Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Βόρεια Κορέα μέσα από τα μάτια μιας Ελληνίδας που έζησε εκεί



ρεπορτάζ Σωτήρης Χατζημανώλης

  Μια εικόνα για τη Βόρεια Κορέα, διαφορετική από αυτή που έχουν στον μυαλό τους οι περισσότεροι, δίνει η μόνη Ελληνίδα, η οποία έζησε σ' αυτή τη χώρα, με άρθρο (συνοδευόμενο από φωτογραφίες) της, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Al Jazeera και έχει προκαλέσει διάφορα σχόλια από αναγνώστες.

   Η Φραγκίσκα Μεγαλούδη, η οποία έζησε στη Βόρεια Κορέα, συνεργαζόμενη για ένα διάστημα με τον ΟΗΕ (προερχόμενη από την Ταϊλάνδη, την Ουγκάντα και την Ιορδανία) και η οποία τώρα ζει στις Φιλιππίνες, στο άρθρο της -μεταξύ άλλων- αναφέρει:

   *Στην Πιόνγκ Γιάνγκ, την πρωτεύουσα της Βόρειας Κορέας, παρατηρείται τελευταία κυκλοφοριακή συμφόρηση, αφού έχουν αυξηθεί τα αυτοκίνητα- μεταξύ αυτών και πολλά ακριβά.

   *Στα πολυκαταστήματα της βορειοκορεατικής πρωτεύουσας υπάρχουν προϊόντα από όλο τον κόσμο: σουηδικές σοκολάτες, γερμανικά λουκάνικα, κουτάκια coca cola και ιταλικό κρασί, ρούχα από την αλυσίδα καταστημάτων Zara, αρώματα και καλλυντικά της Chanel.

   *Ελάχιστοι Βορειοκορεάτες έχουν πρόσβαση στο ίνερνετ, αλλά 1,4 εκατ. κάτοικοι της χώρας έχουν κινητό και τα γκαρσόνια παίρνουν τις παραγγελίες σε iPads!

   Σύμφωνα με την Ελληνίδα δημοσιογράφο, την τελευταία διετία, περίοδο κατά την οποία η ίδια έζησε στη Βόρεια Κορέα, η Πιόνγκ Γιάνγκ "μεταμορφώθηκε", με τα στρατόπεδα και τα "καλύβια" να αντικαθίστανται από πάρκα, γήπεδα και παιδικές χαρές. Το καθεστώς, γράφει η Φραγκίσκα Μεγαλούδη, προπαγανδίζει πως τα έργα αυτά έγιναν "για την απόλαυση του λαού", μόνο που ο λαός, για να τα απολαύσει, πρέπει να... πληρώσει.

   Η στέγαση είναι δωρεάν, τα τρόφιμα επιδοτούνται, αλλά οι Βορειοκορεάτες προκειμένου να τα βγάλουν πέρα προσπαθούν να αυξήσουν με "ανεπίσημους" τρόπους το εισόδημά τους, σημειώνεται στο άρθρο.

   Η Φραγκίσκα Μεγαλούδη υποστηρίζει πως οι διεθνείς κυρώσεις και οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν στη Βόρεια Κορέα, λόγω των πυρηνικών της τεστ (η ίδια ήταν εκεί εκείνη την εποχή και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την χώρα για μικρό διάστημα) δεν έχουν ιδιαίτερα εμφανείς επιπτώσεις στην πρωτεύουσα.

   Πάντως, όπως γράφει, πίσω από τα εντυπωσιακά κτίρια τα προβλήματα είναι πολλά: οι διακοπές ρεύματος συχνές και η κεντρική θέρμανση ανύπαρκτη. Οι κάτοικοι είναι βαριά ντυμένοι ακόμα και μέσα στα σπίτια τους, τον χειμώνα και την άνοιξη. Η θέρμανση αλλά και το μαγείρεμα γίνονται κυρίως με κάρβουνο και ο καπνός και η καρβουνόσκονη είναι παντού. Μάλιστα, όπως σημειώνει, "όσο απομακρύνεται κανείς από την πρωτεύουσα η κατάσταση επιδεινώνεται".

   Προβλήματα, η Φραγκίσκα Μεγαλούδη εντοπίζει και στον τομέα της υγείας, που είναι μεν δωρεάν, αλλά τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν σοβαρότατες ελλείψεις. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, φαίνεται να το αντιμετωπίζουν τα παιδιά και οι γυναίκες που είναι στην ηλικία τεκνοποίησης και κινδυνεύουν από υποσιτισμό.

   Οι κυρώσεις έπληξαν ιδιαίτερα αυτή την κατηγορία των πολιτών κι αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα και δεν υπάρξει η απαραίτητη χρηματοδότηση για αποστολή τροφίμων στα παιδιά αυτής της χώρας, οι συνέπειες θα είναι δραματικές, υποστηρίζει η Ελληνίδα δημοσιογράφος και καταλήγει:

   "Για το καθεστώς άλλες είναι προτεραιότητες. Με επισημότητα υποδέχθηκε μια νέα επένδυση από την Κίνα. Ένα πολυτελέστατο εμπορικό κέντρο στην πρωτεύουσα".



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία