132.

Σύμφωνα με τα βασικά ευρήματα, η Νέα Ζηλανδία είναι εφέτος η χώρα με την καλύτερη απόδοση, η Ολλανδία είναι η χώρα με την καλύτερη απόδοση από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Καναδάς είναι η χώρα με την καλύτερη απόδοση από τις G8.

Επίσης, η Σλοβενία και η Εσθονία είναι τα μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά «success stories» με βαθμολογίες καλύτερες από τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες, η Ιταλία είναι η χώρα με τη χαμηλότερη απόδοση η οποία την κατατάσσει σε θέση χαμηλότερη από εκείνες των χωρών του Σοβιετικού μπλοκ όπως είναι η Τσεχία, η Σλοβακία και η Πολωνία.

Η Κόστα Ρίκα και η Ουρουγουάη είναι οι χώρες με την καλύτερη απόδοση στη Λατινική Αμερική ενώ η Βραζιλία από τις BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) είναι η χώρα με την καλύτερη απόδοση και ακολουθείται από τη Νότια Αφρική, τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία. Εκτός της Βραζιλίας, οι BRICS σημειώνουν χαμηλή απόδοση στην κοινωνική πρόοδο, καταδεικνύοντας ότι για την Κίνα και την Ινδία συγκεκριμένα, η ταχεία οικονομική πρόοδος δε σημαίνει καλύτερη ζωή για τους πολίτες της.

Σημειώνεται ότι οι ΗΠΑ καταλήγουν στη 16η θέση, θέση χαμηλότερη από εκείνη του Καναδά (7η) και του Ηνωμένου Βασιλείου (13η). Ο δείκτης εντοπίζει πολλές ενδιαφέρουσες περιοχές στις οποίες οι Η.Π.Α. συστηματικά παρουσιάζουν χαμηλή απόδοση συγκριτικά με χώρες ιδίου επιπέδου κατά κεφαλήν ΑΕΠ, σύμφωνα με τον κ. Michael Green, Executive Director of the Social Progress Imperative. Η Ρωσία κατετάγη 80ή στο δείκτη, πιο κάτω από την Ουκρανία (62η) και τη Γεωργία (66ή). Η Ινδία κατέλαβε την 102η θέση στον δείκτη, κάτω από το Μπαγκλαντές (99η) και τη Σρι Λάνκα (85η).

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία